زبان فارسی در دانشگاه های مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زبان فارسی در بسیاری از دانشگاه‌های [[مصر]] تدریس می‌شود.[i] حداقل 200 استاد، مدرس و مربی آموزش زبان فارسی و ایرانشناسی را در 24 دانشکده از 19 دانشگاه [[مصر]] بر عهده دارند. زبان فارسی در 16 دانشکده و در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا و در2 دانشکده در مقطع کارشناسی و در 6 دانشکده هم به عنوان زبان دوم برای رشته‌های علوم انسانی توسط حدود 120 استاد و مدرس با مدرک دکترا، 35 کمک مدرس (دانشجوی دکتری) و در حدود 45 مربی (دانشجوی کارشناسی ارشد) تدریس می‌شود. | زبان فارسی در بسیاری از دانشگاه‌های [[مصر]] تدریس می‌شود.[i] حداقل 200 استاد، مدرس و مربی آموزش زبان فارسی و ایرانشناسی را در 24 دانشکده از 19 دانشگاه [[مصر]] بر عهده دارند. زبان فارسی در 16 دانشکده و در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا و در2 دانشکده در مقطع کارشناسی و در 6 دانشکده هم به عنوان زبان دوم برای رشته‌های علوم انسانی توسط حدود 120 استاد و مدرس با مدرک دکترا، 35 کمک مدرس (دانشجوی دکتری) و در حدود 45 مربی (دانشجوی کارشناسی ارشد) تدریس می‌شود. | ||
نظام آموزشی و برنامه‌های درسی زبان فارسی در دانشکده‌ها متفاوت است. به عنوان نمونه در گروه زبان‌های شرقی دانشکده ادبیات [[دانشگاه قاهره مصر|دانشگاه قاهره]]، دانشجویان رشته زبان‌های شرقی در سال اول مقدمات زبان‌های فارسی و عربی را فرا می‌گیرند و در سال دوم، یکی از دو زبان را به عنوان رشته تخصصی انتخاب می‌کنند. همچنین زبان فارسی در [[مصر]] معمولا به زبان عربی تدریس می‌شود و لذا، اکثر استادان و مدرسان از نظر توانایی مکالمه در سطح ضعیفی قرار دارند. استادانی که از دانشگاه‌های ایران فارغ‌التحصیل شده‌اند اما چنین مشکلی ندارند و البته تعدادشان اندک است. متون درسی هم از جمله مشکلات آموزش زبان فارسی در [[مصر]] است که به صورت سلیقه‌ای توسط استادان تدوین و در اختیار دانشجویان قرار می‌گیرد. مشکل دیگر در این خصوص، عدم امکان ارتباط و تماس مستقیم فارسی‌آموزان با فارسی زبانان ایرانی است. نتیجه آنکه ارتباط آنان با افغان‌های مقیم [[مصر]] منجر به رواج فارسی با لهجه افغان در میان فارسی آموزان شده است.<ref>گزارش نمایندگی فرهنگی (1394). تهران: مركز مطالعات | نظام آموزشی و برنامه‌های درسی زبان فارسی در دانشکده‌ها متفاوت است. به عنوان نمونه در گروه زبان‌های شرقی دانشکده ادبیات [[دانشگاه قاهره مصر|دانشگاه قاهره]]، دانشجویان رشته زبان‌های شرقی در سال اول مقدمات زبان‌های فارسی و عربی را فرا می‌گیرند و در سال دوم، یکی از دو زبان را به عنوان رشته تخصصی انتخاب می‌کنند. همچنین زبان فارسی در [[مصر]] معمولا به زبان عربی تدریس می‌شود و لذا، اکثر استادان و مدرسان از نظر توانایی مکالمه در سطح ضعیفی قرار دارند. استادانی که از دانشگاه‌های ایران فارغ‌التحصیل شده‌اند اما چنین مشکلی ندارند و البته تعدادشان اندک است. متون درسی هم از جمله مشکلات آموزش زبان فارسی در [[مصر]] است که به صورت سلیقه‌ای توسط استادان تدوین و در اختیار دانشجویان قرار می‌گیرد. مشکل دیگر در این خصوص، عدم امکان ارتباط و تماس مستقیم فارسی‌آموزان با فارسی زبانان ایرانی است. نتیجه آنکه ارتباط آنان با افغان‌های مقیم [[مصر]] منجر به رواج فارسی با لهجه افغان در میان فارسی آموزان شده است.<ref>گزارش نمایندگی فرهنگی (1394). تهران: مركز مطالعات فرهنگی بين‌المللی.</ref> | ||
دکتر طلعت محمد اسماعیل ابوفرحة، دکتر محمود علاوی، دکتر محمد نورالدین عبدالمنعم، دکتر سمیرة عبدالعزیز عاشور، دکتر نورالدین عبدالمالک ،دکترفتحی مراغی ، دکترایناس بخاری و دکتر یحیی داوود عباس از جمله استادان زبان فارسی در دانشگاه‌های [[مصر]] به شمار می‌روند.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص420-421.</ref> | دکتر طلعت محمد اسماعیل ابوفرحة، دکتر محمود علاوی، دکتر محمد نورالدین عبدالمنعم، دکتر سمیرة عبدالعزیز عاشور، دکتر نورالدین عبدالمالک ،دکترفتحی مراغی ، دکترایناس بخاری و دکتر یحیی داوود عباس از جمله استادان زبان فارسی در دانشگاه‌های [[مصر]] به شمار می‌روند.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص420-421.</ref> | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
