معماری باغ ها در چین

طراحی و معماری باغ­ها

معماری باغ سازی در چین، از تاریخ دیرینه­ای برخوردار بوده و قدیمی­ترین باغ درباری 3000سال پیش و در عصر سلسله­ی«جو» احداث شده است. باغ سازی شهری در چین، که در تاریخ معماری باغ از شهرت و تنوع فراوانی برخوردار است را می­توان در سه طبقه دسته بندی کرد: باغ­های متعلق به دربار، باغستان­های عظیم خانوادگی و باغ­های ظریف خصوصی. در معماری این بناهای باغی، زیبایی­های مصنوعی با زیبایی­های طبیعی تلفیق شده و در ترکیب آن­ها از کوه­ها، برکه­ها و دریاچه­ها، صخره­ها، آب نماها، گل­ها و سبزه­ها، حیاط­ها و میدان­ها دالان­ها و پل­ها و تابلوها و نقاشی­ها، به گونه­ای دقیق و ماهرانه استفاده شده است که به هر بیننده احساس تخیلی عمیق و گوناگون و فراوان می­بخشد. در این محیط­ها، اندیشه­­های اجتماعی کنفوسیوس در مورد عملگرایی، مسئولیت­شناسی، و بها دادن به ارزش­های اخلاقی و مرام سیاسی؛ نظریه­ی دائوئیسم در خصوص ایجاد محیطی بهشت گونه که انسان نسبت به شهرت و ثروت بی تفاوت و به تحمل رنج برا ی تهذیب نفس وکسب معنویت و اخلاق مبادرت می­ورزد؛ با ایجاد محیطی مینیاتوری از طبیعت و تمایل صاحب باغ، در کنار هم قرار می­گیرد. تفاوت میان باغ­های چینی و غربی در این­ است­که، باغ­های غربی عمدتا از ساختمان­ها تشکیل شده و در ساخت آن از اصول هندسی و ریاضی استفاده شده است، اما در باغ های چینی مناظر طبیعی و احساسات بینندگان محور کار قرار گرفته و بیشتر به یگانگی انسان و طبیعت توجه شده است.

پارک­ها و باغ­های«سو­جو» با قدمتی بیش از 2000سال، که در سال 1997در«فهرست میراث فرهنگی جهان» به ثبت رسید، نماد کاملی از ویژگی­های هنری معماری باغ­های چین به­شمار می­رود.