تقویم سالیانه زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «تقویم رسمی کشور مطابق تقویم میلادی بوده مانند سایر کشورهای مسیحی جهان،اول ژانویه در زیمبابوه آغاز سال نو محسوب می شود.تعطیلات رسمی سال 10 روز و به شرح ذیل می باشد: 1-    اول ژانویه (اولین روز سال نو) 2-    هجدهم آوریل (روز استقلال) 3-    اول می(روز ک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
تقویم رسمی کشور مطابق تقویم میلادی بوده مانند سایر کشورهای مسیحی جهان،اول ژانویه در زیمبابوه آغاز سال نو محسوب می شود.تعطیلات رسمی سال 10 روز و به شرح ذیل می باشد:
تقویم رسمی کشور مطابق تقویم میلادی بوده مانند سایر کشورهای مسیحی جهان، اول ژانویه در [[زيمبابوه|زیمبابوه]] آغاز سال نو محسوب می‌شود. تعطیلات رسمی سال 10 روز و به شرح ذیل می‌باشد:


1-    اول ژانویه (اولین روز سال نو)
* اول ژانویه (اولین روز سال نو)؛
* هجدهم آوریل (روز استقلال)؛
* اول می (روز کارگر)؛
* بیست و پنجم می (روز آفریقا)؛
* دوم جولای (روز زن و کودک)؛
* دوشنبه هفته دوم آگوست (روز قهرمان)؛
* سه شنبه هفته دوم آگوست (روز ارتش)؛
* بیست و دوم دسامبر (روز وحدت)؛
* بیست و پنجم دسامبر (روز کریسمس)؛
* بیست و ششم دسامبر (باکسینگ دی).


2-    هجدهم آوریل (روز استقلال)
وجود امکانات متعدد و بسیار خوب گردشگری، طبیعت بسیار زیبا، آب وهوای مطبوع، امنیت، مردم مهربان و مهمان نواز و ... سبب شده است مردم از هر فرصتی برای سفر به مناطق مختلف کشور مانند آبشار ویکتوریا، وومبا، نیانگا، کاریبا، پارک‌های ملی (حیات وحش) و... استفاده کنند. به جز سفر که بسیار مورد توجه است، مردم غالباً به فراخور امکانات خود تعطیلات و اوقات فراغتشان را با انجام [[ورزش در زیمبابوه|ورزش‌]]<nowiki/>هایی چون گلف، تنیس، کریکت، شنا، بدن سازی و یا با رفتن به سینما، تماشای تلویزیون و... می‌گذرانند<ref>ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.203-204.</ref>.


3-    اول می(روز کارگر)
== نیز نگاه کنید به ==
[[تقویم سالیانه روسیه]]؛ [[تقویم سالیانه کوبا]]؛ [[تقویم سالانه لبنان]]؛ [[تقویم سالیانه تونس]]؛ [[تعطیلات رسمی در چین]]؛ [[تقویم سالیانه سنگال]]؛ [[تقویم سالیانه فرانسه]]؛ [[تقویم سالیانه کشور مالی]]؛ [[تقویم سالیانه ساحل عاج]]؛ [[تقویم سالیانه تایلند]]؛ [[تقویم سالیانه اوکراین]]؛ [[تقویم سالیانه اردن]]؛ [[تقویم سالیانه اتیوپی]]؛ [[تقویم سالیانه سیرالئون]]؛ [[تقویم سالیانه قطر]]؛ [[تقویم سالیانه آرژانتین]]


4-بیست و پنجم می(روز آفریقا)
== کتابشناسی ==
 
<references />
5-دوم جولای (روز زن و کودک)
[[رده:تقویم و شاخص ترین مناسبت های و رویدادهای تقویمی]]
 
6-دوشنبه هفته دوم آگوست(روز قهرمان)
 
7-سه شنبه هفته دوم آگوست(روز ارتش)
 
8-بیست و دوم دسامبر(روز وحدت)
 
9-بیست و پنجم دسامبر(روز کریسمس)
 
10-بیست و ششم دسامبر(باکسینگ دی)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۷

تقویم رسمی کشور مطابق تقویم میلادی بوده مانند سایر کشورهای مسیحی جهان، اول ژانویه در زیمبابوه آغاز سال نو محسوب می‌شود. تعطیلات رسمی سال 10 روز و به شرح ذیل می‌باشد:

  • اول ژانویه (اولین روز سال نو)؛
  • هجدهم آوریل (روز استقلال)؛
  • اول می (روز کارگر)؛
  • بیست و پنجم می (روز آفریقا)؛
  • دوم جولای (روز زن و کودک)؛
  • دوشنبه هفته دوم آگوست (روز قهرمان)؛
  • سه شنبه هفته دوم آگوست (روز ارتش)؛
  • بیست و دوم دسامبر (روز وحدت)؛
  • بیست و پنجم دسامبر (روز کریسمس)؛
  • بیست و ششم دسامبر (باکسینگ دی).

وجود امکانات متعدد و بسیار خوب گردشگری، طبیعت بسیار زیبا، آب وهوای مطبوع، امنیت، مردم مهربان و مهمان نواز و ... سبب شده است مردم از هر فرصتی برای سفر به مناطق مختلف کشور مانند آبشار ویکتوریا، وومبا، نیانگا، کاریبا، پارک‌های ملی (حیات وحش) و... استفاده کنند. به جز سفر که بسیار مورد توجه است، مردم غالباً به فراخور امکانات خود تعطیلات و اوقات فراغتشان را با انجام ورزش‌هایی چون گلف، تنیس، کریکت، شنا، بدن سازی و یا با رفتن به سینما، تماشای تلویزیون و... می‌گذرانند[۱].

نیز نگاه کنید به

تقویم سالیانه روسیه؛ تقویم سالیانه کوبا؛ تقویم سالانه لبنان؛ تقویم سالیانه تونس؛ تعطیلات رسمی در چین؛ تقویم سالیانه سنگال؛ تقویم سالیانه فرانسه؛ تقویم سالیانه کشور مالی؛ تقویم سالیانه ساحل عاج؛ تقویم سالیانه تایلند؛ تقویم سالیانه اوکراین؛ تقویم سالیانه اردن؛ تقویم سالیانه اتیوپی؛ تقویم سالیانه سیرالئون؛ تقویم سالیانه قطر؛ تقویم سالیانه آرژانتین

کتابشناسی

  1. ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.203-204.