ساختار نیروهای نظامی آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نیروهای نظامی [[آرژانتین]] (Fuerzas Armadas de la República Argentina) زیر نظر رئیس‌جمهور که فرماندهی کلّ قوا نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. در واقع طبق قانون اساسی کشور، فرمانهای جنگ، صلح، حکومت نظامی و... توسّط شخص رئیس‌جمهور صادر خواهد شد. به لحاظ اداری و اجرایی، ارتش تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد. در واقع وزیر دفاع یک شخص غیرنظامی است و صرفاً رسیدگی به مسائل اداری و هماهنگی با رئیس‌جمهور را بر عهده دارد. | نیروهای نظامی [[آرژانتین]] (Fuerzas Armadas de la República Argentina) زیر نظر رئیس‌جمهور که فرماندهی کلّ قوا نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. در واقع طبق قانون اساسی کشور، فرمانهای جنگ، صلح، حکومت نظامی و... توسّط شخص رئیس‌جمهور صادر خواهد شد. به لحاظ اداری و اجرایی، ارتش تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد. در واقع وزیر دفاع یک شخص غیرنظامی است و صرفاً رسیدگی به مسائل اداری و هماهنگی با رئیس‌جمهور را بر عهده دارد. | ||
علاوه بر نیروهای زمینی، دریایی (نیروی دریایی در سال 1919 و بخش زیردریایی در سال 1933 تأسیس شده است) و هوایی (در سال 1912 تأسیس شد)، ارتش مرکّب از نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می‌باشد. مناطق آبی [[آرژانتین]] توسّط یک | علاوه بر نیروهای زمینی، دریایی (نیروی دریایی در سال 1919 و بخش زیردریایی در سال 1933 تأسیس شده است) و هوایی (در سال 1912 تأسیس شد)، ارتش مرکّب از نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می‌باشد. مناطق آبی [[آرژانتین]] توسّط یک وزارتخانه جداگانه (وزارت کشور) کنترل می‌شود که به وسیله اداره دریانوردی [[آرژانتین]] محافظت می‌شود، و مرزهای زمینی به وسیله ژاندارمری کشور پاسداری می‌گردد. امّا هر دو شاخه مزبور تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفته‌اند. آنها عمدتاً به امر گشت زنی علیه جنایت سازمان یافته، قاچاق موادّ مخدّر و نیز عملیات های نجات شهروندان در هنگام اضطراری می‌پردازند. تعداد نیروهای نظامی آماده به خدمت و رزرو [[آرژانتین]] در سال 2011 بالغ بر 550 هزار نفر اعلام شده است. | ||
دستگاه ارتش [[آرژانتین]] از لحاظ تاریخی یکی از مجهّزترین | دستگاه ارتش [[آرژانتین]] از لحاظ تاریخی یکی از مجهّزترین ارتش ها در منطقه بوده است (مثلاً جنگنده‌های جت پیشرفته خود را از اوایل دهه ۱۹۵۰ توسعه و ارتقاء داده است) امّا در مقایسه با دیگر ارتش های منطقه‌ای با هزینه‌های کمرشکنی مواجه شد و کمکم از اعتبار آن کاسته شد. نباید این نکته را از نظر دور داشت که دولت های سالهای اخیر تلاش زیادی برای کنترل هرچه بیشتر نظامیان به کار بسته اند. بر اساس اعلام وزارت دفاع [[آرژانتین]]، نیروهای هوایی این کشور در حال حاضر 10 هواپیما و 7 هلیکوپتر جنگی در اختیار دارد<ref name=":02">برگرفته از https://www.mindef.gov.ar</ref>. | ||
نیروهای مسلّح [[آرژانتین]] در اجرای | نیروهای مسلّح [[آرژانتین]] در اجرای عملیات های مهم حفاظت صلح در هاییتی، قبرس، یوگسلاوی سابق، کویت، بوسنی و هرزگوین، و لیبی طبق چارچوب تعیین شده سازمان ملل اقدام کرده اند. از سال 1999 تا سال 2006 نیروهای نظامی [[آرژانتین]]، تنها نیروهای آمریکای لاتینی حاضر در منطقه کوزوو بودند. | ||
تسلیحات نظامی [[آرژانتین]] عمدتاً از [[آمریکا]] و در | تسلیحات نظامی [[آرژانتین]] عمدتاً از [[آمریکا]] و در رتبه بعدی آلمان، [[فرانسه]]، ایتالیا، [[اسپانیا]] و همچنین رژیم صهیونیستی تأمین شده است. در سال 2011 [[آرژانتین]] برای اوّلین بار در تاریخ خود، خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی از [[روسیه]] و [[چین]] را آغاز کرد. در آمریکای جنوبی مهم‌ترین متّحدین نظامی این کشور برزیل، ونزوئلا و شیلی می‌باشند<ref name=":02" />. | ||
