بولاوایو

از دانشنامه ملل
شهر بولاوایو(1403). برگرفته از سایت AIPH، قابل بازیابی از https://aiph.org/green-city-case-studies/bulawayo-zimbabwe/

بولاوایو (به لاتین: Bulawayo) است و دومین شهر بزرگ زیمبابوه است. بولاوایو ۱٬۷۰۶٫۸ کیلومترمربع مساحت و ۶۵۳٬۳۳۷ نفر جمعیت دارد و ۱٬۳۵۸ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

(به زبان اندبله(Ndebele)یعنی «کشتارگاه») شهر صنعتی و محل تقاطع راه‌آهن زیمبابوه، با ۹۶۵هزار نفر جمعیت (۲۰۰۳). در ارتفاع ۱,۳۵۵متری از سطح دریا و نزدیک رود ماتشِئوملوپه(River Matsheumlope)، ریزابۀ رود زامبزی(Zambezi)، واقع شده است. این شهر در محل کرال(kraal)، دهکده‌ای که دور آن حصار کشیده شده، متعلق به لوبِنْگولا(Lobengula)، رئیس قبیلۀ ماتابله(Matabele)، بنا شد؛ این دهکده در ۱۸۹۳ به آتش کشیده شد. تولید سیمان و تجهیزات کشاورزی و برقی از صنایع بولاوایو است. پایتخت سابق ماتابل‌لند(Matabeleland) بود و با کشف طلا در مناطق مجاورش، توسعه یافت. دومین شهر بزرگ زیمبابوه است. مکان‌های دیدنی آن عبارت‌اند از ساختمان فرمانداری(Government House)، که زمانی متعلق به سسیل رودِز(Cecil Rhodes)، سیاستمدار استعماری بریتانیا، بود، که در تپه‌های ماتوپاس(Matopos)بالای بولاوایو مدفون است؛ ویرانه‌های خامیِ( Khami)قرن ۱۸ (کاخ سنگی سلطنتی)؛ و موزۀ ملی(National Museum)[۱].

نیز نگاه کنید به

سیاست و حکومت زیمبابوه؛ تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه؛ حراره

کتابشناسی

  1. بولاوایو(2023). ویکیجو، دانشنامه آزاد پارسی. قابل بازیابی ازhttps://wikijoo.ir/index.php