مراسم و آداب و رسوم جشن عید بهاره در چین

عید بهاره در چین. برگرفته از سایت dojeonmedia، قابل بازیابی از https://www.dojeonmedia.com/post/celebrating-lunar-new-year-in-south-korea-a-guide-to-the-year-of-the-dragon

براساس تقویم کشاورزی، روز اول سال نو، آغاز مراسم عید بهاره­‌ی چین است. در میان اعیاد سنتی، این عید از بقیه مهم­تر و پرچنب و جوش‌­تر است. از آنجا که زمان فرارسیدن سال نو به تقویم کشاورزی، اواخر زمستان و اوایل بهار است، مردم این عید را عید بهاره نامیده‌­اند.

مردم چین آداب و رسوم زیادی برای عید بهاره دارند. از روز بیست و سوم «لایوه» (ماه دوازدهم تقویم کشاورزی)، مردم برای سال جدید آماده می‌­شوند. در این مدت آن­ها با گردگیری منازل، خرید برای سال نو، نصب گل­‌های کاغذی، چسباندن برچسب­‌های سال نو، نوشتن شعرهای دو مصرعی مخصوص عید بهاره، تهیه­‌ی کیک سال نو و انواع غذاهای متنوع سنتی، برای استقبال از سال جدید و خداحافظی با سال کهنه آماده می­‌شوند.

شب پیش از عید را شب «چو­شی» می­‌گویند. در شب «چو­شی» همه­‌ی اعضای خانواده به یکدیگر پیوسته و دور هم می­‌نشینند و غذای شب سال نو را با هم می‌خورند (دور هم بودن در نخستین شب از سال برای چینی­‌ها از اهمیت ویژه‌­ای برخوردار است و آن­ها در هر کجا که باشند، تلاش می­‌کنند در این شب در کنار سایر اعضای خانواده باشند.)  مردم تمام شب را به شب­‌نشینی و گفتگو می‌نشینند تا هوا روشن شود. در این شب وقتی عقربه­‌های ساعت دوازده­‌ی شب را نشان می­‌دهد، زنگ تحویل سال به صدا در آمده و مردم «جیائو زه» تازه می­‌خورند. در گذشته، فاصله­‌ی زمانی یازده شب تا یک بامداد را دوره‌­ی زمانی «زه­شی» و ساعت دوازده شب را «زه­جِنگ» می­‌گفتند. «زه­جنگ» شب­ «چو­شی» زمان تحویل سال جدید با قدیم است. مردم در این ساعت «جیائو­زِه» می‌خورند که به معنای «عوض کردن سال قدیم با جدید» است.

بعد از سپری شدن شب «چو­شی»، روز اول سال نو آغاز می­‌شود. از روز اول، مردم برای عرض تبریک سال نو، به دیدار بزرگ­ترها، خویشاوندان و دوستان می­‌روند. تبریک سال نو از مهم­ترین سنت‌های عید بهاره است. در تبریک­‌گویی سال نو، مردم  برای هم آرزوی خوشبختی و سلامتی می‌­کنند.

ترقه‌­بازی، یکی از کارهای مرسوم عید بهاره است که کودکان و نوجوانان آن را خیلی دوست دارند. می­‌گویند ترقه‌­ها می­‌توانند شیاطین را فراری دهند. بنابراین، از شب «چو­شی» ترقه‌­بازی را شروع می­‌کنند و صدای انفجار ترقه را در همه جا می‌­توان شنید. ترقه­‌های تزیینی با صداهای مهیب حال و هوای خاصی به مراسم جشن عید بهاره می­‌دهند.

در روزهای مراسم جشن عید بهاره، در بسیاری از محل­‌ها بازارچه­‌های سنتی راه‌اندازی می‌­شود. در بازارچه­‌های سنتی، نمایش زیبای رقص اژدها و شیر، فروش انواع صنایع دستی و غذاهای محلی مناطق مختلف صورت می‌­گیرد و بدین صورت، هزاران نفر از مردمی که برای گذران هر­چه بهتر اوقات تعطیلات عید به دیدن بازارچه‌­ها می­‌روند.

اگرچه در سال­‌های اخیر آداب و رسوم تغییرات زیادی داشته‌اند، ولی در دل مردم چین و چینی­‌های سایر نقاط جهان، عید بهاره همیشه مهم­ترین عید است و ترقه بازی و خوردن «جیائوزه» دو ویژگی برجسته­‌ی این عید به شمار می‌­روند.

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین؛ جشن عید بهاره