نهاد خانواده سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

در سنگال اساس و بنیان جامعه بر خانواده و اهمیت آن بنا شده است. خانواده هسته ی جامعه ی سنگالی است. مسئله ای که در آنجا جامعه با رشد انسانی، اخلاقی، تفکری و روحی شکل می گیرد، توسعه می یابد و شکوفا می شود. به همان میزان که خانواده ی سنگالی با دیگر خانواده ها وجه مشترک دارد، دارای ویژگی های خاص خود نیز هست. این ویژگی ها را می توانیم به چهار بخش تقسیم کنیم:

1- افرادی که در یک خانواده زندگی می کنند:

در خانواده ی سنگالی تنها پدر، مادر و فرزندان در یک خانه زندگی نمی کنند. در بعضی از خانواده ها حتی بچه خواهرها، بچه برادرها، پسر عموها، دختر عموها، عموها، پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها و غیره یا در همان منزل یا در منزل مجاور زندگی می کنند و با هم سر یک سفره می نشینند. در این خانواده افراد مختلف بعضاَ مذاهب گوناگون، مشاغل و فعالیت های خاص خود را دارند و این باعث نمی شود که آنها با هم زندگی نکنند. اما به مرور زمان و با توجه به مسائل زندگی مدرن به خصوص در شهرها کم کم در برخی از خانواده ها این هسته در حال فروپاشی است و عروس ها دیگر نمی خواهند در خانواده ی شوهرشان زندگی کنند. بقیه هم ترجیح می دهند تنها با خانواده خود زندگی کنند.

2- خانواده ی سنگالی محلی روحانی است:

در تمام خانواده های سنگالی، آموزش ارزش های مذهبی و روحانی جایگاه اول را در تربیت افراد دارد. قبل از هر چیز، چه مسیحی، چه مسلمان و چه مرید آئین های سنتی، باید به خدا ایمان داشت، نماز خواند و قبل از هر کاری دعا کرد. این دعا برای مسیحیان علامت صلیب روی سینه و برای مسلمانام گفتن "بسم الله الرحمن الرحیم است" است. برای سنگالی ها خداوند منشأ و مرکز همه چیز است.

3- خانواده سنگالی مکان آموزش ارزش های انسانی است:

خانواده محل آموزش ارزش های اصلی انسانی است که در چهار گروه تقسیم بندی می شود: اول "کِرسا" (Kersa) نام دارد که شامل اعتدال، تواضع و فروتنی می شود. دوم "دیوم" (Diom) که شجاعت، مفهوم تکلیف، مسئولیت و عشق به کار را در بر دارد. سوم " مون" (Mûn) که شامل پشتکار و تحمل است و چهارم و مهمترین آن "ترانگا" (Téranga) به معنی مهمانوازی است. تمام والدین خود را موظف می دانند که این مفاهیم را به کودکان خود آموزش دهند.

4- خانواده ی سنگالی مکان اتحاد و آموزش همبستگی:

برای سنگالی ها خانواده مقدس است. همه ی آنها برای همبستگی و اتحاد کار می کنند و فروپاشی و بدبختی آنها باعث شرم و خجالت دیگر اعضای خانواده می شود. اگر یکی از آنها دچار مشکلات مالی و فقر شود، دیگران خود را موظف می دانند به او کمک کنند. این همان چیزی است که آنها از کودکی آموخته اند. کودک آموخته است که هر چیزی که به دست می آورد فقط متعلق به او نیست و باید دیگران را در داشتن آن سهیم کند مخصوصاَ در مواردی که خانواده دچار مشکلات مالی می شود. همچنین او یاد می گیرد که همه را در خوشحالی خود سهیم کند، به همین دلیل است که در سنگال به ندرت می توان فردی را دید که در هنگام بحران های زندگی از خانواده خود دور و یا حتی طرد شده باشد. او همیشه در موارد سخت زندگی یک تخت و یک بشقاب نزد یکی از خویشان خود دارد. به همین دلیل است که کشور سنگال به کشور"همبستگی" معروف است. بنابراین اولین مدرسه در سنگال نهاد خانواده است. پدر مسئول خانواده است، مورد احترام و دیگران موظفند به حرف او گوش دهند. مادر نقش اول را در مدیریت خانواده دارد. در صورت فوت پدر معمولاً این پسر ارشد است که به کمک عموها و دایی خود مسئولیت خانه را به عهده می گیرد و بالاخره اینکه فقیر بودن خانواده دلیلی برای خوشبخت نبودن آن نیست، برای آنها آنچه که مهم است زندگی در کنار هم با آرامش است، "چقدر خوب و دلنشین است که برادرانه همه با هم زندگی کنیم"، این اصطلاح رایج در میان آنهاست.

مسئله دیگری که در بافت و خانواده سنگال مطرح است. مسئله مادر سالاری است بدین صورت که نقش مادر در مدیریت ، اقتصاد ، برنامه ریزی و حتی ازدواج فرزندان بیشتر از مردان (شوهر یا پسران) می باشد. مرد بیشتر نقش درآمد زائی و تولید مثل را به عهده دارد و امور محوری و اساسی زندگی را زنان در اختیار دارند. این مسئله نیز متاثر از تاریخ و جغرافیای مردم سنگال دارد که بیشتر با طبیعت (جنگل و حیوانات) زندگی آنها ترکیب بوده و از آن حوزه به زندگی اجتماعی – خانوادگی آنها منتقل شده و همچنان پابرجاست.

اصطلاح مادرسالاری (Matriarcat) بیشتر پایان قرن نوزدهم میلادی برای نقطه مقابل پدرسالاری (Patriarcat) متداول گردید. منظور از مادرسالاری این است که در نظام اجتماعی – خانوادگی منحصراً امور اساسی توسط زنان تحت کنترل و مدیریت می باشد. یعنی برعکس نقشی که مردان در نظام های مردسالار ایفا می نمایند. در بیشتر شهرها و روستاهای سنگال علی رغم تحولات توسعه اجتماعی – اقتصادی همچنان حالت مادرسالاری مثل گذشته باقی مانده است. (Echard, 1991; 50)

مسئله دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که از ابتدای سال های 1980 با توجه به موج مدرنیسم و جهانی سازی وضعیت اقتصادی خانواده در آفریقا تنزل پيداکرده است. بنابراين تعداد زيادی از سرپرست های خانواده ها مجبورند که به ساعات کاری خود اضافه کرده و فعال باشند تا نيازهای خانواده را برطرف سازند. این بحران ها تأثير بسيار زیادی روی نقش زنان و مردان در جامعه و در خانواده گذاشته است.

در سنگال مردان زمانی مسؤول مالی و نان آور خانواده بودند و زنان به تربيت کودکان رسيدگی می کردند. شهر نشينی، تحصيلات دختران، بالا رفتن سن ازدواج ، بيکاری، کمبود شغل و درآمد ناکافی، نداشتن مشاغلی که امنیت اجتماعی را تضمین کند. بحران اقتصادی دوران فرا استقلال و شرایط زندگی در شهرهای آفریقایی و به دنبال آن جهانی سازی باعث شده که تعریف های جدیدی از نقش زنان و مردان در جامعه ارائه گردد. (Locoh, 1996: 20-40) علی رغم اينکه در آفریقا تحول بی ثباتی پیوندهای خانوادگی و عواقب آن به خوبی آشکار شده است به دنبال آن به بی ثباتی های بسیاری منجر شده است.

نهاد خانواده سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی