قبیله تمنه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قبیله تمنه(Temne) دومین قبیله بزرگ [[سیرالئون]] است که تقریباً 30 درصد از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده‌است. خاستگاه این قبیله هنوز کاملاً مشخص نیست با این حال براساس برخی شواهد و داستان‌ها موجود [[قبیله تمنه|تمنه‌ها]] به منطقه فوتاجالون در گینه کوناکری امروز تعلق دارند. محل استقرار کنونی آنها در [[سیرالئون]] بخش‌هایی از شمال و شمال‌غرب کشور است و از شمال با قبایل [[قبیله لیمبا|لیمبا]]، [[قبیله لوکو|لوکو]] و [[قبیله سوسو|سوسو]]، از جنوب با [[قبیله منده|منده‌ها]]، از جنوب غربی با قبیله شربرو و از شرق با قبایل [[قبیله کونو|کونو]] و [[قبیله کورانکو|کورانکو]] هم مرز می‌باشند. مردمان [[قبیله تمنه|تمنه]] به زبان [[قبیله تمنه|تمنه‌ای]] سخن می‌گویند که به 5 لهجه اصلی تقسیم می‌شود<ref>Conteh, P (2009). Traditionalists, Muslims, and Christians in Africa, interreligious encounters and dialogue: Canbra Press, p.28</ref>. | |||
تمنه‌ها اکثراً به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند و با هنر ساخت ظروف گلی و تهیه مجسمه از چوب، سنگ و فلز نیز آشنا می‌باشند. بیشتر مردمان تمنه مسلمانند و در مقایسه با [[قبیله منده|منده‌ها]] از پایبندی و تعهد بیشتری نسبت به دین اسلام برخوردارند با این حال در آداب و رسوم و سنت‌های قبیلگی آنان رگه‌هایی قوی از آئین‌های بومی آفریقا به‌چشم می‌خورد. قبیله تمنه نیز همچون دیگر قبایل [[سیرالئون]] به ده‌ها گروه قومی کوچک تقسیم می‌شود و درحدود 50 گروه قومی تمنه در کشور [[سیرالئون]] زندگی می‌کنند. تمنه‌ها مردمانی صلح‌طلب بوده در حاکمیت این کشور در دهه‌های 1970 و 1980 نیز نقش داشته‌اند<ref>شکیبا، محمدرضا (1374). سرزمین و مردم [[سیرالئون]]. تهران: الهدی، ص.21-19.</ref>. رئیس‌جمهور فعلی [[سیرالئون]] آقای ارنست بای کروما از اعضاء قبیله تمنه است و فودای سانکو رهبر شورشیان جبهه متحد انقلابی نیز از طرف پدری از اعضاء [[قبیله تمنه]] محسوب می‌شد<ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[جامعه و نظام اجتماعی سیرالئون]]؛ [[اقوام و قبایل سیرالئون]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | |||
[[رده:اقوام شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۴
قبیله تمنه(Temne) دومین قبیله بزرگ سیرالئون است که تقریباً 30 درصد از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده‌است. خاستگاه این قبیله هنوز کاملاً مشخص نیست با این حال براساس برخی شواهد و داستان‌ها موجود تمنه‌ها به منطقه فوتاجالون در گینه کوناکری امروز تعلق دارند. محل استقرار کنونی آنها در سیرالئون بخش‌هایی از شمال و شمال‌غرب کشور است و از شمال با قبایل لیمبا، لوکو و سوسو، از جنوب با منده‌ها، از جنوب غربی با قبیله شربرو و از شرق با قبایل کونو و کورانکو هم مرز می‌باشند. مردمان تمنه به زبان تمنه‌ای سخن می‌گویند که به 5 لهجه اصلی تقسیم می‌شود[۱].
تمنه‌ها اکثراً به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند و با هنر ساخت ظروف گلی و تهیه مجسمه از چوب، سنگ و فلز نیز آشنا می‌باشند. بیشتر مردمان تمنه مسلمانند و در مقایسه با منده‌ها از پایبندی و تعهد بیشتری نسبت به دین اسلام برخوردارند با این حال در آداب و رسوم و سنت‌های قبیلگی آنان رگه‌هایی قوی از آئین‌های بومی آفریقا به‌چشم می‌خورد. قبیله تمنه نیز همچون دیگر قبایل سیرالئون به ده‌ها گروه قومی کوچک تقسیم می‌شود و درحدود 50 گروه قومی تمنه در کشور سیرالئون زندگی می‌کنند. تمنه‌ها مردمانی صلح‌طلب بوده در حاکمیت این کشور در دهه‌های 1970 و 1980 نیز نقش داشته‌اند[۲]. رئیس‌جمهور فعلی سیرالئون آقای ارنست بای کروما از اعضاء قبیله تمنه است و فودای سانکو رهبر شورشیان جبهه متحد انقلابی نیز از طرف پدری از اعضاء قبیله تمنه محسوب می‌شد[۳].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی سیرالئون؛ اقوام و قبایل سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ Conteh, P (2009). Traditionalists, Muslims, and Christians in Africa, interreligious encounters and dialogue: Canbra Press, p.28
- ↑ شکیبا، محمدرضا (1374). سرزمین و مردم سیرالئون. تهران: الهدی، ص.21-19.
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)