وضعيت شهرنشينی و روستانشينی تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۰

بر پایه آمار سال ۲۰۰۸، ۳۴ درصد کل جمعیت تایلند شهرنشین هستند و بقیه مردم این کشور در روستاها اقامت دارند، بانکوک، پایتخت تایلند، با جمعیت ۷ میلیونی خود (شامل تونبوری)، بزرگ‌ترین شهر این کشور است.

به‌دلیل سرمایه‌گذاری‌های عظیم خارجی در دهه‌های ۱۹۸۰ م و ۱۹۹۰م، امروزه بانکوک مقر منطقه‌ای بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی و شرکت‌های چندملیتی جهان و از مراکز بزرگ تجارت و امور مالی در منطقه هندوچین شمرده می‌شود و در موقعیت جدید خود، نفوذ سیاسی و فرهنگی فراوانی در این منطقه دارد. این شهر در سال ۲۰۰۹م پس از سنگاپور یکی از شهرهای گران جنوب شرقی آسیا بوده است^[۱].

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن؛ وضعیت شهرنشینی و روستا نشینی اردن؛ وضعيت شهرنشينی وروستانشينی کوبا؛ وضعيت شهرنشينی و روستانشينی بنگلادش؛ وضعيت شهرنشينی و روستانشينی سریلانکا؛ وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن

کتابشناسی

↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.33.

[1] الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.33.

[۱]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 به‌دلیل سرمایه‌گذاری‌های عظیم خارجی در دهه‌های ۱۹۸۰ م و ۱۹۹۰م، امروزه [[بانکوک]] مقر منطقه‌ای بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی و شرکت‌های چندملیتی جهان و از مراکز بزرگ تجارت و امور [[مالی]] در منطقه هندو[[چین]] شمرده می‌شود و در موقعیت جدید خود، نفوذ سیاسی و فرهنگی فراوانی در این منطقه دارد. این شهر در سال ۲۰۰۹م پس از سنگاپور یکی از شهرهای گران جنوب شرقی آسیا بوده است<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.33.</ref>.
+{{به روز رسانی}}
 == نیز نگاه کنید به ==