اینترنت در کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
=== ماهواره === | === ماهواره === | ||
معمولاً این روش در جاهای دور افتاده استفاده می‌شود که دسترسی مستقیم به | معمولاً این روش در جاهای دور افتاده استفاده می‌شود که دسترسی مستقیم به کابل یا خط تلفن ندارند. بعضی از شرکت‌های بزرگ و هتل‌ها هم از این روش استفاده می‌کنند. | ||
=== روش‌های نوین === | === روش‌های نوین === | ||
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۳
اینترنت در کانادا به روش‌های مختلف در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد. باتوجه به محل زندگی یا کار می‌توان از روش‌های زیر برای دسترسی به اینترنت استفاده کرد.
خط تلفن
هنگام تماس از طریق خط تلفن، اگر نوع سرویس دایل آپ(Dial up) باشد، تلفن اشغال می‌شود؛ ولی اگر دی.اس.ل(DSL) باشد، تلفن اشغال نمی‌شود. در این روش حتی اینترنت سریع هم در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد.
کابل
چنان که اشاره شد از مدت‌ها قبل در این کشور از سیستم کابلی برای برخورداری از برنامه‌های تلویزیون استفاده می‌شود؛ ولی سال‌هاست که این سرویس در خدمت اینترنت هم قرار می‌گیرد. معمولاً سرعت اینترنت کابلی در این کشور به مراتب بیشتر از خط تلفن است. مثلاً سرعت اینترنت کابلی به راحتی به بیش از ۱۵ مگابیت در ثانیه(Mbps) هم می‌رسد، در حالی که از طریق خط تلفن معمولاً به سختی به ۵ مگابیت در ثانیه می‌رسد.
ماهواره
معمولاً این روش در جاهای دور افتاده استفاده می‌شود که دسترسی مستقیم به کابل یا خط تلفن ندارند. بعضی از شرکت‌های بزرگ و هتل‌ها هم از این روش استفاده می‌کنند.
روش‌های نوین
در فرودگاه‌ها و فروشگاه‌ها اینترنت بی‌سیم یا وای - فای(Wireless or Wi-Fi) در اختیار افراد قرار داده می‌شود یا اینترنت موبایل که معمولاً از طریق لپ‌تاپ‌ها استفاده می‌شود.
براساس آمار منتشره توسط اداره آمار کانادا در سال 2010م، از هر 10 خانوار، 8 خانوار(79 درصد) به اینترنت دسترسی دارند. بیش از نیمی از خانواده‌های مصرف کننده اینترنت از بیش از یک وسیله(کامپیوتر شخصی، لپ‌تاپ، کنسول بازی، آی فون و یا دیگر دستگاه‌های بی‌سیم دستی، و نظایر آن) برای آنلاین شدن استفاده می‌کنند.
براساس آمار حدود 81 درصد از خانواده‌های واقع در مناطق شهری و 76 درصد از خانواده‌های واقع در مناطق متراکم در خانه‌های خود به اینترنت دسترسی دارند. با وجود این، تنها 71 درصد از خانوارهای ساکن در خارج از این مناطق توانایی دسترسی به اینترنت دارند.
بالاترین میزان دسترسی به اینترنت مربوط به استان‌های بریتیش کلمبیا(84 درصد) و آلبرتا(83 درصد) و انتاریو(81 درصد) می‌باشد. براساس آمار سال 2010م، حدود 96 درصد از خانوارهای کانادایی به اینترنت با سرعت بالا دسترسی دارند.
در سال 2010م، در میان یک پنجم(21 درصد) از خانواده‌هایی که به اینترنت دسترسی ندارند، بیش از نیمی(56 درصد) گزارش کرده‌اند که تا به حال هیچ نیاز یا علاقه‌ای به استفاده از اینترنت نداشته‌اند. هزینه خدمات و یا تجهیزات لازم برای استفاده از اینترنت از جمله دلایل دیگر برای نداشتن دسترسی به اینترنت توسط 20 درصد از این خانواده‌ها ذکر شده است. نداشتن سخت‌افزار(مانند کامپیوتر) دلیل15 درصد خانواده‌ها بوده است و حدود 12 درصد از خانواده‌ها نیز نداشتن دانش یا مهارت استفاده از اینترنت را به عنوان دلیل عدم استفاده از اینترنت عنوان کرده‌اند.[۱] [۲] [۳]
نیز نگاه کنید به
اینترنت در تایلند؛ اینترنت در چین؛ اینترنت در ژاپن؛ اینترنت در کوبا؛ اینترنت در تونس؛ اینترنت در لبنان؛ اینترنت در افغانستان؛ اینترنت در روسیه؛ اینترنت در سنگال؛ اینترنت در آرژانتین؛ اینترنت در فرانسه؛ اینترنت در مالی؛ اینترنت در سودان؛ اینترنت در ساحل عاج؛ ماهواره و اینترنت در زیمبابوه؛ اینترنت در اوکراین؛ اینترنت در اسپانیا؛ اینترنت در اردن؛ اینترنت در اتیوپی؛ اینترنت در سیرالئون؛ اینترنت در قطر؛ اینترنت در تاجیکستان؛ اینترنت در بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ Nowak, P. (2010, March 6). Canadian internet slow, expensive: Harvard. CBC News.
- ↑ Internet in Canada. (2013). In Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/Internet_in_Canada
- ↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.380.