حزب دموکرات تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «حزب دموکرات را که از احزاب قدیمی سیاسی تایلند به‌شمار می‌رود در ۱۹۴۶م کمی پس از پایان جنگ جهانی دوم، «خوانگ آفایوونگ»(Khuang Aphaiwong) تأسیس کرد؛ وی بیش از شصت سال تجربه مبارزه سیاسی دارد، این حزب از احزاب چپ میانه و طرفدار سلطنت شمرده می‌شود و تاک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
حزب دموکرات را که از احزاب قدیمی سیاسی تایلند به‌شمار می‌رود در ۱۹۴۶م کمی پس از پایان جنگ جهانی دوم، «خوانگ آفایوونگ»(Khuang Aphaiwong) تأسیس کرد؛ وی بیش از شصت سال تجربه مبارزه سیاسی دارد، این حزب از احزاب چپ میانه و طرفدار سلطنت شمرده می‌شود و تاکنون در برابر فشار نظامیان برای نفوذ در این حزب مقاومت کرده است، در کشتارهای سال ۱۹۷۳م و ۱۹۹۲م که نظامیان انجام دادند، به مخالفت با حکومت کودتا برخاست. این حزب که حزب نخبگان است دارای سازماندهی قوی و انضباط حزبی مستحکم است. حزب دموکرات که در دهه ۱۹۷۰م از «سوسیالیسم نرم» پیروی می‌کرد، از دهه ۲۰۰۰م این رویه را کنار گذاشت و با برقراری پیوند با مدیران بخش خصوصی در صنایع و بازرگانی، خواهان اجرای سیاست‌های مبتنی بر توسعه شد. رهبری این حزب به دست دیوانیان و صاحبان مشاغل و صنایع افتاده است که بیشتر آن‌ها از بانکوک یا شهرهای جنوبی تایلند به حزب راه یافته‌اند.گفته می‌شود که این حزب بیش از یک‌صد شعبه در سراسر تایلند دارد.
حزب دموکرات را که از احزاب قدیمی سیاسی [[تایلند]] به‌شمار می‌رود در ۱۹۴۶م کمی پس از پایان جنگ جهانی دوم، «خوانگ آفایوونگ» (Aphaiwong Khuang) تأسیس کرد؛ وی بیش از شصت سال تجربه مبارزه سیاسی دارد. این حزب از احزاب چپ میانه و طرفدار سلطنت شمرده می‌شود و تاکنون در برابر فشار نظامیان برای نفوذ در این حزب مقاومت کرده است. در کشتارهای سال ۱۹۷۳م و ۱۹۹۲م که نظامیان انجام دادند، به مخالفت با حکومت کودتا برخاست. این حزب که حزب نخبگان است دارای سازماندهی قوی و انضباط حزبی مستحکم است.


از ۱۹۴۶م تا کنون ۷ نفر رهبری این حزب را به دست گرفته‌اند و با وجود پیشینه بسیاری که دارد، فقط سه نفر از آن‌ها به نخست‌وزیری رسیده‌اند:
حزب دموکرات که در دهه ۱۹۷۰م از «سوسیالیسم نرم» پیروی می‌کرد، از دههٔ ۲۰۰۰م این رویه را کنار گذاشت و با برقراری پیوند با مدیران بخش خصوصی در صنایع و بازرگانی، خواهان اجرای سیاست‌های مبتنی بر توسعه شد. رهبری این حزب به دست دیوانیان و صاحبان مشاغل و صنایع افتاده است که بیشتر آن‌ها از [[بانکوک]] یا شهرهای جنوبی [[تایلند]] به حزب راه یافته‌اند. گفته می‌شود که این حزب بیش از یک‌صد شعبه در سراسر [[تایلند]] دارد.


