موزه‌های روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۱

موزه های مهم کشور روسیه به شرح زیر است:

کاح کرملین

موزۀ کاخ کرملین^[۱]

هسته مركزی شهر مسكو ارگ یا كرملین آن است كه در قرن پانزدهم در كرانه شمالی رود مسكو ساخته شده و شامل تعدادی كاخ و كلیسا است. كرملین مثلث ‎شكل با جهت شمالی دارای ضلع‎‌هایی به طول ٧۵٠ متر است. كرملینرا واقعاً می‎توان از هر نظر سمبولیك، تاریخی، استراتژیكی و قلب مسكو نامید. بزرگترین كلیسای كرملین مسكو، كلیسای جامع اوسپنسكی است كه در طی سال‎‌های ١۴٧۵تا ١۴٧٩ساخته شده و تزارها در آنجا تاجگذاری می‎‌كردند.

احداث كرملین در تاریخ ١٩ژوئیه سال ١۴٨۵پایان یافت. ابتدا دیوار آجری كرملین در كنار رودخانه مسكو بنا شد، تمام عملیات ساختمانی ١٠سال بطول انجامید. لازم به یادآوری است كه كرملین جدید را بر روی كرملین قدیم كه از سنگ سفید بود بنا كردند. دیوارهای قبلی را در حد امكان باقی گذاشتند فقط دور آنها را دیوارهای آجری كشیده و آنها را بلندتر و ضخیم‎تر و محكم‌تر كردند. كاخ بزرگ كرملین در سال ١٨۴٩شكل كنونی را كسب كرد. كاخ جدید بطول ١٢۵متر بود و دارای ٧٠٠اتاق از جمله آپارتمان‌های شخصی خانواده شخص اول كشور بود. در سال ١٩٦١عمارت جدیدی به كرملین اضافه شد- كاخ كنگره‌ها. از كاخ كنگره‌ها برای اهداف گوناگون استفاده می‎ كنند. برای اجرای نمایش‌های تئاتری و جشن‌های عمومی. سالن بزرگ آن برای ٦هزار نفر درنظر گرفته شده است. وسایل صوتی برای ترجمه بیش از ٢٩زبان در این كاخ نصب شده‌اند. بالشوی تئاتر، باله و اپرا روی صحنه كاخ كنگره‌ها به نمایش می‌گذارد.این كاخ دارای ٨٠٠ اتاق جداگانه از جمله سالن‌ها،رخت‎ كن، راهرو و اتاق‌های اختصاصی برای اعضای شخص اول مملكت، اتاق مطبوعات و اتاق‌هایی برای خدمه فنی است. برای ساخت این كاخ فقط ١٦ماه وقت صرف شد و جایزه لنین به طراحان و معماران آن تعلق گرفت. كرملین جایی است كه تمام راه‌های روسیه به آنجا ختم می‎شود.

موزه آرمیتاژ

موزه آرمیتاژ(Музей Эрмитаж )^[۲]، واقع در سن پترزبورگ روسیه، با ۳ میلیون اثر هنری، یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های جهان و از قدیمی‌ترین گالری‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری در جهان است. مجموعه عظیم آرمیتاژ در شش بنا به نمایش گذاشته شده‌است. بنای اصلی قصر زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی تزارهای روسیه بوده‌است. موزه آرمیتاژ شعبه‌هایی بین‌المللی در آمستردام، لندن و لاس وگاس نیز دارد. از جمله هنرمندانی که آثارشان نقاط قوت مجموعه هنر غرب در موزه آرمیتاژ هستند، می‌توان به میکل آنژ، لئوناردو داوینچی، روبنس، ون دایک، رامبراند، رودن، مونه، سزان، ون گوگ، گوگن و پیکاسو اشاره کرد.

