روابط اجتماعی در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
گرایشهای اجتماعی مردم [[چین]] را میتوان به دو روش مختلف ولی از نزدیک مرتبط به یکدیگر مورد بررسی قرار داد. یعنی به عنوان سیستمی خاص و دارای تعاملات اجتماعی-روانی، و به عنوان الگویی از تمایلات ویژه یا تمایلات طبیعی که ریشه در تجارب گذشته دارد. | گرایشهای اجتماعی مردم [[چین]] را میتوان به دو روش مختلف ولی از نزدیک مرتبط به یکدیگر مورد بررسی قرار داد. یعنی به عنوان سیستمی خاص و دارای تعاملات اجتماعی-روانی، و به عنوان الگویی از تمایلات ویژه یا تمایلات طبیعی که ریشه در تجارب گذشته دارد. | ||
===[[رابطه براساس باور به سرنوشت در چین]]=== | ===[[رابطه براساس باور به سرنوشت در چین]]=== | ||
رابطهی پایدار و هماهنگ، حداقل در ظاهر، برای چینیهای کشاورز خیلی مهم است، چون تنها خانوادههای پایدار در درون جامعهی با دوام است که مردم را قادر میسازد تا روی زمین خود کار کرده و محصولات مورد نیاز را برای امرار معاش به دست بیاورند. در چنین رابطه است که یک باور اجتماعی به نام یوان(Yuan)شکل گرفته است. یوان یک عامل تعیین کنندهی سرنوشت است که مقدرات حتمی الوقوع را از پیش تعیین میکند. از نظر چینیهای سنتی، این افراد نیستند که روابط را تعیین میکنند، بلکه عامل آن عنصر منفعل یوان است. تنها کار معقول برای دو طرف رابطه پذیرفتن آرام این سرنوشت و حفظ آن است. سرنوشت تمام رابطهها، به ویژه رابطهی خانوادگی و رابطهی پدر و پسری از سوی یوان تعیین میشود، چون این نوع از رابطه مهمترین نوع از رابطهی جفتی و سنگ بنای سیستم پدرسالاری در چین به شمار میرود. نقش مؤثر یوان در رابطهی جفتی مرتب از سوی خود افراد و سایرین تذکر داده میشود تا هرگز فراموش نشود. | رابطهی پایدار و هماهنگ، حداقل در ظاهر، برای چینیهای کشاورز خیلی مهم است، چون تنها [[نهاد خانواده در چین|خانوادههای پایدار]] در درون جامعهی با دوام است که مردم را قادر میسازد تا روی زمین خود کار کرده و محصولات مورد نیاز را برای امرار معاش به دست بیاورند. در چنین رابطه است که یک باور اجتماعی به نام [[باور اجتماعی یوان|یوان]](Yuan)شکل گرفته است. [[باور اجتماعی یوان|یوان]] یک عامل تعیین کنندهی سرنوشت است که مقدرات حتمی الوقوع را از پیش تعیین میکند. از نظر چینیهای سنتی، این افراد نیستند که روابط را تعیین میکنند، بلکه عامل آن عنصر منفعل یوان است. تنها کار معقول برای دو طرف رابطه پذیرفتن آرام این سرنوشت و حفظ آن است. سرنوشت تمام رابطهها، به ویژه [[روابط خانوادگی در چین|رابطهی خانوادگی]] و [[روابط خانوادگی در چین|رابطهی پدر و پسری]] از سوی یوان تعیین میشود، چون این نوع از رابطه مهمترین نوع از رابطهی جفتی و سنگ بنای سیستم پدرسالاری در [[چین]] به شمار میرود. نقش مؤثر [[باور اجتماعی یوان|یوان]] در رابطهی جفتی مرتب از سوی خود افراد و سایرین تذکر داده میشود تا هرگز فراموش نشود. | ||
لذا، براساس این باور است که چینیها سرنوشت از پیش تعیین شدهی خود را میپذیرند و هرگز برای به هم زدن آن تلاش نمیکنند، هرچند از آن ناراضی هم باشند. | لذا، براساس این باور است که چینیها سرنوشت از پیش تعیین شدهی خود را میپذیرند و هرگز برای به هم زدن آن تلاش نمیکنند، هرچند از آن ناراضی هم باشند. | ||
