شخصیت ها و مفاخر فرهنگی تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
تاجیکان نه تنها در علم و ادبیات خدمات قابل توجهی نموده‌اند، بلکه در عالم سیاست هم نقش‌های مهمی بازی کرده‌اند. از تاجیکان، وزیران و سیاسیون بسیاری پا به عرصه سیاست گذاشته‌اند. در این اثنا می‌توان به وزیرانی که در زمان‌های بسیار سخت و آشفتگی امور مملکت و دولت را اداره کرده‌اند یعنی برمکیان، خواجه نظام الملک و خواجه شمس الدین محمود دیوان اشاره نمود<ref>شکورزاده، میرزا(1385)، [[تاجیکستان]] در مسیر تاریخ، تهران: انتشارات الهدی، ص. 49-50</ref><ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%AA%D8%A7%D8%AC%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 تاجیکستان]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 47-48</ref>. | تاجیکان نه تنها در علم و ادبیات خدمات قابل توجهی نموده‌اند، بلکه در عالم سیاست هم نقش‌های مهمی بازی کرده‌اند. از تاجیکان، وزیران و سیاسیون بسیاری پا به عرصه سیاست گذاشته‌اند. در این اثنا می‌توان به وزیرانی که در زمان‌های بسیار سخت و آشفتگی امور مملکت و دولت را اداره کرده‌اند یعنی برمکیان، خواجه نظام الملک و خواجه شمس الدین محمود دیوان اشاره نمود<ref>شکورزاده، میرزا(1385)، [[تاجیکستان]] در مسیر تاریخ، تهران: انتشارات الهدی، ص. 49-50</ref><ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%AA%D8%A7%D8%AC%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 تاجیکستان]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 47-48</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[شخصیت های فرهنگی ژاپن]]؛ [[شخصیت های فرهنگی کوبا]]؛ [[شخصیت های فرهنگی تونس]]؛ [[مفاخر فرهنگی سنگال]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سوریه]]؛ [[مفاخر فرهنگی زیمبابوه]]؛ [[مفاخر فرهنگی اردن]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی قطر]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی اتیوپی]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۷
تاجیکان در قرن سوم ه.ق رودکی پدر شعر فارسی دری را به ظهور رسانیدند که ظهور شاعر ناموری همچون رودکی نشان دهنده‌ی تاریخ درخشان مردمان این دیار است.
در زیر به ذکر نام تنی چند از اهالی علم و ادب این دیار اشاره می‌نماییم.
عمعق بخارایی(قرن 12)؛ رشیدی سمرقندی(قرن 12)؛ اشیرالدین اخسیکتی(اخسیکت منطقه‌ای بوده در فرغانه که امروزه آن را «اخسی» می‌گویند)(وفات 1212)؛ سیف اسفرنگی(قرن 12)؛ خواجه عبدالملک عصاری سمرقندی(قرن 14)؛ خواجه عصمت بخارایی(وفات 1426)؛ بساط بوریاباف سمرقندی(قرن 11)؛ سیفی بخارایی(قرن 15)؛ ملامشفقی(وفات 1588)؛ باقی زرد و زی بخارایی (قرن 16)؛ نظمی آهنگر هراتی صاحب مثنوی مشهور یوسف و زلیخا(قرن 17)؛ میرحاجی سمرقندی- سراینده تاریخ مدرسه شیردار سمرقند(قرن 17)؛ خواجه حسن نثاری بخارایی(قرن 16)؛ مطرب بخارایی- شاعر و موسیقی‌دان(قرن 17)؛ مولوی شریفی بخارایی شاعر و عالم و مولف چندین کتاب علمی (1698)؛ محمد اسحاق شوکتی بخارایی(وفات 1700)؛ میرسعید شریفی راقم، شاعر و مولف «تاریخ سید راقم» که در سال 1702 نگارش آن به اتمام رسیده است؛ میرزا عبدالقادر بیدل(1721-1644)؛ فطرت زودوز سمرقندی(تولد 1667)؛ میرزا فاضل نشی والی بخارایی(وفات 1667)؛ سید انسفی(قرن 17)؛ ملاآباد ممتاز سمرقندی(قرن 17)؛ مولانا زاهد افکاری سمرقندی (در سال 1627 کشته شده است)؛ خواجه یوس مظهر بخارایی(قرن 18)؛ محلم بخارایی(قرن 18)؛ یگانه منسفی(قرن 18)؛ محمدباقی یکتایی سمرقندی(قرن 18 جنیدالله مخدوم حاذق، مختصص علم طب و شاعر در سال 1813 به فرمان امیرنصرالله کشته شده است)؛ عبدالقادر خواجه سودای بخارایی(1873-1823)؛ قاضی عبدالواحد حریر (1886-1809)؛ احمد مخدوم محضرس دانش- ادیب، شاعر، فیلسوف، موسیقی‌دان، اقتصاددان (1897-1827)؛ شمس‌الدین مخدوم شاهین (1893-1857)؛ عبدالفضل سیرت(وفات 1899)؛ قاضی قربانخانی فطرتی و ردانزهی(وفات 1888)؛ میرزا سامی منشی بوستانی- مورخ و شاعر(وفات 1907)؛ محمدصدیق حیرت بخارایی (1902-1876)؛ تاش خواجه اسیری خجندی(وفات 1915).
تاجیکان نه تنها در علم و ادبیات خدمات قابل توجهی نموده‌اند، بلکه در عالم سیاست هم نقش‌های مهمی بازی کرده‌اند. از تاجیکان، وزیران و سیاسیون بسیاری پا به عرصه سیاست گذاشته‌اند. در این اثنا می‌توان به وزیرانی که در زمان‌های بسیار سخت و آشفتگی امور مملکت و دولت را اداره کرده‌اند یعنی برمکیان، خواجه نظام الملک و خواجه شمس الدین محمود دیوان اشاره نمود[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
شخصیت های فرهنگی ژاپن؛ شخصیت های فرهنگی کوبا؛ شخصیت های فرهنگی تونس؛ مفاخر فرهنگی سنگال؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سوریه؛ مفاخر فرهنگی زیمبابوه؛ مفاخر فرهنگی اردن؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی قطر؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی اتیوپی
کتابشناسی
- ↑ شکورزاده، میرزا(1385)، تاجیکستان در مسیر تاریخ، تهران: انتشارات الهدی، ص. 49-50
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 47-48