البته این موزه مجموعه آثار متعددی دارد که از جمله آنها می‌توان به نشان‌ها، البسه و جواهرات سلطنتی، مجموعه متنوعی از جواهرات ساخته فابرژه و بزرگترین کلکسیون موجود در جهان از طلای باستانی متعلق به اروپای شرقی و آسیای غربی اشاره کرد. در سال ۱۷۶۴، کاترین کبیر با خرید بیش از دویست نقاشی در اروپا، جمع آوری این مجموعه مشهور را آغاز کرد. سفرای روس در پایتخت‌های بیگانه مامور یافتن بهترین مجموعه‌های هنری ارایه شده برای فروش - مانند مجموعه‌های برول سیاست‌مدار ایالت زاکسن آلمان، کروزا، کلکسیونر فرانسوی و نگارخانه والپول در انگلستان – بودند. کاترین کبیر، نگارخانه خود را گوشه عزلت یا خلوتگاه خود می‌نامید زیرا تنها افرادی انگشت شمار اجازه ورود و تماشای آثار موجود در آن را به دست می‌آوردند. به تدریج، کلکسیون‌های سلطنتی با آثار باستانی و فرهنگی یونان و سیت که در طی حفاری‌های انجام شده در پرشچپینا، پازیریک و دیگر مقابر باستانی که در جنوب روسیه یافته شده بود، غنی تر شد. به این ترتیب ایجاد یکی از غنی‌ترین مجموعه‌های طلای باستانی آغاز شد. این مجموعه اکنون شامل بخش قابل توجهی از گنج‌های تروا است که توسط هاینریش اشلایمن کشف و از زیر خاک خارج شد و در سال ۱۹۴۵ توسط ارتش سرخ از موزه برلین ضبط گردید.

تزار نیکولاس اول برای جای دادن مجموعه در حال توسعه عتیقه جات یونان، روم و مصر از معمار سبک نئوکلاسیک آلمانی به نام لیو فون کلنز خواست تا بنای موزه عمومی را طراحی کند. این بنا که در سال ۱۸۵۲ برای بازدید عموم گشوده شد، به احتمال بسیار اولین گالری در اروپای شرقی است که از ابتدا به همین قصد طراحی و ساخته شده‌است. همچنان که تزارهای روس به توسعه مجموعه هنری خود مشغول بودند، آثار متعددی از داوینچی، یان ون ایک و رافائل در ایتالیا خریداری شدند. بزرگترین مجموعه آثار رامبراند در جهان نیز متعلق به موزه آرمیتاژ است. در طی انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷، موزه سلطنتی آرمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنه آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. به خصوص ورود هنر مدرن از کلکسیون‌هایی چون مجموعه هنری سرگئی شکوکین و ایوان موروزوف بسیار جالب توجه بود.

از جمله آثار اضافه شده به موزه می‌توان از اکثر آثار سال‌های اخیر گوگن، ۴۰ اثر سبک کوبیسم پیکاسو و آثاری مشهور از بزرگان هنر مدرن مانند تابلو «رقص» اثر ماتیس و «کافه شبانه» اثر ون گوگ اشاره کرد. حکومت شوروی توجه چندانی به نگهداری از هنر منحط طبقه بورژواً نداشت. به دستور استالین تعدادی از با ارزش‌ترین آثار موجود در موزه آرمیتاژ در خارج از کشور به فروش رسید. از جمله این آثار می‌توان شاهکارهای بی رقیبی چون «آلبا مدوناً» اثر رافائل، «ونوس در مقابل آینه» اثر تیشین و «بشارت» اثر ون ایک را نام برد.

بسیاری از این آثار که توسط اندرو ملون تهیه شد، اکنون هسته مرکزی گالری هنر ملی در واشنگتن را تشکیل داده‌است. از دیگر موارد از دست رفته موزه که البته موارد مشابه آنها یافت می‌شود می‌توان به هزاران اثر هنری که از موزه ارمیتاژ خارج شده و به موزه پوشکین در مسکو و موزه‌های دیگری در سراسر اتحاد شوروی فرستاده شد اشاره کرد. تعدادی از کلکسیون‌های موزه نیز در طی محاصره لنینگراد در جنگ جهانی دوم، هنگامی که ساختمان موزه به عنوان پناهگاه در مقابل حمله هوایی استفاده شد، قربانی بمباران شد. این دوره غم انگیز در تاریخ موزه آرمیتاژ در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید. در این زمان دولت کوشش می‌کرد با انتقال دادن تعدادی از آثار هنری به موزه که در طی جنگ جهانی دوم توسط ارتش سرخ از آلمان تصرف شده بود، خسارات وارده را جبران کند. گرانقیمت‌ترین بخش این غنیمت جنگی نقاشی‌های هنرمندان امپرسیونیست بود که از مجموعه‌های خصوصی طبقه ممتاز آلمان به دست آمده بود. این نقاشی‌ها تا سال ۱۹۹۵ که موزه آنها را در معرض دید عموم قرار داد، گمشده تلقی می‌شدند. به گفته دولت روسیه این آثار تنها می‌توانند بخش کوچکی از خسارات جبران ناپذیری که تهاجم آلمان به میراث فرهنگی روسیه وارد کرده اند- از جمله تخریب کامل کاخ‌ها و باغ‌های پترهوف و تزارسکوی سلو را جبران کند. از طرفی دولت روسیه قانونی را تصویب کرد که به موجب آن بازگرداندن این آثار به صاحبان قبلی آن ممنوع اعلام شده‌است زیرا این افراد به خاطر تامین هزینه رژیم نازی گناهکار شناخته شده‌اند.

