گرایش اجتماعی چینی(گوانشی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
رابطه‌ی تشریفاتی | این نوع از گرایش اجتماعی چینی(گوانشی( Guanxi))، دارای چند ویژگی مهم است: | ||
====رابطه‌ی تشریفاتی==== | |||
چینی‌ها به خاطر اتکای به روابط شخصی براساس تعریف جایگاه اجتماعی خود معروف هستند. برای نمونه، من پسر فلان هستم، من پیرو فلان هستم، یا دوست فلان هستم. وقتی یک چینی در روابط خود به جایگاه اجتماعیش تأکید می‌کند، در واقع خود را مقید به مقررات اجتماعی می‌داند. در [[نوع جامعه چین|جامعه‌ی سنتی چینی]]، پنج نوع رابطه‌ی جفتی وجود دارد: رابطه‌ی میان امپراتور و زیر دستان؛ پدر و پسر؛ همسر و زن؛ برادران؛ و دوستان. این روابط جفتی چنان مستحکم است که هر فرد بایستی خود را با مقررات مربوط به هر یک از این ارتباطات تطبیق دهد. در این پنج نوع از رابطه، سه گونه‌ی اول درون [[نهاد خانواده در چین|خانواده]] و دو گونه‌ی دیگر برون خانوادگی است. | |||
البته، رابطه‌ی امپراتور و رعایا و رابطه‌ی بین دوستان نیز به صورت مجازی به منزلهی رابطه‌ی پدر-پسر و رابطه‌ی بین برادران تلقی می‌شود. همچنین است رابطه‌ی استاد و شاگرد، رییس و مرئوس و مافوق و مادون. این پنج نوع [[روابط اجتماعی در چین|رابطه‌ی اجتماعی]]، شبکه‌ی کاملی از هنجارهای روابط را شکل می‌دهند که تمام عرصه‌ی زندگی را در بر می‌گیرد<ref>www.worldlearchinese.com</ref>. | |||
====رابطه‌ی وابستگی متقابل==== | |||
در [[نوع جامعه چین|جامعه‌ی سنتی چینی]]، هر رابطه به عنوان مکمل رابطه‌ی مقابل تعریف شده است. در فعالیت معمول اجتماعی، پذیرفتن هر نقشی در ارتباط با نقش دیگر امکان پذیر است. به عبارت دیگر، تمام فعالیت‌های اجتماعی نقش تعاملی داشته و نقش تعاملی بر پایه‌ی نقش تکمیلی است. نقش جفتی نه تنها در سطح ساختاری، بلکه در سطح عملی هم مکملی است. لذا، دو طرف به صورت انگیزه‌ای، احساسی، منفعتی و رفتاری به هم وابسته هستند و این نوع از وابستگی درونی جفتی، آشکارترین ویژگی [[نوع جامعه چین|جامعه‌ی چین]] است. | |||
====رابطه‌ی هماهنگ==== | |||
از گذشته‌های خیلی دور، چینی‌ها به ویژگی تأکید زیاد بر هماهنگی و وحدت در [[روابط اجتماعی در چین|روابط اجتماعی]] و درون گروهی شناخته شده‌اند. لذا، اغلب مردم نیازمند پیروی از هماهنگی با مقررات اجتماعی در [[روابط اجتماعی در چین|روابط اجتماعی]] خود هستند<ref>china Publishes، 2006</ref>.در این نوع از روابط، دو طرف می‌بایست براساس مقررات همان نوع از روابط عمل کنند تا انتظارات متقابلی که از این رابطه شکل گرفته با موفقیت برآورده شود. به نظر می‌رسد از [[تاریخ دوران باستان چین|دوران باستان]] مردم [[چین]] از هرج ومرج اجتماعی هراس داشته‌اند. | |||
آن‌ها در برابر هرج و مرج اجتماعی بردبار ولی به شدت از آن بیزار و هراسناک می‌باشند. نا هماهنگی درونی و حتی فکر آن، موجب اضطراب غیر قابل تحمل برای آن‌هاست. نیاز شدید به کاهش و یا از بین بردن این ضطراب و هراس افراد را وادار می‌کند تا به هر طریق ممکن، شرایط هماهنگ را برقرار و از هرگونه نا هماهنگی اجتناب نماید(Xiaokang).<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد 1، ص.275-277.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نظام اجتماعی معاصر چین]]؛ [[روابط اجتماعی در چین]]؛ [[نوع جامعه چین]] | |||
