تلاش کشورهای خارجی در جذب گردشگران چینی
با توجه به بازار گستردهی جهانگردان چینی که هر روز به دلیل افزایش درآمد بر تعداد آنان افزوده میشود، اغلب کشورهایی که دارای صنعت توسعه یافتهی گردشگری هستند، از سالها پیش برای جذب هرچه بیشتر جهانگردان چینی، برنامهریزی لازم را انجام دادهاند. با وجود توسعهی صنعت گردشگری و صدور مجوز برای سرمایه گذاران خارجی جهت ورود در بخشهای خاصی از این صنعت، هنوز هم سیاستگذاری، برنامهریزی، هدایت، نظارت و اجرای برنامههای توریستی، همچون سایر بخشها، کاملاً در اختیار دولت بوده و بخش خصوصی و سرمایهگذاران خارجی، بدون نظارت و کنترل دولت حق ورود به این بخش را ندارند.
با پیشرفت اصلاحات و ورود بخش خصوصی به عرصههای مختلف اقتصادی، دولت از چند سال پیش، به تدریج به بخش خصوصی اجازه داد در برخی از زمینهها از قبیل جذب توریست، هتلداری، سازماندهی تورها و گردشگران وارده به چین، حمل و نقل جادهها و ارتباطات و تربیت نیروهای مورد نیاز این بخش، وارد عمل شود. پس از عضویت در سازمان تجارت جهانی و الزام به رعایت و پیروی از قوانین و مقررات مربوطه، دولت چین از سال 2001 برای نخستین بار به سرمایه گذاران و شرکتهای خارجی نیز مجوز همکاری و مشارکت فقط در زمینههای جذب گردشگر خارجی برای سفر به چین را اعطا کرد.
براساس این مقررات، شرکتهای خارجی میتوانند تا سقف 49 درصد، در این زمینهها سرمایه گذاری نمایند که رعایت این سقف تا سال 2005 الزامی بود. پس از آن قابل مذاکره بوده و خارجیها میتوانند سهم خود را تا سقف صددرصد افزایش دهند. البته این مجوز تنها برای فعالیت در جذب گردشگر خارجی است و سرمایه گذاران غیر چینی به هیچوجه حق ورود به بخش صنعت گردشگری داخلی و اعزام گردشگران چینی به خارج از کشور را ندارند و این بخش منحصراً در اختیار آژانسهای دولتی است[۱].
نیز نگاه کنید به
صنعت گردشگری در چین؛ مدیریت ملی گردشگری چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، ص. 589-592.