در سال‌های اخیر، آرمیتاژ بیش از پیش توسعه یافته و عمارت ستاد فرماندهی را نیز در بر گرفه‌است و به انجام پروژه‌های بزرگی در خارج از کشور نیز پرداخته‌است که موزه آرمیتاژ گوگنهایم در لاس وگاس، اتاق‌های آرمیتاژ در عمارت سامرست در لندن و آرمیتاژ آمستردام در هلند از آن جمله‌اند. سایر موزه های کشور روسیه به شرح زیر است:

موزه دولتی تاریخی روسیه – مسکو

خانه موزه الکسی تولستوی - مسکو؛
موزه هنرهای تزئینی، تجربی و ملی – مسکو؛
موزه هنرهای تجسمی پوشکین- مسکو؛
موزه خودرو و موتور سیکلت - مسکو؛
موزه معماری - مسکو؛
موزه خانۀ عکس - مسکو؛
موزه مترو مسکو – مسکو؛
موزه سینما – مسکو؛
موزه ساخارف - مسکو؛
موزه آندری روبلف – مسکو؛
موزه تئاترباخروشین – مسکو؛
موزه تالار اسلحه – مسکو، کاخ کرملین؛
موزه پلی تکنیک - مسکو؛
موزه مرکزی انقلاب اکتبر – مسکو؛
موزه چخوف – مسکو؛
موزه داروین - مسکو؛
موزه دولتی تاریخی روسیه – مسکو، میدان سرخ؛
موزه- نگارخانۀ تریتیاکف؛
موزه – خانۀ ماکسیم گورکی؛
موزه – خانۀ داستایفسکی^[۳].

نیز نگاه کنید به

صنعت گردشگری روسیه؛ اماکن دیدنی روسیه؛ موزه‌های کانادا؛ موزه های لبنان؛ موزه های مصر؛ موزه‌های تونس؛ موزه های چین؛ موزه های سنگال

کتابشناسی

↑ Государственный историко-культурный музей-заповедник . (http://www.kreml.ru:"Московский Кремль" , город Москва
↑ http://www.hermitagemuseum.org
↑ کرمی، ج (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،

[1] Государственный историко-культурный музей-заповедник . (http://www.kreml.ru:"Московский Кремль" , город Москва