از سال 2000 در [[آرژانتین]] و 34 کشور آمریکای لاتین، مصونیت نیروهای نظامی آمریکایی لغو شد. (در این زمان منم متّحد همیشگی [[آمریکا]] از قدرت کنار رفته بود). در همین دوره [[آرژانتین]] نهتنها در سیاست خارجی بلکه در | از سال 2000 در [[آرژانتین]] و 34 کشور آمریکای لاتین، مصونیت نیروهای نظامی آمریکایی لغو شد. (در این زمان منم متّحد همیشگی [[آمریکا]] از قدرت کنار رفته بود). در همین دوره [[آرژانتین]] نهتنها در سیاست خارجی بلکه در همکاری های نظامی از [[آمریکا]] فاصله گرفت. این کشور مداخله نظامی [[آمریکا]] در [[افغانستان|اففانستان]] و بعداً عراق را محکوم نموده و حاضر به همراهی با آن نشد. هم‌اکنون [[آرژانتین]] از نظر توان نظامی در ردهی سی و دوم قدرت‌های نظامی جهان قرار دارد. برخی از پارامترهای قدرت نظامی [[آرژانتین]] به شرح زیر می‌باشد<ref>برگرفته از https://www.militaryparsi.ir</ref>: | ||
=====نیروی انسانی | =====نیروی انسانی===== | ||
نیروی انسانی در دسترس: 9،918،490 | نیروی انسانی در دسترس: 9،918،490 | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
نیروی نظامی رزرو: 450.000 | نیروی نظامی رزرو: 450.000 | ||
=====نیروی زمینی | =====نیروی زمینی===== | ||
تانک ها: 257 | |||
نفربرها: 981 | نفربرها: 981 | ||
توپخانه کششی: 289 | |||
توپ: 543 | توپ: 543 | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
تسلیحات ضدّهوایی: 375 | تسلیحات ضدّهوایی: 375 | ||
وسایل | وسایل نقلیه لجستیکی: 5021 | ||
=====نیروی دریایی | =====نیروی دریایی===== | ||
مجموع | مجموع کشتی های نیروی دریایی: 42 | ||
ناوگان بازرگانی: 43 | ناوگان بازرگانی: 43 | ||
بنادر مهم و | بنادر مهم و پایانه ها: 8 | ||
ناو هواپیمابر: 0 | ناو هواپیمابر: 0 | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
تجهیزات آبی و خاکی: 2 | تجهیزات آبی و خاکی: 2 | ||
=====نیروی هوایی | =====نیروی هوایی===== | ||
تعداد هواپیما: 404 | تعداد هواپیما: 404 | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
فرودگاه عملیاتی: 1،141 | فرودگاه عملیاتی: 1،141 | ||
=====[[مالی]] (USD) | =====[[مالی]] (USD)===== | ||
بودجه دفاعی: 5 میلیارد دلار | |||
=====جغرافیایی | =====جغرافیایی===== | ||
راه آبی: 11000 کیلومتر | راه آبی: 11000 کیلومتر | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
مساحت: 2،780،400 کیلومتر | مساحت: 2،780،400 کیلومتر | ||
مرز مشترک: 9861 کیلومتر<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]،</ref> | مرز مشترک: 9861 کیلومتر<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص183-186.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[ | [[سیاست و حکومت آرژانتین]]؛ [[نیروهای مسلح آرژانتین]] | ||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰
نیروهای نظامی آرژانتین (Fuerzas Armadas de la República Argentina) زیر نظر رئیس‌جمهور که فرماندهی کلّ قوا نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. در واقع طبق قانون اساسی کشور، فرمانهای جنگ، صلح، حکومت نظامی و... توسّط شخص رئیس‌جمهور صادر خواهد شد. به لحاظ اداری و اجرایی، ارتش تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد. در واقع وزیر دفاع یک شخص غیرنظامی است و صرفاً رسیدگی به مسائل اداری و هماهنگی با رئیس‌جمهور را بر عهده دارد.