===[[رابطه جبری در جامعه چین]]=== | ===[[رابطه جبری در جامعه چین]]=== | ||
روابط اجتماعی در تمام جوامع به دو بخش کلی رابطه با نزدیکان و روابط با غریبهها تقسیم میشود. اما در جامعهی چین رابطه سومی نیز وجود دارد. رابطه با خانواده، رابطه با افراد شناخته شده مانند همسایگان و دوستان و همکاران و هم کلاسیها، و رابطه با غریبهها. این تقسیم بندی برای درک و پیش بینی رفتار اجتماعی چینیها بسیار مهم است. در روابط اجتماعی روزانه، مهمترین بخش در گرایش روابط چینیها، روابط جبری از پیش تعیین شده است. رابطهی یک فرد با دیگری تعیین کنندهی رابطهی متقابل او است. رابطه با | روابط اجتماعی در تمام جوامع به دو بخش کلی رابطه با نزدیکان و روابط با غریبهها تقسیم میشود. اما در [[نوع جامعه چین|جامعهی چین]] رابطه سومی نیز وجود دارد. [[روابط خانوادگی در چین|رابطه با خانواده،]] رابطه با افراد شناخته شده مانند همسایگان و دوستان و همکاران و هم کلاسیها، و رابطه با غریبهها. این تقسیم بندی برای درک و پیش بینی رفتار اجتماعی چینیها بسیار مهم است. در روابط اجتماعی روزانه، مهمترین بخش در گرایش روابط چینیها، روابط جبری از پیش تعیین شده است. رابطهی یک فرد با دیگری تعیین کنندهی رابطهی متقابل او است. [[روابط خانوادگی در چین|رابطه با خانواده]]، آشنایان و غریبهها، مفاهیم اجتماعی و روانی خاصی دارند که با هم تفاوت بسیاری داشته که مستلزم حالت متمایزی از تعاملات اجتماعی بین دو طرف است. | ||
برای نمونه، در روابط | برای نمونه، در [[روابط خانوادگی در چین|روابط خانوادگی]]، از افراد انتظار میرود تا براساس نقشی که در مقابل دیگری برایش تعیین شده است عمل کند. در [[نوع جامعه چین|جوامع چینی]]، افراد معمولی تمام سعی خود را به کار میگیرند تا با افراد قدرتمند، ثروتمند، و یا مشهور رابطه برقرار ساخته و آن را حفظ کنند تا از منافع و مزایای آن بهرهمند شوند که پذیرش فرزند خواندگی برخی از افراد با نفوذ، در این راستا به شمار میآید.<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد اول، ص275-277</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[گروهها و روابط اجتماعی اتیوپی]]؛ [[روابط اجتماعی کوبا]]؛ [[جریان ها و روابط اجتماعی سنگال]]؛ [[روابط اجتماعی ژاپن]]؛ [[ساختار روابط اجتماعی کانادا]]؛ [[گروهها و روابط اجتماعی تایلند]]؛ [[مناسبات و روابط اجتماعی در اوکراین]]؛ [[جریان ها و روابط اجتماعی اسپانیا]]؛ [[جریان ها و روابط اجتماعی مالی]]؛ [[جریان ها و روابط اجتماعی اردن]]؛ [[جریان ها و روابط اجتماعی در سیرالئون]]؛ [[روابط اجتماعی قزاقستان]]؛ [[روابط اجتماعی در بنگلادش]]؛ [[روابط اجتماعی در سریلانکا]]؛ [[مناسبات و روابط اجتماعی در تاجیکستان]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:مناسبات و روابط اجتماعی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۵
گرایشهای اجتماعی مردم چین را میتوان به دو روش مختلف ولی از نزدیک مرتبط به یکدیگر مورد بررسی قرار داد. یعنی به عنوان سیستمی خاص و دارای تعاملات اجتماعی-روانی، و به عنوان الگویی از تمایلات ویژه یا تمایلات طبیعی که ریشه در تجارب گذشته دارد.
رابطه براساس باور به سرنوشت در چین
رابطهی پایدار و هماهنگ، حداقل در ظاهر، برای چینیهای کشاورز خیلی مهم است، چون تنها خانوادههای پایدار در درون جامعهی با دوام است که مردم را قادر میسازد تا روی زمین خود کار کرده و محصولات مورد نیاز را برای امرار معاش به دست بیاورند. در چنین رابطه است که یک باور اجتماعی به نام یوان(Yuan)شکل گرفته است. یوان یک عامل تعیین کنندهی سرنوشت است که مقدرات حتمی الوقوع را از پیش تعیین میکند. از نظر چینیهای سنتی، این افراد نیستند که روابط را تعیین میکنند، بلکه عامل آن عنصر منفعل یوان است. تنها کار معقول برای دو طرف رابطه پذیرفتن آرام این سرنوشت و حفظ آن است. سرنوشت تمام رابطهها، به ویژه رابطهی خانوادگی و رابطهی پدر و پسری از سوی یوان تعیین میشود، چون این نوع از رابطه مهمترین نوع از رابطهی جفتی و سنگ بنای سیستم پدرسالاری در چین به شمار میرود. نقش مؤثر یوان در رابطهی جفتی مرتب از سوی خود افراد و سایرین تذکر داده میشود تا هرگز فراموش نشود.
لذا، براساس این باور است که چینیها سرنوشت از پیش تعیین شدهی خود را میپذیرند و هرگز برای به هم زدن آن تلاش نمیکنند، هرچند از آن ناراضی هم باشند.
رابطه جبری در جامعه چین
روابط اجتماعی در تمام جوامع به دو بخش کلی رابطه با نزدیکان و روابط با غریبهها تقسیم میشود. اما در جامعهی چین رابطه سومی نیز وجود دارد. رابطه با خانواده، رابطه با افراد شناخته شده مانند همسایگان و دوستان و همکاران و هم کلاسیها، و رابطه با غریبهها. این تقسیم بندی برای درک و پیش بینی رفتار اجتماعی چینیها بسیار مهم است. در روابط اجتماعی روزانه، مهمترین بخش در گرایش روابط چینیها، روابط جبری از پیش تعیین شده است. رابطهی یک فرد با دیگری تعیین کنندهی رابطهی متقابل او است. رابطه با خانواده، آشنایان و غریبهها، مفاهیم اجتماعی و روانی خاصی دارند که با هم تفاوت بسیاری داشته که مستلزم حالت متمایزی از تعاملات اجتماعی بین دو طرف است.
برای نمونه، در روابط خانوادگی، از افراد انتظار میرود تا براساس نقشی که در مقابل دیگری برایش تعیین شده است عمل کند. در جوامع چینی، افراد معمولی تمام سعی خود را به کار میگیرند تا با افراد قدرتمند، ثروتمند، و یا مشهور رابطه برقرار ساخته و آن را حفظ کنند تا از منافع و مزایای آن بهرهمند شوند که پذیرش فرزند خواندگی برخی از افراد با نفوذ، در این راستا به شمار میآید.[۱]
نیز نگاه کنید به
گروهها و روابط اجتماعی اتیوپی؛ روابط اجتماعی کوبا؛ جریان ها و روابط اجتماعی سنگال؛ روابط اجتماعی ژاپن؛ ساختار روابط اجتماعی کانادا؛ گروهها و روابط اجتماعی تایلند؛ مناسبات و روابط اجتماعی در اوکراین؛ جریان ها و روابط اجتماعی اسپانیا؛ جریان ها و روابط اجتماعی مالی؛ جریان ها و روابط اجتماعی اردن؛ جریان ها و روابط اجتماعی در سیرالئون؛ روابط اجتماعی قزاقستان؛ روابط اجتماعی در بنگلادش؛ روابط اجتماعی در سریلانکا؛ مناسبات و روابط اجتماعی در تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، ص275-277