نمادهای فرهنگی کوبا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «فرهنگ مردم کوبا برگرفته از مذهب کاتولیک است و جامعه‌ای کمونیسم و سوسیالیستی دارد، مردم کوبا ظاهر فقیری دارند، اما انسان‌هایی بسیار شاد هستند و از طرف دیگر، مهمان‌نوازی کوبایی‌ها در جهان مشهور است. جامعه‌کوبا، جامعه‌ای باسواد است، به‌عب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فرهنگ مردم [[کوبا]] برگرفته از مذهب کاتولیک است و جامعه‌ای کمونیسم و سوسیالیستی دارد، مردم کوبا ظاهر فقیری دارند، اما انسان‌هایی بسیار شاد هستند و از طرف دیگر، مهمان‌نوازی کوبایی‌ها در جهان مشهور است. جامعه‌کوبا، جامعه‌ای باسواد است، به‌عبارت دیگر، حدود ۹۷ درصد مردم این کشور باسواد هستند. | فرهنگ مردم [[کوبا]] برگرفته از مذهب کاتولیک است و جامعه‌ای کمونیسم و سوسیالیستی دارد، مردم کوبا ظاهر فقیری دارند، اما انسان‌هایی بسیار شاد هستند و از طرف دیگر، مهمان‌نوازی کوبایی‌ها در جهان مشهور است. جامعه‌کوبا، جامعه‌ای باسواد است، به‌عبارت دیگر، حدود ۹۷ درصد مردم این کشور باسواد هستند. | ||
یکی از نمادهای فرهنگی این کشور، سیگاربرگ است، این کشور خاستگاه تنباکوست، تولید سیگارهای دست ساز کوبا در جهان مشهور است، در بسیاری از کارخانه‌های سیگارسازی کوبا مدیران به جای پخش موسیقی برای کارگران در زمان کار همانند سنت دیرین کارخانه‌های سیگارسازی این کشور یک نفر را استخدام می‌کنند تا برای آن‌ها کتاب یا روزنامه بخواند، شاهکار الکساندر دوما، «کنت مونت کریستو» یکی از رمان‌های مورد علاقه کارگران کارخانه است، در حقیقت سطح آگاهی کارگران کارخانه‌های سیگارسازی [[کوبا]] بسیار بالاست و گوش کردن به مطالب کتاب‌ها به‌خصوص رمان‌ها برای آن‌ها بسیار ارزشمند است، به همین دلیل نام برخی از مشهورترین برندهای سیگار در کوبا از کتاب‌های مورد علاقه کارگران انتخاب شده است، برای مثال نام دو سیگار معروف کوبا، کنت مونت کریستو و رومئو و ژولیت می‌باشد.[[پرونده:Conga.jpg|جایگزین=Conga|بندانگشتی|Conga، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.teepublic.com/magnet/46644166-cuba-conga]][[موسیقی در کوبا|موسیقی کوبا]] شهرتی جهانی دارد. [[موسیقی در کوبا|موسیقی]] این کشور بسیار زنده و مجموعه‌ای از تمام سبک‌ها و انواع موسیقی‌ها است، در حقیقت ترکیبی از موسیقی اسپانیایی و آفریقایی‌که معمولا ریتم تند و بسیار زنده دارد. از آلات موسیقی مشهور این کشور کونگا است، سازی که از دل محله‌های فقیرنشین [[کوبا]] رشد کرد و به یک ساز جهانی تبدیل شد. این ساز از لحاظ ریتم «مادر سازهای کوبه‌ای» می‌باشد. اسم کونگا (Conga) از اسم مکانی در آفریقا به‌نام «کونگولیس» گرفته شده است، این ساز یکی از زیرمجموعه‌های «رومبا» است، رومبا در موسیقی کوبا به معنی جشن یا روز مقدس است. | |||
از دیگر سازهای معروف کوبایی، طبل‌های آرارا (Tambor arára) و باتا (Tambor batá) می‌باشد. طبل آرارا از آلات مشهور [[موسیقی در کوبا|موسیقی کوبا]] می‌باشد که در این کشور به‌نام آراراس (Ararás) رایج و معمول است. از سازهایی است که مدل سنتی دارد و از قسمت‌های مختلف و سیاهرنگ درخت داهومی (Dahomey) ساخته شده است. | |||