[2] ttp://www.hermitagemuseum.org

[3] کرمی، ج (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-موزه های مهم کشور [[روسیه]] به شرح زیر است :
+موزه های مهم کشور [[روسیه]] به شرح زیر است:
+[[پرونده:کاخ کرملین.png|بندانگشتی|350x350پیکسل|کاح کرملین]]
-- موزۀ کاخ کرملین(Государственный историко-культурный музей-заповедник "Московский Кремль" , город Москва) ([http://www.kreml.ru/ http://www.kreml.ru]): هسته مركزی شهر مسكو ارگ یا كرملین آن است كه در قرن پانزدهم در كرانه شمالی رود مسكو ساخته شده و شامل تعدادی كاخ و كلیسا است. كرملین مثلث ‎شكل با جهت شمالی دارای ضلع‎‌هایی به طول ٧۵٠ متر است. كرملین را واقعاً می‎توان از هر نظر سمبولیك، تاریخی ، استراتژیكی و قلب مسكو نامید. بزرگترین كلیسای كرملین مسكو، كلیسای جامع اوسپنسكی است كه در طی سال‎‌های ١۴٧۵تا ١۴٧٩ساخته شده و تزارها در آنجا تاجگذاری می‎‌كردند.
+=== [[موزه کاخ کرملین|موزۀ کاخ کرملین]]<ref>Государственный историко-культурный музей-заповедник .  ([http://www.kreml.ru/ http://www.kreml.ru]:"Московский Кремль" , город Москва</ref> ===
+هسته مركزی شهر [[مسکو|مسكو]] ارگ یا كرملین آن است كه در قرن پانزدهم در كرانه ش[[مالی]] [[رودهای روسیه|رود مسكو]] ساخته شده و شامل تعدادی كاخ و كلیسا است. [[موزه کاخ کرملین|كرملین]] مثلث ‎شكل با جهت شمالی دارای ضلع‎‌هایی به طول ٧۵٠ متر است. [[موزه کاخ کرملین|كرملین]]<nowiki/>را واقعاً می‎توان از هر نظر سمبولیك، تاریخی، استراتژیكی و قلب [[مسکو|مسكو]] نامید. بزرگترین كلیسای [[موزه کاخ کرملین|كرملین]] [[مسکو|مسكو]]، كلیسای جامع اوسپنسكی است كه در طی سال‎‌های ١۴٧۵تا ١۴٧٩ساخته شده و [[دوره تزاری روسیه|تزارها]] در آنجا تاجگذاری می‎‌كردند.
-احداث كرملین در تاریخ ١٩ژوئیه سال ١۴٨۵پایان یافت. ابتدا دیوار آجری كرملین در كنار رودخانه مسكو بنا شد، تمام عملیات ساختمانی ١٠سال بطول انجامید. لازم به یادآوری است كه كرملین جدید را بر روی كرملین قدیم كه از سنگ سفید بود بنا كردند. دیوارهای قبلی را در حد امكان باقی گذاشتند فقط دور آنها را دیوارهای آجری كشیده و آنها را بلندتر و ضخیم‎تر و محكم‌تر كردند. كاخ بزرگ كرملین در سال ١٨۴٩شكل كنونی را كسب كرد. كاخ جدید بطول ١٢۵متر بود و دارای ٧٠٠اتاق از جمله آپارتمان‌های شخصی خانواده شخص اول كشور بود. در سال ١٩٦١عمارت جدیدی به كرملین اضافه شد- كاخ كنگره‌ها. از كاخ كنگره‌ها برای اهداف گوناگون استفاده می‎كنند. برای اجرای نمایش‌های تئاتری و جشن‌های عمومی. سالن بزرگ آن برای ٦هزار نفر درنظر گرفته شده است. وسایل صوتی برای ترجمه بیش از ٢٩زبان در این كاخ نصب شده‌اند. بالشوی تئاتر، باله و اپرا روی صحنه كاخ كنگره‌ها به نمایش می‌گذارد.این كاخ دارای ٨٠٠ اتاق جداگانه از جمله سالن‌ها،رخت‎ كن، راهرو و اتاق‌های اختصاصی برای اعضای شخص اول مملكت، اتاق مطبوعات و اتاق‌هایی برای خدمه فنی است. برای ساخت این كاخ فقط ١٦ماه وقت صرف شد و جایزه لنین به طراحان و معماران آن تعلق گرفت. كرملین جایی است كه تمام راه‌های [[روسیه]] به آنجا ختم می‎شود.
