فرهنگ جمع آوری كتاب در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == فرهنگ جمع آوري كتاب در چین == براساس مدارك موجود، تاريخ جمع آوري و نگهداري کتاب و نوشتهها در چین، بسيار طولاني است و اين سنت حسنه كه قدمت آن به سه هزار سال پيش و به دوران حكمرانی سلسلهی«جو» باز ميگردد، مراحل مختلفي چون توسعه، تقويت، موفقي...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
براساس مدارك موجود، تاریخ جمع‌آوری و نگهداری کتاب و نوشتهها در [[چین]]، بسیار طولانی است و این سنت حسنه كه قدمت آن به سه هزار سال پیش و به دوران حكمرانی [[سلسله جو|سلسلهی «جو»]] باز می‌گردد، مراحل مختلفی چون توسعه، تقویت، موفقیت‌ها و فرود و فرازها و دگرگونی‌های متعددی را پشت سر گذاشته است. | |||
جمع‌آوری كتاب در [[چین]] كه ابتدا از اهتمام دربار امپراتوران مختلف چین به امر جمع‌آوری و نگهداری آنان به عنوان یك گنج ثروت و در اختیار داشتن علوم و آگاهی‌های روز آغاز شده بود، رفته رفته به سایر قشرهای جامعه از جمله برخی از شخصیت‌های علمی و اندیشمندان درباری، روحانیان معابد مختلف، مراكز نشر و گسترش علوم و معارف و در نهایت مجموعهداران خصوصی ثروتمندی كه برای بدست آوردن یك جلد كتاب حاضر بودند بخش مهمی از ثروت خود را بپردازند، تأثیر گذاشته و بدین صورت فرهنگ كتاب اندونزی در خانوادههای سطح متوسط به بالای چین از هر قشر و گروهی نهادینه گردید و مجموعه كتب با ارزش قدیمی عظیم موجود در كتابخانه‌های مهم امروزین چین و جهان كه به عنوان ذخایر تمدن و فرهنگ چین به شمار می‌آید، بخشی از همان مجموعه‌های شخصی، درباری و معبدی علاقمندان به جمع آوری كتاب در [[تاریخ دوران باستان چین|چین باستان]] است، كه بخش عظیم تر آن بر اثر جنگها و آتش سوزی‌ها و بلایا و حوادث طبیعی و كینه و عداوت‌های قومی و قبیله‌ای و شخصی، از بین رفته است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص1012-1013.</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[فرهنگ كتابت، كتابداری و كتابخانه در چین]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۹
براساس مدارك موجود، تاریخ جمع‌آوری و نگهداری کتاب و نوشتهها در چین، بسیار طولانی است و این سنت حسنه كه قدمت آن به سه هزار سال پیش و به دوران حكمرانی سلسلهی «جو» باز می‌گردد، مراحل مختلفی چون توسعه، تقویت، موفقیت‌ها و فرود و فرازها و دگرگونی‌های متعددی را پشت سر گذاشته است.
جمع‌آوری كتاب در چین كه ابتدا از اهتمام دربار امپراتوران مختلف چین به امر جمع‌آوری و نگهداری آنان به عنوان یك گنج ثروت و در اختیار داشتن علوم و آگاهی‌های روز آغاز شده بود، رفته رفته به سایر قشرهای جامعه از جمله برخی از شخصیت‌های علمی و اندیشمندان درباری، روحانیان معابد مختلف، مراكز نشر و گسترش علوم و معارف و در نهایت مجموعهداران خصوصی ثروتمندی كه برای بدست آوردن یك جلد كتاب حاضر بودند بخش مهمی از ثروت خود را بپردازند، تأثیر گذاشته و بدین صورت فرهنگ كتاب اندونزی در خانوادههای سطح متوسط به بالای چین از هر قشر و گروهی نهادینه گردید و مجموعه كتب با ارزش قدیمی عظیم موجود در كتابخانه‌های مهم امروزین چین و جهان كه به عنوان ذخایر تمدن و فرهنگ چین به شمار می‌آید، بخشی از همان مجموعه‌های شخصی، درباری و معبدی علاقمندان به جمع آوری كتاب در چین باستان است، كه بخش عظیم تر آن بر اثر جنگها و آتش سوزی‌ها و بلایا و حوادث طبیعی و كینه و عداوت‌های قومی و قبیله‌ای و شخصی، از بین رفته است.[۱]
نیز نگاه کنید به
چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ فرهنگ كتابت، كتابداری و كتابخانه در چین