<small>[i] - با توجه به قطع روابط رسمی میان مصر و جمهوری اسلامی ایران، دسترسی به منابع موثق برای تدوین گزارش مفصل از وضعیت امروز زبان فارسی در مصر ممکن نشد. لذا به درخواست مؤلف از نمایندگی فرهنگی مستقر در دفتر حفاظت منافع ج.ا.ا در [[قاهره]]، گزارش کلی و کوتاهی ارسال گشت که در تدوین این بخش مورد استناد قرار گرفت.</small> | <small>[i] - با توجه به قطع روابط رسمی میان مصر و جمهوری اسلامی ایران، دسترسی به منابع موثق برای تدوین گزارش مفصل از وضعیت امروز زبان فارسی در مصر ممکن نشد. لذا به درخواست مؤلف از نمایندگی فرهنگی مستقر در دفتر حفاظت منافع ج.ا.ا در [[قاهره]]، گزارش کلی و کوتاهی ارسال گشت که در تدوین این بخش مورد استناد قرار گرفت.</small> | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[روابط مصر و جمهوری اسلامی ایران]]؛ [[نظام آموزشی مصر]]؛ [[آموزش زبان فارسی در دانشگاه های کانادا]]؛ [[زبان فارسی در تونس]]؛ [[زبان فارسی در ژاپن]]؛ [[آموزش زبان فارسی در لبنان]]؛ [[زبان فارسی در چین]]؛ [[آموزش زبان فارسی در سنگال]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | |||
[[رده:آموزش زبان فارسی]] | |||
[[رده:آموزش و مطالعات ادبیات فارسی درمراکز علمی- دانشگاهی]] | |||
[[رده:ایران شناسی در مراکز علمی و دانشگاهی]] | |||
[[رده:استادان زبان فارسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۲
زبان فارسی در بسیاری از دانشگاه‌های مصر تدریس می‌شود.[i] حداقل 200 استاد، مدرس و مربی آموزش زبان فارسی و ایرانشناسی را در 24 دانشکده از 19 دانشگاه مصر بر عهده دارند. زبان فارسی در 16 دانشکده و در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا و در2 دانشکده در مقطع کارشناسی و در 6 دانشکده هم به عنوان زبان دوم برای رشته‌های علوم انسانی توسط حدود 120 استاد و مدرس با مدرک دکترا، 35 کمک مدرس (دانشجوی دکتری) و در حدود 45 مربی (دانشجوی کارشناسی ارشد) تدریس می‌شود.
نظام آموزشی و برنامه‌های درسی زبان فارسی در دانشکده‌ها متفاوت است. به عنوان نمونه در گروه زبان‌های شرقی دانشکده ادبیات دانشگاه قاهره، دانشجویان رشته زبان‌های شرقی در سال اول مقدمات زبان‌های فارسی و عربی را فرا می‌گیرند و در سال دوم، یکی از دو زبان را به عنوان رشته تخصصی انتخاب می‌کنند. همچنین زبان فارسی در مصر معمولا به زبان عربی تدریس می‌شود و لذا، اکثر استادان و مدرسان از نظر توانایی مکالمه در سطح ضعیفی قرار دارند. استادانی که از دانشگاه‌های ایران فارغ‌التحصیل شده‌اند اما چنین مشکلی ندارند و البته تعدادشان اندک است. متون درسی هم از جمله مشکلات آموزش زبان فارسی در مصر است که به صورت سلیقه‌ای توسط استادان تدوین و در اختیار دانشجویان قرار می‌گیرد. مشکل دیگر در این خصوص، عدم امکان ارتباط و تماس مستقیم فارسی‌آموزان با فارسی زبانان ایرانی است. نتیجه آنکه ارتباط آنان با افغان‌های مقیم مصر منجر به رواج فارسی با لهجه افغان در میان فارسی آموزان شده است.[۱]
دکتر طلعت محمد اسماعیل ابوفرحة، دکتر محمود علاوی، دکتر محمد نورالدین عبدالمنعم، دکتر سمیرة عبدالعزیز عاشور، دکتر نورالدین عبدالمالک ،دکترفتحی مراغی ، دکترایناس بخاری و دکتر یحیی داوود عباس از جمله استادان زبان فارسی در دانشگاه‌های مصر به شمار می‌روند.[۲]
پاورقی
[i] - با توجه به قطع روابط رسمی میان مصر و جمهوری اسلامی ایران، دسترسی به منابع موثق برای تدوین گزارش مفصل از وضعیت امروز زبان فارسی در مصر ممکن نشد. لذا به درخواست مؤلف از نمایندگی فرهنگی مستقر در دفتر حفاظت منافع ج.ا.ا در قاهره، گزارش کلی و کوتاهی ارسال گشت که در تدوین این بخش مورد استناد قرار گرفت.
نیز نگاه کنید به
روابط مصر و جمهوری اسلامی ایران؛ نظام آموزشی مصر؛ آموزش زبان فارسی در دانشگاه های کانادا؛ زبان فارسی در تونس؛ زبان فارسی در ژاپن؛ آموزش زبان فارسی در لبنان؛ زبان فارسی در چین؛ آموزش زبان فارسی در سنگال
کتابشناسی
- ↑ گزارش نمایندگی فرهنگی (1394). تهران: مركز مطالعات فرهنگی بين‌المللی.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص420-421.