+احداث كرملین در تاریخ ١٩ژوئیه سال ١۴٨۵پایان یافت. ابتدا دیوار آجری كرملین در كنار رودخانه [[مسکو|مسكو]] بنا شد، تمام عملیات ساختمانی ١٠سال بطول انجامید. لازم به یادآوری است كه [[موزه کاخ کرملین|كرملین]] جدید را بر روی كرملین قدیم كه از سنگ سفید بود بنا كردند. دیوارهای قبلی را در حد امكان باقی گذاشتند فقط دور آنها را دیوارهای آجری كشیده و آنها را بلندتر و ضخیم‎تر و محكم‌تر كردند. [[موزه کاخ کرملین|كاخ بزرگ كرملین]] در سال ١٨۴٩شكل كنونی را كسب كرد. كاخ جدید بطول ١٢۵متر بود و دارای ٧٠٠اتاق از جمله آپارتمان‌های شخصی خانواده شخص اول كشور بود. در سال ١٩٦١عمارت جدیدی به [[موزه کاخ کرملین|كرملین]] اضافه شد- كاخ كنگره‌ها. از كاخ كنگره‌ها برای اهداف گوناگون استفاده می‎ كنند. برای اجرای نمایش‌های تئاتری و جشن‌های عمومی. سالن بزرگ آن برای ٦هزار نفر درنظر گرفته شده است. وسایل صوتی برای ترجمه بیش از ٢٩زبان در این كاخ نصب شده‌اند. بالشوی تئاتر، باله و اپرا روی صحنه كاخ كنگره‌ها به نمایش می‌گذارد.این كاخ دارای ٨٠٠ اتاق جداگانه از جمله سالن‌ها،رخت‎ كن، راهرو و اتاق‌های اختصاصی برای اعضای شخص اول مملكت، اتاق مطبوعات و اتاق‌هایی برای خدمه فنی است. برای ساخت این كاخ فقط ١٦ماه وقت صرف شد و جایزه لنین به طراحان و معماران آن تعلق گرفت. [[موزه کاخ کرملین|كرملین]] جایی است كه تمام راه‌های [[روسیه]] به آنجا ختم می‎شود.
+[[پرونده:State-Hermitage-Museum-St-Petersburg-Russia.jpg|بندانگشتی|350x350پیکسل|موزه آرمیتاژ]]
+=== [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]] ===
+[[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]](Музей Эрмитаж )<ref>http://www.hermitagemuseum.org</ref>، واقع در [[سنت پترزبورگ|سن پترزبورگ]] [[روسیه]]، با ۳ میلیون اثر هنری، یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های جهان و از قدیمی‌ترین گالری‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری در جهان است. [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|مجموعه عظیم آرمیتاژ]] در شش بنا به نمایش گذاشته شده‌است. بنای اصلی قصر زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی [[دوره تزاری روسیه|تزارهای روسیه]] بوده‌است. [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]] شعبه‌هایی بین‌المللی در آمستردام، لندن و لاس وگاس نیز دارد. از جمله هنرمندانی که آثارشان نقاط قوت مجموعه هنر غرب در [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]] هستند، می‌توان به میکل آنژ، لئوناردو داوینچی، روبنس، ون دایک، رامبراند، رودن، مونه، سزان، ون گوگ، گوگن و پیکاسو اشاره کرد.
-موزه ارمیتاژ(Музей Эрмитаж - [http://www.hermitagemuseum.org/ http://www.hermitagemuseum.org]) - واقع در سن پترزبورگ [[روسیه]]، با ۳ میلیون اثر هنری، یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های جهان و از قدیمی‌ترین گالری‌های هنری و موزه‌های تاریخ و فرهنگ بشری در جهان است. مجموعه عظیم ارمیتاژ در شش بنا به نمایش گذاشته شده‌است. بنای اصلی قصر زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی تزارهای [[روسیه]] بوده‌است. موزه ارمیتاژ شعبه‌هایی بین‌المللی در آمستردام، لندن و لاس وگاس نیز دارد. از جمله هنرمندانی که آثارشان نقاط قوت مجموعه هنر غرب در موزه ارمیتاژ هستند، می‌توان به میکل آنژ، لئوناردو داوینچی، روبنس، ون دایک، رامبراند، رودن، مونه، سزان، ون گوگ، گوگن و پیکاسو اشاره کرد.
 البته این موزه مجموعه آثار متعددی دارد که از جمله آنها می‌توان به نشان‌ها، البسه و جوا[[هرات]] سلطنتی، مجموعه متنوعی از جواهرات ساخته فابرژه و بزرگترین کلکسیون موجود در جهان از طلای باستانی متعلق به اروپای شرقی و آسیای غربی اشاره کرد. در سال ۱۷۶۴، کاترین کبیر با خرید بیش از دویست نقاشی در اروپا، جمع آوری این مجموعه مشهور را آغاز کرد. سفرای روس در پایتخت‌های بیگانه مامور یافتن بهترین مجموعه‌های هنری ارایه شده برای فروش - مانند مجموعه‌های برول سیاست‌مدار ایالت زاکسن آلمان، کروزا، کلکسیونر