جنبش مقاومت افغانستان
پس از کودتاهای کمونیستی، بهویژه پس از مداخله نظامی اتحاد شوروی سابق در افغانستان جنبش مقاومت مردم افغانستان علیه دخالت خارجی و عوامل داخلی آن شکلگرفت. این جنبش، که از دهه قبل پایهگذاری شده بود، بهتدریج گسترش یافت و پس از مداخله نظامی شوروی به اوج خود رسید و سراسر افغانستان را فراگرفت، پیروزی انقلاب اسلامی ایران در فوریه ۱۹۷۹، اثرات مهمی بر جنبش مقاومت افغانستان برجای گذاشت. هدف اصلی این جنبش دفع دشمن خارجی و عوامل داخلی آن، حذف نظام مارکسیستی و برقراری نظام اسلامی و ایجاد اصلاحات همهجانبه برای پیشرفت کشور بود. این جنبش پس از قریب به یک دهه تلاش و مقاومت سخت به نتیجه رسید و ارتش اتحاد شوروی ناگزیر به عقبنشینی از افغانستان شد.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 330.