انکار معاد در عقیده دروزیان
در اندیشه دروزی، چون روح جاودانه است و مرگ ندارد، محشر، معاد و رستاخیز بیمعناست. و یوم الاخر پایان مرحله تکامل ارواح است و قیامت روزی است که توحید فراگیر شود و موحدان بر کفر و شرک پیروزی یابند و تقمص به پایان رسد.
در این روز ارواح صالح هر یک بهاندازه تکاملی که یافتهاند به عقل کلی متصل میشوند و هر کس بهاندازه اتصاف به عقل کلی ثواب کسب میکند. عذاب نیز ناشی از نرسیدن به این مراتب است.
از نشانههای نزدیکی آن روز، تسلط مسیحیان و یهودیان بر شهرها و تسلیم شدن مردم به فساد و پستی و آرای فاسد و اشغال فلسطین به دست یهودیان و حاکم شدن فردی ناصالح از نسل امامت است.
در این روز نامعلوم، الحاکم بامرالله در صورت ناسوتی خود در کنار رکن یمانی کعبه ظاهر میشود و حمزه، در کنار او، با گرفتن شمشیر به دست، مخالفان را تهدید میکند. در این هنگام مردم به چهار گروه تقسیم میشوند: اهل ظاهر، اهل باطن، مرتدان و موحدان. سه فرقۀ نخست جزو هلاک شدگاناند و تنها موحدان نجات مییابند.
دروزیان مادی بودن بهشت و جهنم را نفی میکنند و بهشت را رسیدن به توحید و جهنم را شرک به خدا میدانند.
نیز نگاه کنید به
اسلام و مسلمانان سوریه،دروزیه یا موحدون
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)