فرانسوی و نگارخانه والپول در انگلستان – بودند. کاترین کبیر، نگارخانه خود را گوشه عزلت یا خلوتگاه خود می‌نامید زیرا تنها افرادی انگشت شمار اجازه ورود و تماشای آثار موجود در آن را به دست می‌آوردند. به تدریج، کلکسیون‌های سلطنتی با آثار باستانی و فرهنگی یونان و سیت که در طی حفاری‌های انجام شده در پرشچپینا، پازیریک و دیگر مقابر باستانی که در جنوب [[روسیه]] یافته شده بود، غنی تر شد. به این ترتیب ایجاد یکی از غنی‌ترین مجموعه‌های طلای باستانی آغاز شد. این مجموعه اکنون شامل بخش قابل توجهی از گنج‌های تروا است که توسط هاینریش اشلایمن کشف و از زیر خاک خارج شد و در سال ۱۹۴۵ توسط ارتش سرخ از موزه برلین ضبط گردید.
-تزار نیکولاس اول برای جای دادن مجموعه در حال توسعه عتیقه جات یونان، روم و [[مصر]] از معمار سبک نئوکلاسیک آلمانی به نام لیو فون کلنز خواست تا بنای موزه عمومی را طراحی کند. این بنا که در سال ۱۸۵۲ برای بازدید عموم گشوده شد، به احتمال بسیار اولین گالری در اروپای شرقی است که از ابتدا به همین قصد طراحی و ساخته شده‌است. همچنان که تزارهای روس به توسعه مجموعه هنری خود مشغول بودند، آثار متعددی از داوینچی، یان ون ایک و رافائل در ایتالیا خریداری شدند. بزرگترین مجموعه آثار رامبراند در جهان نیز متعلق به موزه ارمیتاژ است. در طی انقلاب [[روسیه]] در سال ۱۹۱۷، موزه سلطنتی آرمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنه آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. به خصوص ورود هنر مدرن از کلکسیون‌هایی چون مجموعه هنری سرگئی شکوکین و ایوان موروزوف بسیار جالب توجه بود. از جمله آثار اضافه شده به موزه می‌توان از اکثر آثار سال‌های اخیر گوگن، ۴۰ اثر سبک کوبیسم پیکاسو و آثاری مشهور از بزرگان هنر مدرن مانند تابلو «رقص» اثر ماتیس و «کافه شبانه» اثر ون گوگ اشاره کرد.
+تزار نیکولاس اول برای جای دادن مجموعه در حال توسعه عتیقه جات یونان، روم و [[مصر]] از معمار سبک نئوکلاسیک آلمانی به نام لیو فون کلنز خواست تا بنای موزه عمومی را طراحی کند. این بنا که در سال ۱۸۵۲ برای بازدید عموم گشوده شد، به احتمال بسیار اولین گالری در اروپای شرقی است که از ابتدا به همین قصد طراحی و ساخته شده‌است. همچنان که [[دوره تزاری روسیه|تزارهای روس]] به توسعه مجموعه هنری خود مشغول بودند، آثار متعددی از داوینچی، یان ون ایک و رافائل در ایتالیا خریداری شدند. بزرگترین مجموعه آثار رامبراند در جهان نیز متعلق به [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]] است. در طی انقلاب [[روسیه]] در سال ۱۹۱۷، موزه سلطنتی آرمیتاژ جزو اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنه آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت. به خصوص ورود هنر مدرن از کلکسیون‌هایی چون مجموعه هنری سرگئی شکوکین و ایوان موروزوف بسیار جالب توجه بود.
-حکومت شوروی توجه چندانی به نگهداری از هنر منحط طبقه بورژواً نداشت. به دستور استالین تعدادی از با ارزش‌ترین آثار موجود در موزه آرمیتاژ در خارج از کشور به فروش رسید. از جمله این آثار می‌توان شاهکارهای بی رقیبی چون «آلبا مدوناً» اثر رافائل، « ونوس در مقابل آینه» اثر تیشین و «بشارت» اثر ون ایک را نام برد.
+از جمله آثار اضافه شده به موزه می‌توان از اکثر آثار سال‌های اخیر گوگن، ۴۰ اثر سبک کوبیسم پیکاسو و آثاری مشهور از بزرگان هنر مدرن مانند تابلو «رقص» اثر ماتیس و «کافه شبانه» اثر ون گوگ اشاره کرد. حکومت شوروی توجه چندانی به نگهداری از هنر منحط طبقه بورژواً نداشت. به دستور استالین تعدادی از با ارزش‌ترین آثار موجود در [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]] در خارج از کشور به فروش رسید. از جمله این آثار می‌توان شاهکارهای بی رقیبی چون «آلبا مدوناً» اثر رافائل، «ونوس در مقابل آینه» اثر تیشین و «بشارت» اثر ون ایک را نام برد.
