مساجد، پایگاه های آموزشی جامعه مسلمانان چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ثبات و آرامش به وجود آمده در اواسط [[سلسله مینگ|دوران مینگ]] و تثبیت جایگاه مسلمانان در میان [[جامعه و نظام اجتماعی چین|جامعه اکثریت چینی]] از یک سو، و بهبود نسبی وضعیت اقتصادی مسلمانان از سوی دیگر، زمینه را برای راه اندازی کلاس های آموزش قرآن و احکام شرعی و علوم دینی در [[مساجد در چین|مساجد]] فراهم کرد که به«[[آموزش مسجدی در چین|آموزش مسجدی]]» شهرت یافت. | |||
ثبات و آرامش به وجود آمده در اواسط دوران مینگ و تثبیت جایگاه مسلمانان در میان | |||
در هر مسجدی کلاس آموزش قرآن و علوم اسلامی با شرکت کودکان و نوجوانان مسلمان دایر و روحانیان وعالمان دینی که اطلاعات دینی عمیقی از اسلام نیز نداشتند، هر کدام طبق سلیقه و میزان معلومات خود به [[آموزش مسجدی در چین|تدریس علوم اسلامی در کلاس هایی که در مساجد]] تشکیل می شد می پرداختند<ref>فِنگ جین یوان. مترجم، محمد جواد امیدوار نیا. فرهنگ اسلامی و ایرانی در [[چین]]. انتشارات بین المللی الهدی. بی تا</ref>. | |||
در آن شرایط بحرانی، این کلاس های ضعیف آموزشی، تا سیستماتیک شدن آموزش های دینی در دهه های بعد، نقش مهمی ایفا کردند<ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص891</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[آموزش مسجدی در چین]] | |||
* [[کاربری های مهم مساجد در چین]] | |||
* [[مساجد در چین]] | |||
* [[انجمن اسلامی چین]] | |||
* [[سلسله مینگ]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۳
ثبات و آرامش به وجود آمده در اواسط دوران مینگ و تثبیت جایگاه مسلمانان در میان جامعه اکثریت چینی از یک سو، و بهبود نسبی وضعیت اقتصادی مسلمانان از سوی دیگر، زمینه را برای راه اندازی کلاس های آموزش قرآن و احکام شرعی و علوم دینی در مساجد فراهم کرد که به«آموزش مسجدی» شهرت یافت.
در هر مسجدی کلاس آموزش قرآن و علوم اسلامی با شرکت کودکان و نوجوانان مسلمان دایر و روحانیان وعالمان دینی که اطلاعات دینی عمیقی از اسلام نیز نداشتند، هر کدام طبق سلیقه و میزان معلومات خود به تدریس علوم اسلامی در کلاس هایی که در مساجد تشکیل می شد می پرداختند[۱].
در آن شرایط بحرانی، این کلاس های ضعیف آموزشی، تا سیستماتیک شدن آموزش های دینی در دهه های بعد، نقش مهمی ایفا کردند[۲].