علاوه بر نیروهای زمینی، دریایی (نیروی دریایی در سال 1919 و بخش زیردریایی در سال 1933 تأسیس شده است) و هوایی (در سال 1912 تأسیس شد)، ارتش مرکّب از نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می‌باشد. مناطق آبی آرژانتین توسّط یک وزارتخانه جداگانه (وزارت کشور) کنترل می‌شود که به وسیله اداره دریانوردی آرژانتین محافظت می‌شود، و مرزهای زمینی به وسیله ژاندارمری کشور پاسداری می‌گردد. امّا هر دو شاخه مزبور تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفته‌اند. آنها عمدتاً به امر گشت زنی علیه جنایت سازمان یافته، قاچاق موادّ مخدّر و نیز عملیات های نجات شهروندان در هنگام اضطراری می‌پردازند. تعداد نیروهای نظامی آماده به خدمت و رزرو آرژانتین در سال 2011 بالغ بر 550 هزار نفر اعلام شده است.
دستگاه ارتش آرژانتین از لحاظ تاریخی یکی از مجهّزترین ارتش ها در منطقه بوده است (مثلاً جنگنده‌های جت پیشرفته خود را از اوایل دهه ۱۹۵۰ توسعه و ارتقاء داده است) امّا در مقایسه با دیگر ارتش های منطقه‌ای با هزینه‌های کمرشکنی مواجه شد و کمکم از اعتبار آن کاسته شد. نباید این نکته را از نظر دور داشت که دولت های سالهای اخیر تلاش زیادی برای کنترل هرچه بیشتر نظامیان به کار بسته اند. بر اساس اعلام وزارت دفاع آرژانتین، نیروهای هوایی این کشور در حال حاضر 10 هواپیما و 7 هلیکوپتر جنگی در اختیار دارد[۱].
نیروهای مسلّح آرژانتین در اجرای عملیات های مهم حفاظت صلح در هاییتی، قبرس، یوگسلاوی سابق، کویت، بوسنی و هرزگوین، و لیبی طبق چارچوب تعیین شده سازمان ملل اقدام کرده اند. از سال 1999 تا سال 2006 نیروهای نظامی آرژانتین، تنها نیروهای آمریکای لاتینی حاضر در منطقه کوزوو بودند.
تسلیحات نظامی آرژانتین عمدتاً از آمریکا و در رتبه بعدی آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و همچنین رژیم صهیونیستی تأمین شده است. در سال 2011 آرژانتین برای اوّلین بار در تاریخ خود، خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی از روسیه و چین را آغاز کرد. در آمریکای جنوبی مهم‌ترین متّحدین نظامی این کشور برزیل، ونزوئلا و شیلی می‌باشند[۱].
از سال 2000 در آرژانتین و 34 کشور آمریکای لاتین، مصونیت نیروهای نظامی آمریکایی لغو شد. (در این زمان منم متّحد همیشگی آمریکا از قدرت کنار رفته بود). در همین دوره آرژانتین نهتنها در سیاست خارجی بلکه در همکاری های نظامی از آمریکا فاصله گرفت. این کشور مداخله نظامی آمریکا در اففانستان و بعداً عراق را محکوم نموده و حاضر به همراهی با آن نشد. هم‌اکنون آرژانتین از نظر توان نظامی در ردهی سی و دوم قدرت‌های نظامی جهان قرار دارد. برخی از پارامترهای قدرت نظامی آرژانتین به شرح زیر می‌باشد[۲]:
نیروی انسانی
نیروی انسانی در دسترس: 9،918،490
مناسب برای خدمت: 16،718،928
نیروی نظامی در دسترس: 684،870
نیروی نظامی فعّال: 100.000
نیروی نظامی رزرو: 450.000
نیروی زمینی
تانک ها: 257
نفربرها: 981
توپخانه کششی: 289
توپ: 543
موشکانداز: 58
خمپاره: 1754
تسلیحات ضدّتانک: 850
تسلیحات ضدّهوایی: 375
وسایل نقلیه لجستیکی: 5021
نیروی دریایی
مجموع کشتی های نیروی دریایی: 42
ناوگان بازرگانی: 43
بنادر مهم و پایانه ها: 8
ناو هواپیمابر: 0
ناوشکن: 4
زیردریایی: 3
ناوچه: 0
قایق گشتی: 8
قایق مینروب: 0
تجهیزات آبی و خاکی: 2
نیروی هوایی
تعداد هواپیما: 404
هلیکوپتر: 94
فرودگاه عملیاتی: 1،141
مالی (USD)
بودجه دفاعی: 5 میلیارد دلار
جغرافیایی
راه آبی: 11000 کیلومتر
خطّ ساحلی: 4989 کیلومتر
مساحت: 2،780،400 کیلومتر
مرز مشترک: 9861 کیلومتر[۳]
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت آرژانتین؛ نیروهای مسلح آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از https://www.mindef.gov.ar
- ↑ برگرفته از https://www.militaryparsi.ir
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص183-186.