جغرافیای سیاسی ژاپن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:نقشه جغرافیای ژاپن و همسایگانش.jpg|بندانگشتی|نقشه جغرافیای ژاپن و همسایگانش]] | [[پرونده:نقشه جغرافیای ژاپن و همسایگانش.jpg|بندانگشتی|نقشه جغرافیای ژاپن و همسایگانش. برگرفته از سایت iuea، قابل بازیابی از https://iuea.ir/printme.php?item=1.560.1030.fa]] | ||
در اوایل قرن بیستم مشخص شد که تقسیمات جغرافیایی متفاوتی از آنچه در دوران قبل وجود داشت، مورد نیاز است. تا سال 1905، یک سیستم هشت منطقهای ایجاد شد که کشور را از شمال شرق به جنوب غربی تقسیم کرد. در [[ژاپن]] کابینه زیر نظر نخست وزیر بالاترین نهاد اجرایی کشور است و قانون خود مختاری مناطق شهرها و روستاها را به عنوان تشکیلات حقوقی خود مختار و استان (تودوفوکِن) (都道府県/Todōfuken) را به عنوان تشکیلات خود مختار وسیعتر در برگیرنده شهرها و روستاها معین کردهاست. مطابق این نظام کشور دارای 47 استان (یک تو یعنی تو[[کیوتو]] (東京都/Tōkyōto)، یک دو یعنی هوکایدو، دو فو یعنی کیوتوفو (京都府/Kyōtofu) و اوساکافو (大阪府/Ōsakafu) و 43 کن مانند هیروشیماکن (広島県/Hiroshimaken)) است که زیر مجموعه آن شهر بزرگ (با پسوند شی (市/Shi) که شهرهای بالای 50 هزار [[جمعیت و ساختار جمعیتی ژاپن|جمعیت]] است) و بخش (گون (郡/Gun)) قرار میگیرد. زیر مجموعه گون هم شهرهای کوچکتر و روستاها قرار دارند.<ref name=":0">Xi, B. Nakamura, O. (1992). Comparative Study on administrative System and Urbanized Degree of City in China and Japan. Chiba daiengakuhō: Dai 46 gō, 17-8. | در اوایل قرن بیستم مشخص شد که تقسیمات جغرافیایی متفاوتی از آنچه در دوران قبل وجود داشت، مورد نیاز است. تا سال 1905، یک سیستم هشت منطقهای ایجاد شد که کشور را از شمال شرق به جنوب غربی تقسیم کرد. در [[ژاپن]] کابینه زیر نظر نخست وزیر بالاترین نهاد اجرایی کشور است و قانون خود مختاری مناطق شهرها و روستاها را به عنوان تشکیلات حقوقی خود مختار و استان (تودوفوکِن) (都道府県/Todōfuken) را به عنوان تشکیلات خود مختار وسیعتر در برگیرنده شهرها و روستاها معین کردهاست. مطابق این نظام کشور دارای 47 استان (یک تو یعنی تو[[کیوتو]] (東京都/Tōkyōto)، یک دو یعنی هوکایدو، دو فو یعنی کیوتوفو (京都府/Kyōtofu) و اوساکافو (大阪府/Ōsakafu) و 43 کن مانند هیروشیماکن (広島県/Hiroshimaken)) است که زیر مجموعه آن شهر بزرگ (با پسوند شی (市/Shi) که شهرهای بالای 50 هزار [[جمعیت و ساختار جمعیتی ژاپن|جمعیت]] است) و بخش (گون (郡/Gun)) قرار میگیرد. زیر مجموعه گون هم شهرهای کوچکتر و روستاها قرار دارند.<ref name=":0">Xi, B. Nakamura, O. (1992). Comparative Study on administrative System and Urbanized Degree of City in China and Japan. Chiba daiengakuhō: Dai 46 gō, 17-8. | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۶
