گوندار: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ==== گوندار ==== گوندار از دیگر شهرهای زیبا و تاریخی اتیوپی است. در این شهر که توسط امپراطور فاسیلادسا درسال 1636 به عنوان پایتخت بنیانگذاری گردید تعداد زیادی قلعه کاخ مانند وجود دارد که تاریخ بنای آنها به قرون هفدهم و هجدهم برمی گردد و بدین جهت از...» ایجاد کرد) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:گوندار.jpg|بندانگشتی|گوندار (1403). برگرفته از سایت ویکی پدیا، قابل بازیابی از [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1 https://fa.wikipedia.org/wiki/]]] | |||
گوندار از دیگر شهرهای زیبا و تاریخی [[اتیوپی]] است. در این شهر که توسط امپراطور فاسیلادسا درسال 1636 به عنوان پایتخت بنیانگذاری گردید تعداد زیادی قلعه کاخ مانند وجود دارد که تاریخ بنای آنها به قرون هفدهم و هجدهم بر می‌گردد و بدین جهت از این شهر با عنوان شهر قلعه‌ها نیز یاد می‌گردد. گوندار تا زمان حکومت امپراطور تئودروس دوم پایتخت حبشه بود و طی این مدت طولانی به مرکز تجاری عظیمی مبدل گشت که با سرزمین‌های جنوب نیل آبی، [[سودان]]، و بخش‌هایی از دریای سرخ ارتباطات گسترده بازرگانی داشت<ref>ابهری، رضا، الموتی، محمدرضا (1381). کتاب سبز. تهران: [https://mfa.ir/portal/viewpage/14736/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA اداره نشر وزارت امور خارجه]، ص 4-23.</ref>. | |||
مشهورترین آثار تاریخی و چشم اندازهای طبیعی گوندار عبارتند از: | |||
* ارگ سلطنتی امپراتور فاسیلا داس (ثبت شده در فهرست میراث جهانی [https://www.unesco.org/en سازمان یونسکو])؛ | |||
* صومعه دربرهان سیلاسی (DerBirhan Silassie)؛ | |||
* مجموعه کاسکام (Qusquam)؛ | |||
* دهکده فالاشه‌ها ([[یهودی ها در اتیوپی|یهودیان اتیوپی]])؛ | |||
* منطقه گورگورا و حومه آن (Gorgora)؛ | |||
* دهکده ملکه کاسوی (Kossoye)؛ | |||
* پارک ملی کوهستانی سی مین (Simien) (ثبت شده در فهرست میراث جهانی [https://www.unesco.org/en سازمان یونسکو]). | |||
گوندار از مراکز بزرگ [[صنعت گردشگری اتیوپی|گردشگری اتیوپی]] است. گردشگران خارجی در مدت اقامت در این کشور، معمولا از آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی این شهر و اطراف آن بازدید می‌نمایند<ref name=":0">برگرفته از http://www.selamta.net/Ethiopia's Tourist Attractions.htm</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 141-142.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[صنعت گردشگری اتیوپی]]؛ [[مراكز مهم گردشگری اتیوپی]]؛ [[شهر آکسوم]]؛ [[بحیردار]]؛ [[شهر حرار]]؛ [[لالیبالا]]؛ [[آثار فرهنگی، تاريخی و طبيعی ثبت شده اتیوپی در ميراث جهانی]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۹
گوندار (1403). برگرفته از سایت ویکی پدیا، قابل بازیابی از https://fa.wikipedia.org/wiki/
گوندار از دیگر شهرهای زیبا و تاریخی اتیوپی است. در این شهر که توسط امپراطور فاسیلادسا درسال 1636 به عنوان پایتخت بنیانگذاری گردید تعداد زیادی قلعه کاخ مانند وجود دارد که تاریخ بنای آنها به قرون هفدهم و هجدهم بر می‌گردد و بدین جهت از این شهر با عنوان شهر قلعه‌ها نیز یاد می‌گردد. گوندار تا زمان حکومت امپراطور تئودروس دوم پایتخت حبشه بود و طی این مدت طولانی به مرکز تجاری عظیمی مبدل گشت که با سرزمین‌های جنوب نیل آبی، سودان، و بخش‌هایی از دریای سرخ ارتباطات گسترده بازرگانی داشت[۱].
مشهورترین آثار تاریخی و چشم اندازهای طبیعی گوندار عبارتند از:
- ارگ سلطنتی امپراتور فاسیلا داس (ثبت شده در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو)؛
- صومعه دربرهان سیلاسی (DerBirhan Silassie)؛
- مجموعه کاسکام (Qusquam)؛
- دهکده فالاشه‌ها (یهودیان اتیوپی)؛
- منطقه گورگورا و حومه آن (Gorgora)؛
- دهکده ملکه کاسوی (Kossoye)؛
- پارک ملی کوهستانی سی مین (Simien) (ثبت شده در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو).
گوندار از مراکز بزرگ گردشگری اتیوپی است. گردشگران خارجی در مدت اقامت در این کشور، معمولا از آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی این شهر و اطراف آن بازدید می‌نمایند[۲][۳].
نیز نگاه کنید به
صنعت گردشگری اتیوپی؛ مراكز مهم گردشگری اتیوپی؛ شهر آکسوم؛ بحیردار؛ شهر حرار؛ لالیبالا؛ آثار فرهنگی، تاريخی و طبيعی ثبت شده اتیوپی در ميراث جهانی
کتابشناسی
- ↑ ابهری، رضا، الموتی، محمدرضا (1381). کتاب سبز. تهران: اداره نشر وزارت امور خارجه، ص 4-23.
- ↑ برگرفته از http://www.selamta.net/Ethiopia's+Tourist+Attractions.htm
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 141-142.