محمد ظاهر شاه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۹ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « محمدنادر شاه با کمک برادرانش به سلطنت رسید؛ ازاین‌رو برای انتخاب جانشین با تقاضاهای برادرانش، به‌ویژه محمدهاشم خان مواجه بود و در زمان حیات خود نتوانست بین برادران خود و پسرش یکی را در مقام جانشین انتخاب‌کند و در هنگام مرگش، رسما جانشینی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


محمدنادر شاه با کمک برادرانش به سلطنت رسید؛ ازاین‌رو برای انتخاب جانشین با تقاضاهای برادرانش، به‌ویژه محمدهاشم خان مواجه بود و در زمان حیات خود نتوانست بین برادران خود و پسرش یکی را در مقام جانشین انتخاب‌کند و در هنگام مرگش، رسما جانشینی معرفی نشده بود. ترور و مرگ ناگهانی محمدنادر شاه شرایط را بسیار نگران‌کننده و وخیم ساخت و پایه‌های حکمرانی خانواده محمدزایی، به‌ویژه آل یحیی را به لرزه درآورد و در معرض تهدید قرار داد؛ انتخاب جانشین به مشکل بزرگی تبدیل شد؛ ولی برخلاف دوره‌های قبلی که بر سر جانشینی جنگ‌های خانگی سنگین به راه می‌افتاد، درایت برادران محمدنادر شاه سبب نجات آنها از خطر سقوط شد.

هنگام ترور محمدنادر شاه، محمدهاشم خان که نخست‌وزیری را برعهده داشت و مدعی سلطنت و جانشینی هم بود به مزار شریف رفته بود؛ ولی شاه محمود خان، یکی از برادران که وزیر جنگ بود سریع دست‌به‌کار شد و محمدظاهر(۱۹۳۳ تا ۱۹۷۳) تنها پسر محمدنادر شاه را در مقام جانشین انتخاب کرد و نقش مؤثری برای رسیدن محمدظاهر به پادشاهی ایفا کرد، او بیعت خود با شاه جدید را اعلام کرد و از دیگران نیز برای محمدظاهر شاه بیعت گرفت.

محمدظاهر شاه در سال ۱۹۱۴، به دنیا آمد و پس از مدتی تحصیل در مدرسه حبیبیه کابل، در سن ده‌سالگی همراه پدرش به فرانسه رفت و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آن کشور طی‌کرد و با زبان فرانسه آشنا شد و او در سال ۱۹۳۰ به افغانستان بازگشت و در مدرسه نظامی کابل وارد شد. در سن ۱۸ سالگی قائم‌مقام وزارت دفاع و سپس قائم‌مقام وزارت معارف (آموزش‌وپرورش) شد. در ۸ نوامبر ۱۹۳۳ زمانی که به‌جای پدر بر تخت سلطنت افغانستان نشست ۱۹ سال داشت. پس از رسیدن محمدظاهر به سلطنت، او رسما شاه بود؛ ولی به دلیل تجربه کم، توان اداره کشور را نداشت و قدرت واقعی در دست عموهایش بود و در رأس آنها نیز محمدهاشم خان قرار داشت و آنان بودند که سررشته کارها را در دست داشتند و کشور را اداره می‌کردند.