از میان غذاهای کوبایی نیز می‌توان از غذاهایی نام برد که نماد این کشور می‌باشند. ترکیب اصلی بیشتر غذاهای کوبایی ران مرغ است، در بیشتر مناطق این کشور غذایی مرکب از ران مرغ و عدس و سبزیجات بسیار به چشم می‌خورد. یکی از غذاهای معروف [[کوبا]] پیکادیو (Picadillo) نام دارد که از گوشت چرخ کرده با گوجه‌فرنگی تهیه می‌شود. پیکادیو معنای خاصی ندارد اما شاید به این دلیل این نام را دارد که تمام ترکیبات آن به قطعات کوچکی خرد می‌شوند. ترکیبات این غذا گوشت، فلفل دلمه‌ای سبز، پاستای گوجه‌فرنگی، سیروپیاز و ادویه می‌باشند که تمامی این مواد به قطعات ریز خرد می‌شوند و باهم ترکیب می‌شوند. نوشیدنی معروف کوبایی شراب خانگی (Vino casero) نام دارد، شرابی است که در خانه تهیه می‌شود. | |||
رقص معروف کوبایی سالسا (Salsa) نام دارد، این رقص قدمتی بیش از سیصد سال دارد و در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین رواج دارد، اما منشا این رقص از کشور کوبا ظهور کرده است، در مدل کوبایی، این رقص دو نفره صورت می‌گیرد و چرخش در آن بسیار دیده می‌شود. | |||
( | لباس کوبایی نیز شکلی خاص و مخصوص این کشور را دارد. لباس رایج [[کوبا]] توسط آنا په یون (Ana R. Pellón) برای گروه خوانندگان سنتی [[کوبا]] طراحی شد و رواج پیداکرد. | ||
ضمنا به‌عنوان نمادی از [[کوبا]] می‌توان به سخنرانی‌های طولانی مدت رهبرسابق [[کوبا]]، [[فیدل کاسترو]]، اشاره کرد که شهرت جهانی یافته است، از طولانی‌ترین سخنرانی‌های وی می‌توان به سخنرانی ۱۲ ساعته‌اش اشاره کرد که در جهان بسیار مشهور است.<ref>حق‌روستا، مریم (1397). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص193-196.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نمادهای فرهنگی ژاپن]]؛ [[نمادها و سمبل های فرهنگی کانادا]]؛ [[نمادهای فرهنگی چین]]؛ [[نمادهای فرهنگی تونس]]؛ [[نمادها و سمبل های فرهنگی آرژانتین]]؛ [[نمادها و سمبل های فرهنگی فرانسه]]؛ [[نمادهای فرهنگی مالی]]؛ [[نمادها و سمبل های فرهنگی سودان]]؛ [[نمادها و سمبل های فرهنگی اسپانیا]]؛ [[نمادها و سمبل های فرهنگی اردن]]؛ [[نمادها و سمبل های فرهنگی سیرالئون]]؛ [[نمادهای فرهنگی زیمبابوه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰
فرهنگ مردم کوبا برگرفته از مذهب کاتولیک است و جامعه‌ای کمونیسم و سوسیالیستی دارد، مردم کوبا ظاهر فقیری دارند، اما انسان‌هایی بسیار شاد هستند و از طرف دیگر، مهمان‌نوازی کوبایی‌ها در جهان مشهور است. جامعه‌کوبا، جامعه‌ای باسواد است، به‌عبارت دیگر، حدود ۹۷ درصد مردم این کشور باسواد هستند.
یکی از نمادهای فرهنگی این کشور، سیگاربرگ است، این کشور خاستگاه تنباکوست، تولید سیگارهای دست ساز کوبا در جهان مشهور است، در بسیاری از کارخانه‌های سیگارسازی کوبا مدیران به جای پخش موسیقی برای کارگران در زمان کار همانند سنت دیرین کارخانه‌های سیگارسازی این کشور یک نفر را استخدام می‌کنند تا برای آن‌ها کتاب یا روزنامه بخواند، شاهکار الکساندر دوما، «کنت مونت کریستو» یکی از رمان‌های مورد علاقه کارگران کارخانه است، در حقیقت سطح آگاهی کارگران کارخانه‌های سیگارسازی کوبا بسیار بالاست و گوش کردن به مطالب کتاب‌ها به‌خصوص رمان‌ها برای آن‌ها بسیار ارزشمند است، به همین دلیل نام برخی از مشهورترین برندهای سیگار در کوبا از کتاب‌های مورد علاقه کارگران انتخاب شده است، برای مثال نام دو سیگار معروف کوبا، کنت مونت کریستو و رومئو و ژولیت می‌باشد.