۱ سنی پراموج: در سال‌های ۱۹۷۵م و ۱۹۷۶ م (وی در اواخر سال ۱۹۴۵ م و اوایل ۱۹۴۶م نیز نخست‌وزیر بود)
از ۱۹۴۶م تا کنون ۷ نفر رهبری این حزب را به دست گرفته‌اند و با وجود پیشینهٔ بسیاری که دارد، فقط سه نفر از آن‌ها به نخست‌وزیری رسیده‌اند:


۲. چوان لیگ پای": در سال‌های ۱۹۹۲ م تا ۱۹۹۵م و ۱۹۹۷م تا ۲۰۰۱م
۱. سنی پراموج (Senj Pramoj): در سال‌های ۱۹۷۵م و ۱۹۷۶ م (وی در اواخر سال ۱۹۴۵ م و اوایل ۱۹۴۶م نیز نخست‌وزیر بود)


۳ آبیسیت ویجواجیوا۳: در سال‌های ۲۰۰۸ م تا ۲۰۱۱م. این حزب در دوره کنونی مجلس نمایندگان که از اواخر سال ۲۰۱۱ آغاز شده است، نقش اپوزیسیون را باز می‌کند و دارای ۱۵۹ کرسی است.
۲. چوان لیگ پای (Chuang Leekpai): در سال‌های ۱۹۹۲ م تا ۱۹۹۵م و ۱۹۹۷م تا ۲۰۰۱م
 
۳. آبیسیت ویجواجیوا (Abhisit Vijajiva): در سال‌های ۲۰۰۸ م تا ۲۰۱۱م.
 
این حزب در دوره کنونی [[مجلس نمایندگان تایلند|مجلس نمایندگان]] که از اواخر سال ۲۰۱۱ آغاز شده است، نقش اپوزیسیون را باز می‌کند و دارای ۱۵۹ کرسی است<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.123-124.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[نظام حزبی تایلند]]؛ [[مهم‌ترین احزاب سیاسی تایلند]]؛ [[حزب چارت تای(حزب ملت تایلند)]]؛ [[حزب تای راک تای تایلند]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۳

حزب دموکرات را که از احزاب قدیمی سیاسی تایلند به‌شمار می‌رود در ۱۹۴۶م کمی پس از پایان جنگ جهانی دوم، «خوانگ آفایوونگ» (Aphaiwong Khuang) تأسیس کرد؛ وی بیش از شصت سال تجربه مبارزه سیاسی دارد. این حزب از احزاب چپ میانه و طرفدار سلطنت شمرده می‌شود و تاکنون در برابر فشار نظامیان برای نفوذ در این حزب مقاومت کرده است. در کشتارهای سال ۱۹۷۳م و ۱۹۹۲م که نظامیان انجام دادند، به مخالفت با حکومت کودتا برخاست. این حزب که حزب نخبگان است دارای سازماندهی قوی و انضباط حزبی مستحکم است.

حزب دموکرات که در دهه ۱۹۷۰م از «سوسیالیسم نرم» پیروی می‌کرد، از دههٔ ۲۰۰۰م این رویه را کنار گذاشت و با برقراری پیوند با مدیران بخش خصوصی در صنایع و بازرگانی، خواهان اجرای سیاست‌های مبتنی بر توسعه شد. رهبری این حزب به دست دیوانیان و صاحبان مشاغل و صنایع افتاده است که بیشتر آن‌ها از بانکوک یا شهرهای جنوبی تایلند به حزب راه یافته‌اند. گفته می‌شود که این حزب بیش از یک‌صد شعبه در سراسر تایلند دارد.

از ۱۹۴۶م تا کنون ۷ نفر رهبری این حزب را به دست گرفته‌اند و با وجود پیشینهٔ بسیاری که دارد، فقط سه نفر از آن‌ها به نخست‌وزیری رسیده‌اند:

۱. سنی پراموج (Senj Pramoj): در سال‌های ۱۹۷۵م و ۱۹۷۶ م (وی در اواخر سال ۱۹۴۵ م و اوایل ۱۹۴۶م نیز نخست‌وزیر بود)

۲. چوان لیگ پای (Chuang Leekpai): در سال‌های ۱۹۹۲ م تا ۱۹۹۵م و ۱۹۹۷م تا ۲۰۰۱م

۳. آبیسیت ویجواجیوا (Abhisit Vijajiva): در سال‌های ۲۰۰۸ م تا ۲۰۱۱م.

این حزب در دوره کنونی مجلس نمایندگان که از اواخر سال ۲۰۱۱ آغاز شده است، نقش اپوزیسیون را باز می‌کند و دارای ۱۵۹ کرسی است[۱].

نیز نگاه کنید به

نظام حزبی تایلند؛ مهم‌ترین احزاب سیاسی تایلند؛ حزب چارت تای(حزب ملت تایلند)؛ حزب تای راک تای تایلند

کتابشناسی

  1. الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.123-124.