تاریخ معاصر زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
با تلاش موگابه، در سال 1988 قانون استعماری حضور سهمیه‌ای سفیدپوستان در مجلس لغو گردید. | با تلاش موگابه، در سال 1988 قانون استعماری حضور سهمیه‌ای سفیدپوستان در مجلس لغو گردید. | ||
در نخستین سال‌های پس از استقلال، [[زيمبابوه|زیمبابوه]] شاهد پیشرفت‌هایی در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی بود. این توسعه بیشتر در زمینه‌های زیرساخت ها، آموزش، بهداشت و درمان و کشاورزی اتفاق افتاد<ref name=":1">لونی، مارتین(1356). رودزیا. ترجمه مرتضی اسعدی. تهران: [https://amirkabirpub.ir/ امیرکبیر]، ص. 80.</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن ( | در نخستین سال‌های پس از استقلال، [[زيمبابوه|زیمبابوه]] شاهد پیشرفت‌هایی در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی بود. این توسعه بیشتر در زمینه‌های زیرساخت ها، آموزش، بهداشت و درمان و کشاورزی اتفاق افتاد<ref name=":1">لونی، مارتین(1356). رودزیا. ترجمه مرتضی اسعدی. تهران: [https://amirkabirpub.ir/ امیرکبیر]، ص. 80.</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]. 39-40.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[تونس معاصر]]؛ [[لبنان معاصر]]؛ [[روسیه معاصر]]؛ [[تاریخ معاصر سودان]]؛ [[تاریخ معاصر کوبا]]؛ [[تاریخ معاصر ژاپن]]؛ [[تاریخ معاصر سنگال]]؛ [[تاریخ معاصر مالی]]؛ [[تاریخ معاصر اردن]]؛ [[تاریخ معاصر مصر]]؛ [[تاریخ معاصر سیرالئون]] | [[تونس معاصر]]؛ [[لبنان معاصر]]؛ [[روسیه معاصر]]؛ [[تاریخ معاصر سودان]]؛ [[تاریخ معاصر کوبا]]؛ [[تاریخ معاصر ژاپن]]؛ [[تاریخ معاصر سنگال]]؛ [[تاریخ معاصر مالی]]؛ [[تاریخ معاصر اردن]]؛ [[تاریخ معاصر مصر]]؛ [[تاریخ معاصر سیرالئون]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۸
کسب استقلال و تشدید تحولات سیاسی در منطقه جنوب آفریقا و تأثیرات بین‌المللی آن، آمریکا را وادار کرد با تسریع روند مذاکرات صلح بین سیاهان و رژیم نژادپرست یان اسمیت، کنفرانس لانکستر هاوس را برپا نماید. برگزاری انتخابات آزاد در سال 1980 و قدرت یافتن حداکثری سیاهان، کسب یک پنجم از کرسی‌های مجلس توسط سفیدپوستان و البته اعطای حق وتو به آنان از نتایج این کنفرانس بود.
حزب اتحاد ملی آفریقائی زیمبابوه (زانو) به رهبری رابرت موگابه موفق شد پس از پانزده سال جنگ مسلحانه، با کسب اکثریت آرا اولین دولت آزاد سیاه‌پوست را در کشور برپا کند. طی یک همه پرسی رابرت موگابه به عنوان نخست وزیر و یان اسمیت به عنوان رئیس مجلس انتخاب شدند. موگابه دولت خود را تشکیل داد و تلاش برای بهبود کشاورزی را از مهم‌ترین سیاست‌های دولت خود خواند.
پس از سال‌ها اختلاف در مشی سیاسی بین دو رهبر مهم جنبش آزادی بخش زیمبابوه، در سال 1985 دو حزب زانو و زاپو در هم ادغام شده و حزب مهم زانو - پی اف ایجاد گردید و طرفین به توافقاتی با یکدیگر رسیدند.
با تلاش موگابه، در سال 1988 قانون استعماری حضور سهمیه‌ای سفیدپوستان در مجلس لغو گردید.
در نخستین سال‌های پس از استقلال، زیمبابوه شاهد پیشرفت‌هایی در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی بود. این توسعه بیشتر در زمینه‌های زیرساخت ها، آموزش، بهداشت و درمان و کشاورزی اتفاق افتاد[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
تونس معاصر؛ لبنان معاصر؛ روسیه معاصر؛ تاریخ معاصر سودان؛ تاریخ معاصر کوبا؛ تاریخ معاصر ژاپن؛ تاریخ معاصر سنگال؛ تاریخ معاصر مالی؛ تاریخ معاصر اردن؛ تاریخ معاصر مصر؛ تاریخ معاصر سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ لونی، مارتین(1356). رودزیا. ترجمه مرتضی اسعدی. تهران: امیرکبیر، ص. 80.
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. 39-40.