قیام تاریخ معاصر اوکراین

از دانشنامه ملل

در دوران امپراطوری روسیه بخش غربی اوکراین بنام روسیه کوچک یکی از استان‌های روسیه محسوب می گردید و روسیه سعی داشت تا کلیسای ارتدوکس اوکراین و اشراف آن را تحت نفوذ فرهنگی روس در آورد. در آغاز دهه 1850 حکومت روسیه یک موضع زودگذر آزادی خواهی اتخاذ کرد و در سال 1861 سیستم سرف را ممنوع نمود. روشنفکران اوکراین با استفاده از این فضا جهت پیشبرد هویت ملی خود مجامع دیگری بوجود آوردند که تا شروع انقلاب 1917 برقرار بود. مجله اسنوا(به معنی دوباره) که در سال 1861 در مسکو منتشر می شد محصول همین دوره است. اما روسیه با ممنوع کردن انتشارات مذهبی ، علمی و ادبی به زبان اوکراینی درسال‌های 1863 و 1867 مجددا سعی کرد تا سدی در راه احیاء ایده‌ها ملی این کشور به وجود آورد.

انقلاب 7-1905 در روسیه تا حدی موجب تقویت کوشش‌های آزادی خواهی گردید و گروه‌های کوچک سیاسی به وجود آمد که البته از حمایت زیادی برخوردار نبودند. فعال ترین این گروه‌ها از ایده‌ها میخائیل رحمان اوف (95-1841) یعنی ایجاد نوعی اتحاد بین اوکراین و روسیه حمایت می کردند. قبل از جنگ اول اوکراینی ها برای جلوگیری از تفوق لهستان، با آن‌ها در ناحیه گالیچ در غرب کشور در جنگ بودند، با این وجود اوکراینی‌ها نزدیک به مرزهای روسیه به دنبال انقلاب 1917 در پطروگراد آمادگی داشتند در اولین فرصت بر خود حکومت کنند[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

تاریخ اوکراین؛ تاریخ دوران میانی اوکراین؛ جمهوری قزاق ها در اوکراین؛ ایجاد دولت خودمختار اوکراین؛ باگدان خملنتسکی

کتابشناسی

  1. دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی(1388). اوکراین،وزارت امور خارجه،مرکز چاپ و اتشارات.
  2. موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اوکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).