+بسیاری از این آثار که توسط اندرو ملون تهیه شد، اکنون هسته مرکزی گالری هنر ملی در واشنگتن را تشکیل داده‌است. از دیگر موارد از دست رفته موزه که البته موارد مشابه آنها یافت می‌شود می‌توان به هزاران اثر هنری که از موزه ارمیتاژ خارج شده و به موزه پوشکین در مسکو و موزه‌های دیگری در سراسر اتحاد شوروی فرستاده شد اشاره کرد. تعدادی از کلکسیون‌های موزه نیز در طی محاصره لنینگراد در جنگ جهانی دوم، هنگامی که ساختمان موزه به عنوان پناهگاه در مقابل حمله هوایی استفاده شد، قربانی بمباران شد. این دوره غم انگیز در تاریخ [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]] در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید. در این زمان دولت کوشش می‌کرد با انتقال دادن تعدادی از آثار هنری به موزه که در طی جنگ جهانی دوم توسط ارتش سرخ از آلمان تصرف شده بود، خسارات وارده را جبران کند. گرانقیمت‌ترین بخش این غنیمت جنگی نقاشی‌های هنرمندان امپرسیونیست بود که از مجموعه‌های خصوصی طبقه ممتاز آلمان به دست آمده بود. این نقاشی‌ها تا سال ۱۹۹۵ که موزه آنها را در معرض دید عموم قرار داد، گمشده تلقی می‌شدند. به گفته دولت [[روسیه]] این آثار تنها می‌توانند بخش کوچکی از خسارات جبران ناپذیری که تهاجم آلمان به میراث فرهنگی [[روسیه]] وارد کرده اند- از جمله تخریب کامل کاخ‌ها و باغ‌های پترهوف و تزارسکوی سلو را جبران کند. از طرفی دولت [[روسیه]] قانونی را تصویب کرد که به موجب آن بازگرداندن این آثار به صاحبان قبلی آن ممنوع اعلام شده‌است زیرا این افراد به خاطر تامین هزینه رژیم نازی گناهکار شناخته شده‌اند.
-بسیاری از این آثار که توسط اندرو ملون تهیه شد، اکنون هسته مرکزی گالری هنر ملی در واشنگتن را تشکیل داده‌است. از دیگر موارد از دست رفته موزه که البته موارد مشابه آنها یافت می‌شود می‌توان به هزاران اثر هنری که از موزه ارمیتاژ خارج شده و به موزه پوشکین در مسکو و موزه‌های دیگری در سراسر اتحاد شوروی فرستاده شد اشاره کرد. تعدادی از کلکسیون‌های موزه نیز در طی محاصره لنینگراد در جنگ جهانی دوم، هنگامی که ساختمان موزه به عنوان پناهگاه در مقابل حمله هوایی استفاده شد، قربانی بمباران شد. این دوره غم انگیز در تاریخ موزه آرمیتاژ در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید. در این زمان دولت کوشش می‌کرد با انتقال دادن تعدادی از آثار هنری به موزه که در طی جنگ جهانی دوم توسط ارتش سرخ از آلمان تصرف شده بود، خسارات وارده را جبران کند. گرانقیمت‌ترین بخش این غنیمت جنگی نقاشی‌های هنرمندان امپرسیونیست بود که از مجموعه‌های خصوصی طبقه ممتاز آلمان به دست آمده بود. این نقاشی‌ها تا سال ۱۹۹۵ که موزه آنها را در معرض دید عموم قرار داد، گمشده تلقی می‌شدند. به گفته دولت [[روسیه]] این آثار تنها می‌توانند بخش کوچکی از خسارات جبران ناپذیری که تهاجم آلمان به میراث فرهنگی [[روسیه]] وارد کرده اند- از جمله تخریب کامل کاخ‌ها و باغ‌های پترهوف و تزارسکوی سلو را جبران کند. از طرفی دولت [[روسیه]] قانونی را تصویب کرد که به موجب آن بازگرداندن این آثار به صاحبان قبلی آن ممنوع اعلام شده‌است زیرا این افراد به خاطر تامین هزینه رژیم نازی گناهکار شناخته شده‌اند.
+در سال‌های اخیر، [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|آرمیتاژ]] بیش از پیش توسعه یافته و عمارت ستاد فرماندهی را نیز در بر گرفه‌است و به انجام پروژه‌های بزرگی در خارج از کشور نیز پرداخته‌است که [[موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ|موزه آرمیتاژ]] گوگنهایم در لاس وگاس، اتاق‌های آرمیتاژ در عمارت سامرست در لندن و آرمیتاژ آمستردام در هلند از آن جمله‌اند. سایر موزه های کشور روسیه به شرح زیر است:
+[[پرونده:موزه هنرهای تزئینی تجربی و ملی – مسکو.jpg|بندانگشتی|400x400پیکسل|موزه دولتی تاریخی روسیه – مسکو]]
-در سال‌های اخیر، ارمیتاژ بیش از پیش توسعه یافته و عمارت ستاد فرماندهی را نیز در بر گرفه‌است و به انجام پروژه‌های بزرگی در خارج از کشور نیز پرداخته‌است که موزه ارمیتاژ گوگنهایم در لاس وگاس، اتاق‌های آرمیتاژ در عمارت سامرست در لندن و آرمیتاژ آمستردام در هلند از آن جمله‌اند.
+* [http://lit.1september.ru/2003/42/7.htm) خانه موزه الکسی تولستوی - مسکو]؛
+* [http://www.vmdpni.ru/ موزه هنرهای تزئینی، تجربی و ملی] – [[مسکو]]؛
+* موزه هنرهای تجسمی پوشکین- [[مسکو]]؛
+* موزه خودرو و موتور سیکلت - [[مسکو]]؛
+* موزه معماری - [[مسکو]]؛
+* [https://www.mamm-mdf.ru/ موزه خانۀ عکس] - [[مسکو]]؛
+* [https://www.mosmetro.ru/ موزه مترو مسکو] – [[مسکو]]؛
+* موزه [https://www.museikino.ru/ سینما] – [[مسکو]]؛
+* [https://www.sakharov-center.ru/ موزه ساخارف] - [[مسکو]]؛
+* موزه آندری [http://www.rublev-museum.ru روبلف] – [[مسکو]]؛
+* [https://www.gctm.ru/en/main/ موزه تئاترباخروشین] – [[مسکو]]؛
+* موزه تالار اسلحه – [[مسکو]]، [[موزه کاخ کرملین|کاخ کرملین]]؛
+* موزه پلی تکنیک - [[مسکو]]؛
+* موزه مرکزی انقلاب اکتبر – [[مسکو]]؛
+* موزه چخوف – [[مسکو]]؛
+* [http://www.darwin.museum.ru/ موزه داروین] - [[مسکو]]؛
+* موزه دولتی تاریخی [[روسیه]] – [[مسکو]]، میدان سرخ؛
+* [http://www.tretyakov.ru/ موزه- نگارخانۀ تریتیاکف]؛
+* موزه – خانۀ [[ماکسیم گورکی]]؛
+* موزه – خانۀ [[فئودور میخائیلوویچ داستایفسکی|داستایفسکی]]<ref>کرمی، ج (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، </ref>.
+== نیز نگاه کنید به ==
-- خانه موزه الکسی تولستوی - مسکو (http://lit.1september.ru/2003/42/7.htm)
+[[صنعت گردشگری روسیه]]؛ [[اماکن دیدنی روسیه]]؛ [[موزه‌های کانادا]]؛ [[موزه های لبنان]]؛ [[موزه های مصر]]؛ [[موزه‌های تونس]]؛ [[موزه های چین]]؛ [[موزه های سنگال]]
-- موزه هنرهای تزئینی، تجربی و ملی – مسکو (http://www.vmdpni.ru/)
-- موزه هنرهای تجسمی پوشکین- مسکو
-- موزه خودرو و موتور سیکلت - مسکو
-- موزه معماری - مسکو
-- موزه خانۀ عکس - مسکو (www.mdf.ru)
-- موزه مترو مسکو – مسکو (www.mosmetro.ru)
-- موزه سینما – (www.museikino.ru)
-- موزه ساخارف - مسکو (www.sakharov-center.ru)
-- موزه آندری روبلف – مسکو ([http://www.rublev-museum.ru/ http://www.rublev-museum.ru])
-- موزه تائتر باخروشین – مسکو (www.gctm.ru)
-- موزه تالار اسلحه – مسکو، کاخ کرملین
-- موزه پلی تکنیک - مسکو
-- موزه مرکزی انقلاب اکتبر – مسکو
-- موزه چخوف – مسکو
-- موزه داروین (www.darwin.museum.ru)
-- موزه دولتی تاریخی [[روسیه]] – مسکو،میدان سرخ
-- موزه- نگارخانۀ تریتیاکف (www.tretyakov.ru)
-- موزه – خانۀ ماکسیم گورکی
-• موزه – خانۀ داستایفسکی
 == کتابشناسی ==
+<references />
-== نیز نگاه کنید به ==
+[[رده:موزه]]
-[[صنعت گردشگری روسیه]] ، [[اماکن دیدنی روسیه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۱

موزۀ کاخ کرملین[۱]

موزه آرمیتاژ

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

موزۀ کاخ کرملین^[۱]