موسیقی کوبا شهرتی جهانی دارد. موسیقی این کشور بسیار زنده و مجموعه‌ای از تمام سبک‌ها و انواع موسیقی‌ها است، در حقیقت ترکیبی از موسیقی اسپانیایی و آفریقایی‌که معمولا ریتم تند و بسیار زنده دارد. از آلات موسیقی مشهور این کشور کونگا است، سازی که از دل محله‌های فقیرنشین کوبا رشد کرد و به یک ساز جهانی تبدیل شد. این ساز از لحاظ ریتم «مادر سازهای کوبه‌ای» می‌باشد. اسم کونگا (Conga) از اسم مکانی در آفریقا به‌نام «کونگولیس» گرفته شده است، این ساز یکی از زیرمجموعه‌های «رومبا» است، رومبا در موسیقی کوبا به معنی جشن یا روز مقدس است.
از دیگر سازهای معروف کوبایی، طبل‌های آرارا (Tambor arára) و باتا (Tambor batá) می‌باشد. طبل آرارا از آلات مشهور موسیقی کوبا می‌باشد که در این کشور به‌نام آراراس (Ararás) رایج و معمول است. از سازهایی است که مدل سنتی دارد و از قسمت‌های مختلف و سیاهرنگ درخت داهومی (Dahomey) ساخته شده است.
از میان غذاهای کوبایی نیز می‌توان از غذاهایی نام برد که نماد این کشور می‌باشند. ترکیب اصلی بیشتر غذاهای کوبایی ران مرغ است، در بیشتر مناطق این کشور غذایی مرکب از ران مرغ و عدس و سبزیجات بسیار به چشم می‌خورد. یکی از غذاهای معروف کوبا پیکادیو (Picadillo) نام دارد که از گوشت چرخ کرده با گوجه‌فرنگی تهیه می‌شود. پیکادیو معنای خاصی ندارد اما شاید به این دلیل این نام را دارد که تمام ترکیبات آن به قطعات کوچکی خرد می‌شوند. ترکیبات این غذا گوشت، فلفل دلمه‌ای سبز، پاستای گوجه‌فرنگی، سیروپیاز و ادویه می‌باشند که تمامی این مواد به قطعات ریز خرد می‌شوند و باهم ترکیب می‌شوند. نوشیدنی معروف کوبایی شراب خانگی (Vino casero) نام دارد، شرابی است که در خانه تهیه می‌شود.
رقص معروف کوبایی سالسا (Salsa) نام دارد، این رقص قدمتی بیش از سیصد سال دارد و در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین رواج دارد، اما منشا این رقص از کشور کوبا ظهور کرده است، در مدل کوبایی، این رقص دو نفره صورت می‌گیرد و چرخش در آن بسیار دیده می‌شود.
لباس کوبایی نیز شکلی خاص و مخصوص این کشور را دارد. لباس رایج کوبا توسط آنا په یون (Ana R. Pellón) برای گروه خوانندگان سنتی کوبا طراحی شد و رواج پیداکرد.
ضمنا به‌عنوان نمادی از کوبا می‌توان به سخنرانی‌های طولانی مدت رهبرسابق کوبا، فیدل کاسترو، اشاره کرد که شهرت جهانی یافته است، از طولانی‌ترین سخنرانی‌های وی می‌توان به سخنرانی ۱۲ ساعته‌اش اشاره کرد که در جهان بسیار مشهور است.[۱]
نیز نگاه کنید به
نمادهای فرهنگی ژاپن؛ نمادها و سمبل های فرهنگی کانادا؛ نمادهای فرهنگی چین؛ نمادهای فرهنگی تونس؛ نمادها و سمبل های فرهنگی آرژانتین؛ نمادها و سمبل های فرهنگی فرانسه؛ نمادهای فرهنگی مالی؛ نمادها و سمبل های فرهنگی سودان؛ نمادها و سمبل های فرهنگی اسپانیا؛ نمادها و سمبل های فرهنگی اردن؛ نمادها و سمبل های فرهنگی سیرالئون؛ نمادهای فرهنگی زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ حق‌روستا، مریم (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص193-196.