مراکز ایران پژوهی در چین
بر اساس اطلاعات گرد آوری شده، در حال حاضر اغلب مراکز پژوهشی ایرانشناسی در چین، در فرهنگستانهای علوم اجتماعی و مراکز دانشگاهی، مؤسسات مطبوعاتی و ادارات دولتی پراکنده هستند. از میان آنها با سابقه ترین مرکز، مؤسسهی مطالعات آسیای غربی و شمال آفریقا در فرهنگستان علوم اجتماعی چین است (نام اولیهی آن مؤسسهی مطالعات آسیا و آفریقا بوده که در سال 1961 تأسیس شده است). در سال 1964 مؤسسهی مطالعات مذهبی در بخش علوم فلسفه و جامعهی فرهنگستان علوم اجتماعی چین ایجاد شد. مؤسسهی مطالعات آسیای جنوب غربی دانشگاه یون نان و مؤسسهی مطالعات خاورمیانه در دانشگاه شمال غربی نیز به ترتیب تأسیس شدند و جزو قدیمی ترین مراکز مطالعات ایران به شمار می روند.
هماینک، مراکز علمی پژوهشی چینی که پیرامون ایران تحقیق می کنند عبارتند از:
1- مؤسسهی خاورمیانه در دانشگاه زبانهای خارجی شانگهای ( قبلا نام آن انستیتوی فرهنگ خاورمیانه بود)؛
2- دانشکدهی روابط بین الملل دانشگاه پکن؛
3- انستیتوی آسیای غربی و آفریقای فرهنگستان روابط بین الملل معاصر چین؛
4- انستیتو مسایل بین الملل چین؛
5- دانشکدهی روابط بین الملل یون نان( نام اصلی آن انستیتوی آسیای جنوب غربی است)؛
6- انستیتوی آسیای غربی دانشگاه جنوب غربی؛
7- فرهنگستان مطالعات بین المللی شانگهای؛
8- انستیتو پیشرفت اجتماعی اروپا و آسیای مرکزی وابسته به شورای دولتی چین؛
9- انستیتوی اروپای شرقی و آسیای میانه و غربی فرهنگستان علوم اجتماعی شانگهای؛
10- انستیتو اروپا و آسیا
11- دانشکدهی امور عمومی دانشگاه شیامن؛
12- انستیتو تاریخ جهان دانشگاه ملی مغولستان داخلی؛
13- مرکز پژوهش مسایل جهان خبرگزاری شین هوا؛
14- انستیتوی قوم هوی، دانشگاه نینگ شیا؛
15- دانشکدهی امور عمومی دانشگاه تربیت معلم خِه نان؛
16- فرهنگستان مسایل بین المللی چین؛
17- انستیتوی روابط بین المل دانشکدهی دیپلماسی؛
18- انستیتوی تاریخ جهان، فرهنگستان علوم اجتماعی چین؛
19- دانشگاه دفاع ملی چین؛
20- مرکز پژوهش جهان معاصر چین و غیره ( چون 4 مرکز دیگر پژوهش ایران وابسته به دانشگاهها بوده در اینجا جداگانه به حساب نیامدهاند). این مراکز به صورت مشترک ساختار اصلی سازمانهای پژوهشی ایران در چین معاصر را تشکیل می دهند و همزمان عمده مراکز پژوهشی خاورمیانه در چین نیز هستند.
لازم به گفتن است که انجمن خاورمیانهی چین که در سال 1978 تأسیس شده، به عنوان سازمان پژوهشی خاورمیانه نقش مهمی در پشتیبانی و پیش برد غیر قابل انکار پژوهش در مورد ایران در چین ایفا کرده و میکند. از سال2005 به بعد، مراکز پژوهشی ایرانشناسی در چین به سمت تخصصی تر شدن حرکت کردهاند. در دانشگاههای شمال غربی(شهر شی اَن)، دانشگاه یونان، دانشگاه زبانهای خارجی شانگهای و دانشگاه جنوب غربی( شهر چونگ چینگ) یکی پس از دیگری مراکز پژوهشی ایران تأسیس شده و آنها با همکاری انستیتوی فرهنگ ایران در دانشکدهی زبانهای خارجی دانشگاه پکن، همگی به مراکز خاص پژوهشهای مسایل و موضوعات مرتبط با ایران در روند پژوهش خاورمیانه در سراسر چین تبدیل شدهاند. این تغییرات ممکن است بیانگر گرایش تخصصی شدن سازمانهای علمی و پژوهشی خاورمیانه در چین باشد.
نیز نگاه کنید به
ایرانشناسی و ایرانشناسان در چین؛ کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين؛ پژوهش های ایرانشناسی در چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی