سید لعل شاه جگر کاظمی

سید لعل شاه جگر کاظمی فرزند غازی شاه، در 1877م در پیشاور زاده شد و در 1972م در همان­جا درگذشت. جگر، شاعر فارسی گو و صوفی­ مسلک و از یاران سائین بود. نسب وی به امام موسی کاظم (ع) می­ رسد. وی در اوان جوانی تمایل به شعر و شاعری داشت و در 1896م مدرسه را رها کرد و به دهلی رفت و در آنجا در محافل ادبی و شعر و شاعری  شرکت جست و به سرودن شعر فارسی آغاز کرد.

در 1897م به پیشاور برگشت و در آنجا در مرکز شعرای پیشاور (در میان شاعران آنجا مانند سائین احمد علی و خان محمد عاصمی و دیگران) شعر فارسی می ­خواند. سپس به کشمیر رفت و تحصیلات خود را در ادبیات فارسی و عربی تکمیل کرد. در 1900 م به زادگاهش پیشاور برگشت. در 1903م به کمک دوستانس در پسشاور انجمنی به نام "بزم سخن" تاسیس کرد. بعدها به انجمن جدیدی به نام "دایره ادبیه" ،که تازه تاسیس شده بود، پیوست و تا پایان زندگیش (1972م) مدیر آن انجمن بود. وی قصیده سرا بود و نیز در سرودن غزل و دیگر انواع صنایع شعر فارسی تبحر داشت. در غزل از حافظ، بیدل و نظیری پیروی می­ کرد.

نیز نگاه کنید به

مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان؛ بزم سخن (پیشاور)

نویسنده مقاله

محمد مهدی توسلی