پرش به محتوا

نواخت ها در زبان چینی

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۴ توسط Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

زبان چینی یک زبان نواختی است. به این معنا که نواخت تلفظ یک کلمه معنای آن را دگرگون می‌کند. در این زبان 4 نواخت وجود دارد، ساده یا یکنواخت، صعودی، نزولی، نزولی- صعودی البته برخی از کلمه­‌ها نیز بدون نواخت و یا خنثی هستند. به­ عنوان نمونه، کلمه­‌ی«ما» با چهار آوای مذکور به ترتیب به معنای مادر، بی­حس، اسب و سرزنش کردن است.

آخرین مشکل

در زبان چینی هر اسم خارجی که وارد این زبان می‌شود، از همان ابتدا دچار تغییر صدا و نواخت می­شود. برای مثال نام«ایران»، به چینی می­ شود «ایلان». چینی‌ها برای تمام نام­‌های افراد و اشیای خارجی یک اسم جدید برمبنای نویسه‌ها و نواخت­های چینی می­سازند که اسم جدید لزوما مشابه اسم و تلفظ اصلی آن نیست، بلکه نزدیک­ترین واژه از نظر شکل ظاهری و معنای آن کلمه را پیدا کرده و روی آن می­ گذارند. لذا، متخصصان واژه­ شناس و زبان شناس چینی برای اغلب واژه‌های جدیدی که با پیشرفت علوم گوناگون وارد زبان­‌های خارجی به ویژه انگلیسی می‌شود، سریعا واژه­ای چینی انتخاب و به جامعه معرفی می­ کنند. بنابراین، زبان چینی مرتب در حال زایش کلمات و وآژه‌های جدید است و مردم نیازی به فراگیری اسامی و وآژه‌های لاتین و خارجی ندارند.

به این مشکلات اختصاصی چند مشکل عمومی را هم که تقریبا همه­‌ی زبان­‌ها کم و بیش با آن مواجه هستند، باید افزود. از جمله اینکه به دلیل گستردگی کشور چین، این زبان در هر یک از مناطق دستخوش تغییرات فراوانی شده و فهمیدن لهجه و گویشی که در شمال چین با آن سخن گفته می‌شود، برای یک جنوبی تقریبا غیر ممکن است. به همین دلیل اکثر برنامه‌های تلویزیونی چین اعم از فیلم‌ها، مسابقات، مصاحبه‌ها و … دارای زیر نویس چینی است تا تمام افراد در مناطق مختلف از طریق خواندن زیرنویس‌ها موضوع را درک کنند.

مشکلات یادگیری زبان چینی

یادگیری این زبان حتی برای خود چینی­‌ها نیز مشکل و وقت گیر است. انرژی و وقتی که دانش آموزان چینی صرف یادگیری زبان می‌کنند( تقریبا 4 سال اول دوره‌ی ابتدایی صرف یاد گیری نویسه‌ها می­‌شود.)، باعث تضعیف قوه ابتکار و خلاقیت کودکان می­‌شود. حتی افراد دارای تحصیلات عالیه گاهی برای درک برخی از واژه­‌ها متوسل به نوشتن آن با انگشت بر کف دست می‌شوند تا مخاطب منظور آن­ها را درک کند. ظاهرا تنها تلفظ واژه به فهم مخاطب کمکی نمی‌کند.  علاوه بر این، به دلیل تفاوت­‌های شگرفی که این زبان و به طور کلی زبان‌های شرقی با زبان­‌های دیگر جهان دارند، یادگیری زبان دوم برای چینی­‌ها را هم مشکل تر ساخته است.[۱]

نیز نگاه کنید به

زبان و ادبیات چینی؛ زبان چینی؛ ساده سازی و استاندارد سازی زبان چینی

کتابشناسی

  1. -مشاهدات حضوری در ملاقات و گفتگو با اساتید و فرهیختگان چینی میان سال­های (1379 تا 1383).

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی