معبد بودای زمردین تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
در مجموعهٔ [[گراند پالاس (کاخ بزرگ) تایلند|گراند پالاس]] قرار دارد. این معبد از معابد مهم [[تایلند]] است و مجسمه کوچک بودا به‌رنگ سبز یشمی که روی محراب بلند طلایی در نمازخانهٔ سلطنتی قرار دارد، مقدس‌ترین تندیس بودا در [[تایلند]] است. وقتی‌که این مجسمه در ۱۳۴۳م، پیدا شد، پوششی گچی داشت. سال‌ها بعد، پوشش گچی خرد شد و تندیس سبز بودا را از آن بیرون آوردند و معجزه‌هایی رخ داد که نام این بودا را در خوش‌یمنی بر سر زبان‌ها انداخت. امروزه هزاران عبادت‌کننده در برابر آن، ادای احترام می‌کنند. نقش‌های روی دیوارهای این معبد بیانگر داستان زندگی بودا و چارچوب باشکوه درها نشان‌دهندهٔ صحنه‌هایی از حماسهٔ راماکیشن است. دیوارهای طلایی بیرونی نمایانگر آفتاب و ردیف زنگ‌های آویزان از بام‌ها با صدای خود، نشان از وزش باد دارند. در تراس بالایی، در مجاورت نمازخانهٔ سلطنتی، ۳ ساختمان مقدس دیگر قرار دارند که عبارتند از: آرامگاه سلطنتی، تندیس‌های نیم‌انسان و نیم‌پرنده که کتاب مقدس بودایی‌ها را دربر گرفته‌اند و ساختمان طلایی‌که خاکستر بودا در آن قرار دارد. نمونهٔ کوچکی از معبد کامبوج نیز یادآور زمانی است که کامبوج با قوانین [[تایلند]] اداره می‌شد.
در مجموعهٔ [[گراند پالاس (کاخ بزرگ) تایلند|گراند پالاس]] قرار دارد. این معبد از معابد مهم [[تایلند]] است و مجسمه کوچک بودا به‌رنگ سبز یشمی که روی محراب بلند طلایی در نمازخانهٔ سلطنتی قرار دارد، مقدس‌ترین تندیس بودا در [[تایلند]] است. وقتی‌که این مجسمه در ۱۳۴۳م، پیدا شد، پوششی گچی داشت. سال‌ها بعد، پوشش گچی خرد شد و تندیس سبز بودا را از آن بیرون آوردند و معجزه‌هایی رخ داد که نام این بودا را در خوش‌یمنی بر سر زبان‌ها انداخت.  
[[پرونده:معبد.jpg|بندانگشتی|[[معبد بودای زمردین تایلند|معبد بودای زمردین]].برگرفته از سایت جاذبه ها، قابل بازیابی از https://jazebeha.com/1399/07/%D9%85%D8%B9%D8%A8%D8%AF-%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3-%D9%88%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%A7%D8%A6%D9%88/]]
امروزه هزاران عبادت‌کننده در برابر آن، ادای احترام می‌کنند. نقش‌های روی دیوارهای این معبد بیانگر داستان زندگی بودا و چارچوب باشکوه درها نشان‌دهندهٔ صحنه‌هایی از حماسهٔ راماکیشن است. دیوارهای طلایی بیرونی نمایانگر آفتاب و ردیف زنگ‌های آویزان از بام‌ها با صدای خود، نشان از وزش باد دارند.  
 
در تراس بالایی، در مجاورت نمازخانهٔ سلطنتی، ۳ ساختمان مقدس دیگر قرار دارند که عبارتند از: آرامگاه سلطنتی، تندیس‌های نیم‌انسان و نیم‌پرنده که کتاب مقدس بودایی‌ها را دربر گرفته‌اند و ساختمان طلایی‌که خاکستر بودا در آن قرار دارد. نمونهٔ کوچکی از معبد کامبوج نیز یادآور زمانی است که کامبوج با قوانین [[تایلند]] اداره می‌شد<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.230.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[فرهنگ عمومی تایلند]]؛ [[معبد وات پو در تایلند]]؛ [[معبد آرون تایلند]]؛ [[معبد بنچاما بوپیت (معبد مرمر) تایلند]]؛ [[معبد سوتاپ تایلند]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۱

در مجموعهٔ گراند پالاس قرار دارد. این معبد از معابد مهم تایلند است و مجسمه کوچک بودا به‌رنگ سبز یشمی که روی محراب بلند طلایی در نمازخانهٔ سلطنتی قرار دارد، مقدس‌ترین تندیس بودا در تایلند است. وقتی‌که این مجسمه در ۱۳۴۳م، پیدا شد، پوششی گچی داشت. سال‌ها بعد، پوشش گچی خرد شد و تندیس سبز بودا را از آن بیرون آوردند و معجزه‌هایی رخ داد که نام این بودا را در خوش‌یمنی بر سر زبان‌ها انداخت.

امروزه هزاران عبادت‌کننده در برابر آن، ادای احترام می‌کنند. نقش‌های روی دیوارهای این معبد بیانگر داستان زندگی بودا و چارچوب باشکوه درها نشان‌دهندهٔ صحنه‌هایی از حماسهٔ راماکیشن است. دیوارهای طلایی بیرونی نمایانگر آفتاب و ردیف زنگ‌های آویزان از بام‌ها با صدای خود، نشان از وزش باد دارند.

در تراس بالایی، در مجاورت نمازخانهٔ سلطنتی، ۳ ساختمان مقدس دیگر قرار دارند که عبارتند از: آرامگاه سلطنتی، تندیس‌های نیم‌انسان و نیم‌پرنده که کتاب مقدس بودایی‌ها را دربر گرفته‌اند و ساختمان طلایی‌که خاکستر بودا در آن قرار دارد. نمونهٔ کوچکی از معبد کامبوج نیز یادآور زمانی است که کامبوج با قوانین تایلند اداره می‌شد[۱].

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی تایلند؛ معبد وات پو در تایلند؛ معبد آرون تایلند؛ معبد بنچاما بوپیت (معبد مرمر) تایلند؛ معبد سوتاپ تایلند

کتابشناسی

  1. الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.230.