نصرت بوتو

نصرت بوتو در 23 مارس 1929 م. برابر با  1307 خورشیدی، در اصفهان زاده شد. خانواده وی از سرشناسان و بازرگانان ایرانی و از خاندان کُرد جلالی بود. دلیل رفتن وی به پاکستان مشخص نیست؛ بنظر می­رسد برای فعالیت های تجارتی به کراچی، که از بنادر مهم و تجاری پاکستان بوده است، به آنجا رفت و آمد می ­کرده است. در زمان سکونت در کراچی با ذوالفقار علی بوتو، که در آن زمان وزیر امور خارجه پاکستان بود، آشنا شده و در 1951 با وی ازدواج می­کند.

حاصل ازدواج این دو، چهار فرزند به نام­ های بینظیر، مرتضی، فاطمه و شهنواز بود. وی در بین سالهای 1971 تا 1977م بانوی اول پاکستان شد. وی بعد از درگذشت همسرش ذوالفقار علی بوتو و ریاست حزب مردم پاکستان را برعهده گرفت. در طول این مدت، سه فرزند از چهار فرزندانش در سوء قصدهای سیاسی به شهادت رسیدند. این قتل­ها بشدت او را تحت تاثیر قرار داد و ناگزیر کار سیاسی را در 1990م. رها کرد و چندی بعد بر اثر شدت ناراحتی به بیماری سرطان دچار شد و در پایان عمر از آن بیماری و سپس آلزایمر رنج فراوان برد و واپسین روزهای عمرش را در دبی، در منزل دختر بزرگش، بی ­نظیر، سپری کرد (23 اکتبر 2011م).

نیز نگاه کنید به

ایرانیان و ایرانی تباران در پاکستان؛ ذوالفقار علی بوتو