موزه‌های قطر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قطری‌ها به منظور نشان دادن فرهنگ منطقه‌ای، عربی و اسلامی خود و همچنین بیان هویت خویش، اقدام به ایجاد اداره‌ی موزه‌ها و آثار تاریخی نموده‌اند. یکی از هدف‌های اصلی این اداره، نگهداری آثار باستانی ملی و پژوهش درباره‌ی آن و گردآوری این آثار باستان شناسی و شرکت در کنفرانس‌های عربی و جهانی بوده است. | |||
موزه‌ی ملی قطر:موزه‌ی ملی قطر، در سال 1975م گشایش یافت، به دلیل داشتن اشیایی در ارتباط با فرهنگ منطقه، در خلیج فارس مشهور شد. این موزه دربرگیرنده‌ی آثار تاریخی طبیعی، علوم، هنرهای اسلامی و تاریخی جدید، نفت و زندگی عربی است. بخش دریایی آن نیز دربرگیرنده‌ی آثاری از حیات دریایی و صیادی است. ضمناً موزه‌های ذیل هم در قطر فعال می‌باشند. | |||
موزه‌ی مرکز سنت‌های ملی-موزه‌ی وکره- موزه‌ی خور- موزه‌ی ملی زباره و قلعه‌ی الکوت | |||
[[پرونده:موزه.jpg|بندانگشتی|موزه هنرهای اسلامی قطر]] | |||
==== موزه‌ی هنرهای اسلامی ==== | |||
موزه‌ی هنرهای اسلامی قطر، در یازدهم آذر 88 به طور رسمی راه‌اندازی شد و مورد استقبال مردم و هنرمندان قرار گرفت. این موزه را «ایم‌پی»، معمار برجسته‌ی چینی- آمریکایی، در سن 91 سالگی ساخت.؛ البته به این شرط که جزیره‌ای برای این کار در اختیارش گذاشته شود و بنایی که می‌سازد با هیچ بنای دیگری احاطه نشود. این موزه با 37161 مترمربع و با الگوی هندسی اسلامی و معماری عربی ساخته شده است و پرده‌‌ای شیشه‌ای به ارتفاع 45 متر که دریای آبی در آن انعکاس می‌یابد زیبایی این بنا را دو چندان کرده است. | |||
گالری‌های این موزه با خوش‌نویسی، کاشی‌ها و سرامیک‌هایی از قرن هفتم به این طرف، تزئین شده است. به گفته‌ی «الیور واتسون»، گنبد نقره‌ای این موزه یکی از استثنایی‌ترین فضاهای خلق شده در دنیای معماری است. در این موزه بیش‌از هشتصد اثر هنری از ایران، اروپا، آسیا و خاورمیانه به نمایش گذاشته است و این آثار طوری انتخاب شده است که هر اثر بازگو کننده‌ی گوشه‌ای از جهان اسلام است.<ref>احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[موزه‌های روسیه]]؛ [[موزه‌های کانادا]]؛ [[موزه های لبنان]]؛ [[موزه های مصر]]؛ [[موزه‌های تونس]]؛ [[موزه های چین]]؛ [[موزه های سنگال]]؛ [[موزه‌های فرانسه]]؛ [[موزه های مالی]]؛ [[موزه های ساحل عاج]]؛ [[موزه‌های تایلند]]؛ [[موزه های اردن]]؛ [[موزه‌های اتیوپی]]؛ [[موزه‌های سیرالئون]]؛ [[موزه‌های زیمبابوه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۴
قطری‌ها به منظور نشان دادن فرهنگ منطقه‌ای، عربی و اسلامی خود و همچنین بیان هویت خویش، اقدام به ایجاد اداره‌ی موزه‌ها و آثار تاریخی نموده‌اند. یکی از هدف‌های اصلی این اداره، نگهداری آثار باستانی ملی و پژوهش درباره‌ی آن و گردآوری این آثار باستان شناسی و شرکت در کنفرانس‌های عربی و جهانی بوده است.
موزه‌ی ملی قطر:موزه‌ی ملی قطر، در سال 1975م گشایش یافت، به دلیل داشتن اشیایی در ارتباط با فرهنگ منطقه، در خلیج فارس مشهور شد. این موزه دربرگیرنده‌ی آثار تاریخی طبیعی، علوم، هنرهای اسلامی و تاریخی جدید، نفت و زندگی عربی است. بخش دریایی آن نیز دربرگیرنده‌ی آثاری از حیات دریایی و صیادی است. ضمناً موزه‌های ذیل هم در قطر فعال می‌باشند.
موزه‌ی مرکز سنت‌های ملی-موزه‌ی وکره- موزه‌ی خور- موزه‌ی ملی زباره و قلعه‌ی الکوت
موزه‌ی هنرهای اسلامی
موزه‌ی هنرهای اسلامی قطر، در یازدهم آذر 88 به طور رسمی راه‌اندازی شد و مورد استقبال مردم و هنرمندان قرار گرفت. این موزه را «ایم‌پی»، معمار برجسته‌ی چینی- آمریکایی، در سن 91 سالگی ساخت.؛ البته به این شرط که جزیره‌ای برای این کار در اختیارش گذاشته شود و بنایی که می‌سازد با هیچ بنای دیگری احاطه نشود. این موزه با 37161 مترمربع و با الگوی هندسی اسلامی و معماری عربی ساخته شده است و پرده‌‌ای شیشه‌ای به ارتفاع 45 متر که دریای آبی در آن انعکاس می‌یابد زیبایی این بنا را دو چندان کرده است.
گالری‌های این موزه با خوش‌نویسی، کاشی‌ها و سرامیک‌هایی از قرن هفتم به این طرف، تزئین شده است. به گفته‌ی «الیور واتسون»، گنبد نقره‌ای این موزه یکی از استثنایی‌ترین فضاهای خلق شده در دنیای معماری است. در این موزه بیش‌از هشتصد اثر هنری از ایران، اروپا، آسیا و خاورمیانه به نمایش گذاشته است و این آثار طوری انتخاب شده است که هر اثر بازگو کننده‌ی گوشه‌ای از جهان اسلام است.[۱]
نیز نگاه کنید به
موزه‌های روسیه؛ موزه‌های کانادا؛ موزه های لبنان؛ موزه های مصر؛ موزه‌های تونس؛ موزه های چین؛ موزه های سنگال؛ موزه‌های فرانسه؛ موزه های مالی؛ موزه های ساحل عاج؛ موزه‌های تایلند؛ موزه های اردن؛ موزه‌های اتیوپی؛ موزه‌های سیرالئون؛ موزه‌های زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).