ادبیات مارتین فیریست‌ها و گروه فلوریدا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
شاید مدرن‌ترین نسل ادبیات [[آرژانتین]] مارتین فیریست‌ها باشند که در سال ۱۹۲۲ م اعلام حضور کردند. این جنبش که در واقع دکترین ادبی خود را «گروه فلوریدا» نیز نام‌گذاری کردند، عده‌ای از نویسندگان ادبی و شعرای آرژانتینی بودند که در دهه ۱۹۲۰ م در کافه‌ای در خیابان فلوریدا در [[بوئنوس‌آیرس]] جمع شده و به مباحث ادبی می‌پرداختند. این گروه به دلیل وابستگی و ابراز علاقه شدید به سبک نوشته خوزه هرناندز در کتاب مارتین فیرو، به همین نام نیز خوانده می‌شوند. در این گروه نویسندگانی همچون اولیویرو گیروندو، لوییس برناندز، لئوپولدو مارچال و رائول گونزالس تونیون عضویت داشتند.
شاید مدرن‌ترین نسل ادبیات [[آرژانتین]] مارتین فیریست‌ها باشند که در سال ۱۹۲۲ م اعلام حضور کردند. این جنبش که در واقع دکترین ادبی خود را «گروه فلوریدا» نیز نام‌گذاری کردند، عده‌ای از نویسندگان ادبی و شعرای آرژانتینی بودند که در دهه ۱۹۲۰ م در کافه‌ای در خیابان فلوریدا در [[بوئنوس‌آیرس]] جمع شده و به مباحث ادبی می‌پرداختند. این گروه به دلیل وابستگی و ابراز علاقه شدید به سبک نوشته [[خوزه هرناندز]] در کتاب مارتین فیرو، به همین نام نیز خوانده می‌شوند. در این گروه نویسندگانی همچون اولیویرو گیروندو، لوییس برناندز، لئوپولدو مارچال و رائول گونزالس تونیون عضویت داشتند.


بورخس اگرچه در جلسات این گروه شرکت می‌کرد اما ظاهرا انتقادات جدی به آن‌ها داشته است: بسیاری از نویسندگان، وی را نیز در این گروه می‌گنجانند اما بورخس به دلیل تمایلات سیاسی به سمت محافظه‌کاران و درگیر شدن آشکارا با پرونیسم‌ها رفت و به عبارت بهتر از نظر سیاسی با افکار بسیاری از اعضای گروه فلوریدا مخالف بود<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص268-277.</ref>.
بورخس اگرچه در جلسات این گروه شرکت می‌کرد اما ظاهرا انتقادات جدی به آن‌ها داشته است: بسیاری از نویسندگان، وی را نیز در این گروه می‌گنجانند اما بورخس به دلیل تمایلات سیاسی به سمت محافظه‌کاران و درگیر شدن آشکارا با پرونیسم‌ها رفت و به عبارت بهتر از نظر سیاسی با افکار بسیاری از اعضای گروه فلوریدا مخالف بود<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص268-277.</ref>.
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
[[زبان و ادبیات آرژانتین]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی آرژانتین]]
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۱

شاید مدرن‌ترین نسل ادبیات آرژانتین مارتین فیریست‌ها باشند که در سال ۱۹۲۲ م اعلام حضور کردند. این جنبش که در واقع دکترین ادبی خود را «گروه فلوریدا» نیز نام‌گذاری کردند، عده‌ای از نویسندگان ادبی و شعرای آرژانتینی بودند که در دهه ۱۹۲۰ م در کافه‌ای در خیابان فلوریدا در بوئنوس‌آیرس جمع شده و به مباحث ادبی می‌پرداختند. این گروه به دلیل وابستگی و ابراز علاقه شدید به سبک نوشته خوزه هرناندز در کتاب مارتین فیرو، به همین نام نیز خوانده می‌شوند. در این گروه نویسندگانی همچون اولیویرو گیروندو، لوییس برناندز، لئوپولدو مارچال و رائول گونزالس تونیون عضویت داشتند.

بورخس اگرچه در جلسات این گروه شرکت می‌کرد اما ظاهرا انتقادات جدی به آن‌ها داشته است: بسیاری از نویسندگان، وی را نیز در این گروه می‌گنجانند اما بورخس به دلیل تمایلات سیاسی به سمت محافظه‌کاران و درگیر شدن آشکارا با پرونیسم‌ها رفت و به عبارت بهتر از نظر سیاسی با افکار بسیاری از اعضای گروه فلوریدا مخالف بود[۱].

نیز نگاه کنید به

زبان و ادبیات آرژانتین؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی آرژانتین

کتابشناسی

  1. خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص268-277.