جائو گوو، خوشنویس چینی
جائو گوو[1]
«جائو گوو»(1187-1107 میلادی)، در دوران امپراتور گائوزونگِ سونگ جنوبی، از سال 1127 تا 1162 میلادی بر سرِ قدرت بود. وی و پدرش از نظر سیاسی بی لیاقت بودند ولی از نظر هنری موهبتی به شمار میآمدند. خوشنویسی جائو گوو از پدرش هم بهتر بود، از گذشته بهرهی زیادی برده و از خود بینش عمیقی به نمایش میگذاشت. او نخست از سبک خوشنویسی «خوانگ تینجیانگ»، سپس«میفِی»، پیروی کرد، و بعدها روی سبک «جونگ یائو[2]»، خوشنویس مشهور دوران سه پادشاهی، و «وانگ شیجی[3]» تمرکز کرد. او به سختی کار میکرد. او گفته،«من در طول50 سال گذشته، هرگز حتی برای یک روز اگر کار مهمی نداشتم، قلمم را بر زمین نگذاشتم». «من سبکهای تمام خوشنویسان دورانهای «وِی»، «جین» و شش سلسله را آموختم». وی کتابی تحت عنوان «پیرامون خوشنویسی» نوشت، کتابی پُر از بصیرت و بینش.
[1] - Zhao Gou
[2] - Zhong Yao
[3] - Wang Xizhi