در اوایل قرن بیستم مشخص شد که تقسیمات جغرافیایی متفاوتی از آنچه در دوران قبل وجود داشت، مورد نیاز است. تا سال 1905، یک سیستم هشت منطقهای ایجاد شد که کشور را از شمال شرق به جنوب غربی تقسیم کرد. در ژاپن کابینه زیر نظر نخست وزیر بالاترین نهاد اجرایی کشور است و قانون خود مختاری مناطق شهرها و روستاها را به عنوان تشکیلات حقوقی خود مختار و استان (تودوفوکِن) (都道府県/Todōfuken) را به عنوان تشکیلات خود مختار وسیعتر در برگیرنده شهرها و روستاها معین کردهاست. مطابق این نظام کشور دارای 47 استان (یک تو یعنی توکیوتو (東京都/Tōkyōto)، یک دو یعنی هوکایدو، دو فو یعنی کیوتوفو (京都府/Kyōtofu) و اوساکافو (大阪府/Ōsakafu) و 43 کن مانند هیروشیماکن (広島県/Hiroshimaken)) است که زیر مجموعه آن شهر بزرگ (با پسوند شی (市/Shi) که شهرهای بالای 50 هزار جمعیت است) و بخش (گون (郡/Gun)) قرار میگیرد. زیر مجموعه گون هم شهرهای کوچکتر و روستاها قرار دارند.[۱] باید توجه داشت که بخش یا گون نقشی در قدرت اجرایی ندارد و تنها واحدی برای مناطق است و اینکه برخی از استانهای ژاپن اصلا روستا ندارند و یا دارای یک یا دو روستا هستند.[۱] همچنین مطابق همین قانون استان توکیو میتواند دارای منطقه ویژه باشد و یا شهرهای بزرگی میتوانند تحت شرایط خاص مستقیم زیر نظر دولت باشند و زیر نظر استانها نباشند.[۲]
در جدول زیر پایتختهای مهم ژاپن در دورههای تاریخی مختلف را مشاهده میکنید.
جدول شماره 2: پایتختهای ژاپن در ادوار مختلف
نام پایتخت | دوره(سال) | استان فعلی | توضیحات |
فوجیواراکیو(藤原京/Fujiwara Kyō) | 694 | استان نارا | قدرت در دست امپراتور بود. |
ههجوکیو(平城京/Hējōkyō) | 710 | استان نارا | قدرت در دست امپراتور بود. |
ناگائوکاکیو(長岡京/Nagaoka kyō) | 784 | استان کیوتو | قدرت در دست امپراتور بود. |
هیانکیو (平安京/Hēankyō) | 794 | استان کیوتو | قدرت در دست امپراتور بود. |
کاماکورا(神奈川県/Kanagawaken) | 1192 | استانکاناگاوا(神奈川県/Kanagawaken) | قدرت در دست طبقه جنگجویان و مقر امپراتوری در کیوتو بود. |
موروماچی(室町/Muromachi) | 1336 | استان کیوتو | قدرت در دست طبقه جنگجویان و مقر امپراتوری در توکیو بود. |
اِدو | 1603 | استان توکیو | قدرت در دست طبقه جنگجویان و مقر امپراتوری در توکیو بود. |
توکیو | 1868 | استان توکیو | در سال 1868 دولت با محوریت امپراتور تشکیل شد و این روند تا پایان جنگ جهانی دوم حفظ شد. بعد از جنگ جایگاه امپراتور تشریفاتی شد اما امپراتور همچنان در توکیو است.[۳][۴] |
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Xi, B. Nakamura, O. (1992). Comparative Study on administrative System and Urbanized Degree of City in China and Japan. Chiba daiengakuhō: Dai 46 gō, 17-8.
- ↑ Xi, B. Nakamura, O. (1992). Comparative Study on administrative System and Urbanized Degree of City in China and Japan. Chiba daiengakuhō: Dai 46 gō, 18.
- ↑ مرتون، اسکات (1364). تاریخ و فرهنگ ژاپن. ترجمه: مسعود رجبنیا. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
- ↑ یزدانپناه، کیومرث (1402). "جغرافیای ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص15-35.