خوانگ گونگ وانگ، نقاش چینی
خوانگ گونگوانگ[1]
«خوانگ گونگوانگ»(1354-1269 میلادی) نقاش دوران سلسلهی یوان، در میان سالی مأمور دون پایهی دولت شد. وی درگیر پروندهای شده و روانهی زندان گردید. وقتی آزاد شد، به نقطهی دِنج دور افتادهای رفت و دیگر در خدمت دولت نبود. وی به پیرو سفت و سخت فرقهی «چوانزِن»(حقیقت کامل) طریقت تائو تبدیل و به سراسر کشور مسافرت کرد. در سن حدود 50سالگی، نقاشی منظره را آغاز و در سالهای آخر عمر سبک نقاشی خاص خود را به وجود آورد. اغلب آثار او هنگام سفر به جنوب چین نقاشی شده اند. او در نقاشیِ رنگی و آب رنگ، و در قلم کاری خود، سبکهای خوشنویسی خط شکسته و خط ویژهی مُهرسازی را به کار میبرد و از چند حرکت برای ایجاد دور نما و عمق استفاده میکرد. نقاشیهای او به عنوان«قلهی کوههای ساده و خوش بنیه و گیاهان پرپشت»توصیف شده است. وی علاقه مند به استفاده از رنگ قهوهای- سرخ بود و نقاشی مناظر سرخ رنگ را ابداع کرد. از میان«چهار استاد سلسلهی یوان»(سه نفر دیگر عبارتند از وو جِن[2]، نی زان[3]، و وانگ مِنگ[4]) «خوانگ گونگوانگ» بهترین آنان شمرده میشود. او تأثیر زیادی در نقاشیهای منظرهای سلسلههای مینگ و چینگ گذاشت.
[1] - Huang Gongwang
[2] - Wu Zhen
[3] - Ni Zan
[4] - Wang Meng