دپارتمان ها یا شهرستان ها در فرانسه
بالاترین مقام سیاسی آنها فرماندار دپارتمان نام دارد و تا قبل از قانون تمرکز زدایی، فرماندار به عنوان نماینده دولت از اختیارات گستردهتری برخوردار بود. بر اساس قانون دوم مارس 1982، بیشتر اختیارات فرماندار دپارتمان به رئیس شورای دپارتمان واگذار شد. این اقدام فرانسوا میتران برای تحقق یکی از خواستههای اساسی طرفداران جناح چپ بود که خواهان قدرت گرفتن نهادهای انتخابی و تقسیم قدرت بین دولت مرکزی و مردم بودند.
شورای دپارتمان فرانسه
شورای دپارتمان، مجلسی است مرکب از نمایندگان منتخب از هر کانتون که اداره امور صد دپارتمان فرانسه را بر عهده دارند. کانتونها واحدهای وابسته به دپارتمان هستند و هر کدام صرف نظر از تعداد جمعیت یک نماینده به شورای دپارتمان میفرستد. اعضای این شورا به مدت شش سال انتخاب میشوند و نظام انتخاباتی طوری است که هر سه سال، نیمی از اعضای آن به پایان دوره خود رسیده، تغییر مییابند. شورای دپارتمان از اختیارات فراوانی برخوردار است و اداره نهادهای عمومی، میراث فرهنگی و بودجه دپارتمان را عهدهدار است.
فرانسه دارای صد دپارتمان است که چهارتای آن به دپارتمانهای آن سوی آبها مربوط میشود. همه آنها از نظر قانون اساسی و به رغم جمعیتهای نابرابر از اهمیتی یکسان برخوردارند.
برخی از دپارتمان ها به چند بخش تقسیم میشوند که در راس آن نماینده فرماندار قرار دارد. نماینده فرماندار در حکم معاون، مهمترین وظیفه اش همکاری با نمایندگان مجلس، دادن مشورت به آنها و کمک به فرماندار برای نمایندگی دولت است. این حوزه ها فقط اداری اند و بر خلاف دو حوزه ی دیگر جغرافیایی نیستند. بخش ها بعد از انقلاب فرانسه به وجود آمدند و در قوانین متعدد تراکم زدایی تایید و تاکید شدند. در حال حاضر، فرانسه دارای 340 بخش وابسته به دپارتمان است. کانتونها حوزههای انتخاباتیاند و حوزه تقسیم کشوری به شمار نمیآیند. فرانسه به 4200 کانتون تقسیم شدهاست که در هر کدام یک نفر به عنوان نماینده انتخاب میشود و مجموع نمایندگان کانتونهای یک شهر اعضای شورای شهر را تشکیل میدهند. منتخبین کانتونها، شورای دپارتمان و مناطق را تشکیل میدهند. کانتون ها بر خلاف دپارتمان و مناطق، حوزه تراکم زدایی و تقسیم قدرت دولتی به حساب نمی آیند و مدیریت ویژهای ندارند[۱].
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت فرانسه؛ تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه
کتابشناسی
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.