حزب دمکراتیک خلق افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«حزب دمکراتیک خلق | «حزب دمکراتیک خلق [[افغانستان]]» معروف‌ترین حزب و جریان سیاسی است که در این ایام پیدا شد و بعدها مصدر تغییرات و دگرگونی‌های زیادی در [[افغانستان]] شد. این حزب ابتدا در خانه نور محمد تره‌کی در کارته ۴ [[کابل]] به وجود آمد و اولین کنگره آن در ژانویه ۱۹۶۵/ دی ۱۳۴۳، در منزل تره‌کی برگزار شد. اعضای اصلی و علی‌البدل حزب عبارت بودند از: نور محمد تره‌کی، ببرک کارمل، سلطان علی کشتمند، صالح محمد وزیری، حفیظ‌الله امین، غلام دستگیر پنجشیری، محمد طاهر بدخشی، نور احمد نور، دکتر شاه ولی، عبدالکریم میثاق، سلیمان لایق، محمدحسن بارق شفیعی، محمد اسماعیل دانش، عبدالحکیم شرعی جوزجانی و ظاهر افق. نشریه این حزب «خلق» نام داشت و پس از شش شماره توقیف شد. حزب دمکراتیک خلق افغانستان مدتی پس از فعالیت، در بهار ۱۹۶۷، به دو شاخه اصلی «خلق» و «پرچم» منشعب شد. شاخه خلق به رهبری نور محمد تره‌کی به فعالیت خود ادامه داد و شاخه پرچم به رهبری [[ببرک کارمل]] فعالیت کرد. محمدطاهر بدخشی هم، که از بنیان‌گذاران حزب دمکراتیک خلق افغانستان بود، حزب ستم ملی را تأسیس کرد. | ||
اعضای | اعضای حزب خلق بیشتر پشتوزبان و از منطقه قومی پکتیا بودند و پرچمی‌ها اکثرا شهری و فارس‌زبان بودند.گفته شده، پرچمی‌ها باند یوری آندروپوف رئیس وقت ک،گ، ب در اتحاد شوروی نیز محسوب می‌شدند. نشریه «پرچم» ارگان حزب پرچم بود.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بن المللی الهدی]، ص 461-462.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[سیاست و حکومت افغانستان]]؛ [[نظام حزبی افغانستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۷
«حزب دمکراتیک خلق افغانستان» معروف‌ترین حزب و جریان سیاسی است که در این ایام پیدا شد و بعدها مصدر تغییرات و دگرگونی‌های زیادی در افغانستان شد. این حزب ابتدا در خانه نور محمد تره‌کی در کارته ۴ کابل به وجود آمد و اولین کنگره آن در ژانویه ۱۹۶۵/ دی ۱۳۴۳، در منزل تره‌کی برگزار شد. اعضای اصلی و علی‌البدل حزب عبارت بودند از: نور محمد تره‌کی، ببرک کارمل، سلطان علی کشتمند، صالح محمد وزیری، حفیظ‌الله امین، غلام دستگیر پنجشیری، محمد طاهر بدخشی، نور احمد نور، دکتر شاه ولی، عبدالکریم میثاق، سلیمان لایق، محمدحسن بارق شفیعی، محمد اسماعیل دانش، عبدالحکیم شرعی جوزجانی و ظاهر افق. نشریه این حزب «خلق» نام داشت و پس از شش شماره توقیف شد. حزب دمکراتیک خلق افغانستان مدتی پس از فعالیت، در بهار ۱۹۶۷، به دو شاخه اصلی «خلق» و «پرچم» منشعب شد. شاخه خلق به رهبری نور محمد تره‌کی به فعالیت خود ادامه داد و شاخه پرچم به رهبری ببرک کارمل فعالیت کرد. محمدطاهر بدخشی هم، که از بنیان‌گذاران حزب دمکراتیک خلق افغانستان بود، حزب ستم ملی را تأسیس کرد.
اعضای حزب خلق بیشتر پشتوزبان و از منطقه قومی پکتیا بودند و پرچمی‌ها اکثرا شهری و فارس‌زبان بودند.گفته شده، پرچمی‌ها باند یوری آندروپوف رئیس وقت ک،گ، ب در اتحاد شوروی نیز محسوب می‌شدند. نشریه «پرچم» ارگان حزب پرچم بود.[۱]
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت افغانستان؛ نظام حزبی افغانستان
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بن المللی الهدی، ص 461-462.