== کتابشناسی == | |||
== | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۰
این نوع از گرایش اجتماعی چینی(گوانشی( Guanxi))، دارای چند ویژگی مهم است:
رابطه‌ی تشریفاتی
چینی‌ها به خاطر اتکای به روابط شخصی براساس تعریف جایگاه اجتماعی خود معروف هستند. برای نمونه، من پسر فلان هستم، من پیرو فلان هستم، یا دوست فلان هستم. وقتی یک چینی در روابط خود به جایگاه اجتماعیش تأکید می‌کند، در واقع خود را مقید به مقررات اجتماعی می‌داند. در جامعه‌ی سنتی چینی، پنج نوع رابطه‌ی جفتی وجود دارد: رابطه‌ی میان امپراتور و زیر دستان؛ پدر و پسر؛ همسر و زن؛ برادران؛ و دوستان. این روابط جفتی چنان مستحکم است که هر فرد بایستی خود را با مقررات مربوط به هر یک از این ارتباطات تطبیق دهد. در این پنج نوع از رابطه، سه گونه‌ی اول درون خانواده و دو گونه‌ی دیگر برون خانوادگی است.
البته، رابطه‌ی امپراتور و رعایا و رابطه‌ی بین دوستان نیز به صورت مجازی به منزلهی رابطه‌ی پدر-پسر و رابطه‌ی بین برادران تلقی می‌شود. همچنین است رابطه‌ی استاد و شاگرد، رییس و مرئوس و مافوق و مادون. این پنج نوع رابطه‌ی اجتماعی، شبکه‌ی کاملی از هنجارهای روابط را شکل می‌دهند که تمام عرصه‌ی زندگی را در بر می‌گیرد[۱].
رابطه‌ی وابستگی متقابل
در جامعه‌ی سنتی چینی، هر رابطه به عنوان مکمل رابطه‌ی مقابل تعریف شده است. در فعالیت معمول اجتماعی، پذیرفتن هر نقشی در ارتباط با نقش دیگر امکان پذیر است. به عبارت دیگر، تمام فعالیت‌های اجتماعی نقش تعاملی داشته و نقش تعاملی بر پایه‌ی نقش تکمیلی است. نقش جفتی نه تنها در سطح ساختاری، بلکه در سطح عملی هم مکملی است. لذا، دو طرف به صورت انگیزه‌ای، احساسی، منفعتی و رفتاری به هم وابسته هستند و این نوع از وابستگی درونی جفتی، آشکارترین ویژگی جامعه‌ی چین است.
رابطه‌ی هماهنگ
از گذشته‌های خیلی دور، چینی‌ها به ویژگی تأکید زیاد بر هماهنگی و وحدت در روابط اجتماعی و درون گروهی شناخته شده‌اند. لذا، اغلب مردم نیازمند پیروی از هماهنگی با مقررات اجتماعی در روابط اجتماعی خود هستند[۲].در این نوع از روابط، دو طرف می‌بایست براساس مقررات همان نوع از روابط عمل کنند تا انتظارات متقابلی که از این رابطه شکل گرفته با موفقیت برآورده شود. به نظر می‌رسد از دوران باستان مردم چین از هرج ومرج اجتماعی هراس داشته‌اند.
آن‌ها در برابر هرج و مرج اجتماعی بردبار ولی به شدت از آن بیزار و هراسناک می‌باشند. نا هماهنگی درونی و حتی فکر آن، موجب اضطراب غیر قابل تحمل برای آن‌هاست. نیاز شدید به کاهش و یا از بین بردن این ضطراب و هراس افراد را وادار می‌کند تا به هر طریق ممکن، شرایط هماهنگ را برقرار و از هرگونه نا هماهنگی اجتناب نماید(Xiaokang).[۳]
نیز نگاه کنید به
نظام اجتماعی معاصر چین؛ روابط اجتماعی در چین؛ نوع جامعه چین
کتابشناسی
- ↑ www.worldlearchinese.com
- ↑ china Publishes، 2006
- ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 1، ص.275-277.