فتیشیسم در ساحل عاج

از دانشنامه ملل

این آیین که در واقع نوعی بت‌پرستی است و درمیان بومیان ساحل‌ عاج، به‌ ویژه نزد اقوام آگنی که از طایفه بزرگ آکان‌ها هستند، مشهود است. هر رئیس خانواده و در واقع هر فردی، فتیش یا بت خود را دارد؛ به این ترتیب، هر روستایی نیز دارای فتیش منحصربه‌فردی است. همچنین بت‌های معروفی درمیان هر قبیله وجود دارند که از سوی زوار زیارت می‌شوند. هریک از این بت‌ها، هرچند کوچک و ناچیز، برای صاحبانشان تاریخ، روح و درنتیجه ارزشی دارند. فتیشیسم در واقع نوعی جان‌باوری محسوب می‌شود. البته مردم‌شناسانی همچون «موندیر» (Mondière)، معتقدند که از نظر فتیشیست‌ها، ورای این اشیا، خدای تعالی و خالقی وجود ندارد. در مقابل کسانی چون «نوبو» (Nebout) و «دلافوس» (Delafosse) باور به وجود خدایی یکتا نزد ایشان را تأیید می‌کنند. در هر صورت، خدایی که بومیان متصور می‌شوند، موجودی است ابدی و نامخلوق که آسمان و زمین و موجوداتی را خلق کرده که واسطه میان او و انسان هستند و به آن‌ها فتیش یا جن گفته می‌شود. این خدا، نزد بائوله‌ها، «آلورویا» (Alouroua) یا «آنانگامان» (Ananagaman) نامیده می‌شود. ازنظر بائوله‌ها، این خدا بسیار فراتر از ما وجود دارد و بسیار متفاوت از ماست؛ نه ما او را درک می‌کنیم و نه او ما را.[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل‌ عاج. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص.252-253.