دانشگاه سیرالئون (فورابی)
در سال 1870 رؤسای دانشگاه که در آن سالها همواره از کشیشان انگلیسی برگزیده میشدند به منظور ارتقاء سطح علمی این مرکز آموزشی عالی مذاکراتی را برای ایجاد ارتباط علمی این دانشگاه با دانشگاههای معتبر کشور انگلستان نظیر دانشگاه لندن، دانشگاه کمبریج و دانشگاه دورهام انجام دادند. در سال 1876 موافقتنامهای علمی فرهنگی بین دانشگاه فورابه و دانشگاه دورهام انگلستان به امضاء رسید و دانشگاه فورابی تحت حمایت علمی این دانشگاه قرار گرفت.
دانشگاه فورابه از آن زمان بهطور رسمی اقدام به ثبت نام دانشجو در رشتههای فرهنگ و ادب و الهیات نمود. در سال 1877 رشتههای زبان لاتین، یونانی، عبری، آلمانی، تاریخ، جغرافی، فلسفه تطبیقی، فلسفه اخلاق، اقتصاد سیاسی، منطق، ریاضیات، موسیقی و علوم طبیعی به رشتههای دانشگاه مزبور افزوده شد. اولین دانشآموختگان این دانشگاه در مقطع جدید در سال 1879 و پس از اتمام تحصیلات عهدهدار مسئولیتهایی در سیرالئون شدند. در سال 1912 کالج کشاورزی این دانشگاه بنا به صلاحدید مسئولان دولتی وقت تأسیس گردید و سه سال پس از استقلال این کشور در سال 1963 به دانشگاهی مستقل مبدل گشت. دانشگاه فورابه در سال 1967 و تنها 6 سال پیش از استقلال سیرالئون با ادغام دانشگاه انجالا به دانشگاه سیرالئون تغییر نام یافت[۱].
شرایط پذیرش دانشجو در دانشگاه سیرالئون در دوره کارشناسی با سایر دانشگاههای منطقه غرب آفریقا تفاوتهایی نسبی دارد و در واقع میتوان گفت این دانشگاه به دو شیوه دانشجو میپذیرد:
- پذیرش دانشجو با مدرک دیپلم عمومی سطح معمولی: بر اساس این شیوه دانشآموزان باید طی پنج سال دوره متوسطه متناسب با رشته تحصیلی خود پنج درس اصلی را گذرانده و ضمن شرکت در امتحانات نهایی «شورای امتحانات غرب آفریقا» نمره قبولی را به دست آوردند. شرایط پذیرش دانشجو با این نوع مدرک در دانشگاه فورابی کمتر از پنجاه درصد است؛
- پذیرش دانشجو با مدرک دیپلم عمومی سطح عالی: در این شیوه دانشآموزان دوره متوسطه پس از شرکت در امتحانات «شورای امتحانات غرب آفریقا» موظفند دو سال کلاسهای تکمیلی تحت عنوان سال ششم مقدماتی و ششم عالی را سپری کنند. در طی این دو سال دانشآموزان مواد درسی تکمیلی دبیرستان را که باید در دوره مقدماتی دانشگاه سپری کنند فرا میگیرند. دانشآموزانی که این دوره را با موفقیت پشت سرنهند ممتاز محسوب شده و بیش از هشتاد درصد شرایط پذیرش دانشگاه را دارا میباشند[۲].
پذیرش دانشجو در دانشگاه سیرالئون بر خلاف بسیاری از دیگر دانشگاههای آفریقایی از طریق کنکور صورت نمیگیرد و داوطلبان ورود به دانشگاه پس از اخذ مدارک یاد شده به دانشگاه مراجعه و فرم پذیرش را پر میکنند. در صورت پذیرش دانشآموزان؛ توانایی علمی، استعداد، سلامتی و... آنان مورد ارزیابی قرار میگیرد. پس از موفقیت در این مرحله داوطلبان توسط اساتید مورد گفتوگوی علمی قرار میگیرند و در طی این گفتوگوها اساتید رشته انتخاب اول، قابلیت علمی، نمرهها، میزان علاقمندی و تیزهوشی داوطلبان را به صورت شفاهی مورد آزمون قرار میدهند. در صورت مثبت بودن نتایج حاصله نام این داوطلبان در فهرست دانشجویان اساتید مربوطه قرار میگیرند. در غیر این صورت داوطلبان به ترتیب اولویت رشتههای انتخابی باید به اساتید دانشکدههای دیگر مراجعه کنند. در این دانشگاه و سایر دانشگاههای سیرالئون پذیرش دانشجو در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری نیز به همین طریق صورت میپذیرد.
دانشکدههای فعلی دانشگاه سیرالئون (بخش مربوط به دانشگاه فورابه سابق) عبارتند از:
- دانشکده ادبیات، فرهنگ و هنر در برگیرنده رشتههای تاریخ و مطالعات آفریقا، مطالعات زبانشناسی، فلسفه، مطالعات ادیان. مؤسسات آموزشی زیر مجموعه این دانشکده شامل مؤسسه مطالعات آموزشی و مؤسسه کتابداری، اطلاعات و مطالعات ارتباطات است؛
- دانشکده مهندسی شامل رشتههای مهندسی شهری، مهندسی برق و الکترونیک، مهندسی مکانیک؛
- دانشکده علوم نظری و عملی شامل رشتههای زیستشناسی، شیمی، جغرافیا، زمینشناسی، ریاضیات، فیزیک و موجودات دریایی؛
- دانشکده علوم اجتماعی و حقوق شامل رشتههای حسابداری، اقتصاد، تجارت، حقوق و علوم سیاسی.
در حال حاضر بیش از نود درصد هزینه دانشگاه سیرالئون (فورابه) از طریق دولت سیرالئون تأمین میشود و شهریه پرداختی دانشجویان و کمکهای مؤسسات بینالمللی تنها ده درصد از هزینههای بسیار سنگین این دانشگاه را تأمین میکنند. از این روی این دانشگاه همه ساله بخش مهمی از بودجه عمدتاً ناکافی دولت در زمینه آموزش عالی (سالیانه در حدود 8/1 میلیون دلار) را جذب خود میسازد[۳].
دانشگاه سیرالئون در طی جنگ ده ساله سیرالئون متحمل خسارات بسیار سنگینی شد و بسیاری از تأسیسات آموزشی و کارگاههای آن طی جنگهای شدید بین شورشیان و ارتش نابود شده و یا بهشدت خسارت دید. بسیاری از اساتید این دانشگاه نیز در دهه 1990 بهدلیل حقوقهای پایین دریافتی و ناامنی کشور (و بهویژه شهر فریتاون) به دیگر کشورهای جهان مهاجرت کردند[۴][۵].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از:https://www.Sierra Leone high education. Com/ profile/2011
- ↑ قزل سفلی، محمدرضا(1385). اسامی کتابفروشیها و کتابخانههای سیرالئون، گزارش ارسالی از ج.ا.ایران در فریتاون.
- ↑ برگرفتهاز:https://www.sierraleoneuniversity.com/2011
- ↑ Wang, L (2007).” Education in Sierra Leone: present challenges, future opportunities” World Bank Publications, p.53-55
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)