جنگ داخلی در سوریه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
7. بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷، جنگ داخلی سوریه به لبنان کشیده شد و مخالفان و حامیان دولت سوریه برای مبارزه و حمله به یکدیگر در خاک لبنان، به لبنان سفر کردهاند و گروههایی نظیر داعش و جبهه النصره نیز با ارتش لبنان درگیر شدهاند. | 7. بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷، جنگ داخلی سوریه به لبنان کشیده شد و مخالفان و حامیان دولت سوریه برای مبارزه و حمله به یکدیگر در خاک لبنان، به لبنان سفر کردهاند و گروههایی نظیر داعش و جبهه النصره نیز با ارتش لبنان درگیر شدهاند. | ||
8. اسرائیل نیز به تبادل آتش با حزبالله و نیروهای ایرانی میپردازد که حضور آنها در جنوب غربی سوریه را به عنوان یک تهدید برای خود تلقی میکند. این کشور همچنین حملات مکرری را در سایر مناطق سوریه از زمان آغاز جنگ انجام دادهاست که عمدتاً نیروهای دولتی سوریه و شبه نظامیان ایرانی و حزبالله را هدف قرار میدهد. | 8. اسرائیل نیز به تبادل آتش با حزبالله و نیروهای ایرانی میپردازد که حضور آنها در جنوب غربی سوریه را به عنوان یک تهدید برای خود تلقی میکند. این کشور همچنین حملات مکرری را در سایر مناطق سوریه از زمان آغاز جنگ انجام دادهاست که عمدتاً نیروهای دولتی سوریه و شبه نظامیان ایرانی و حزبالله را هدف قرار میدهد.<ref>شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
دولت نجات سوریه در ادلب، دولت موقت سوریه در استانبول، ائتلاف ملی مخالفین اسد، تشکیل ارتش آزاد سوریه | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۴
شدت عمل حاکمیت، انسداد گفتگوهای ملی، تشکیل ائتلاف ملی مخالفین در دوحه و نیز فرار نظامیان و تشکیل ارتش آزاد، در واقع، سه راهی نقطه شروع جنگ داخلی سوریه بود.
اعضای ارتش آزاد، با زدن جرقه اول، آغازگر قیام مسلحانه علیه حکومت سوریه بودند؛ اما خیلی زود، مدیریت رزم را از کف دادند و با ورود گروههای مسلح دیگر و نیز دُول حامی دولت سوریه و حامیان غربی، عربی و عبری معارضین اسد، شبکهی عجیبی از درگیریها در جغرافیای سوریه شکل گرفت که در تاریخ نبردهای خاورمیانه کم نظیر است.
طرح ساده زیر، بیانی اجمالی است از آنچه در سوریه اتفاق افتاد و در حال حاضر نیز ادامه دارد:
1. ارتش آزاد سوریه در مقابل ارتش دولتی سوریه درگیریهای پراکنده و گستردهای شکل داد.
2. «جبهة النصرة» که پیشتر شاخه رسمی القاعده در سوریه بود؛ اما در ژوئیه ۲۰۱۶ ۲۰۱۷ با ادغام چند گروه اسلامگرا در خود، به «جبهه فتح شام» و سپس «تحریر الشام» تغییر نام داد، در مناطق شمال شرقی وارد عمل شد و هنوز هم در ادلب، با حمایتهای ترکیه، رخ در رخ نیروهای دولتی دارد.
3. نیروهای روسیه، ایران و حزبالله لبنان رسماً و به دعوت دولت سوریه، از نیروهای مسلح سوریه حمایت مستشاری و نظامی میکنند. مواجهه نظامی ایران در سوریه، با فرماندهی سردار شهید، حاج قاسم سلیمانی، مطلقاً در مقابل توحش داعش و عناصر تکفیری - که تهدیدی برای اماکن مقدسه و شیعیان سوریه محسوب میشدند- با عنوان «مدافعان حرم» مدیریت شده و برخورد با نیروهای معارض ملی، با احتیاط و در نهایت بیطرفی بوده است. درباره معادله حضور ایران در سوریه و نیز تاریخ روابط ایران و سوریه از گذشته تاکنون وچشم انداز آینده این روابط در بخش پایانی کتاب، به تفصیل مطالبی ارائه خواهد شد.
4. داعش از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ بر بخشهای شرقی سوریه حکومت میکرد و حدود نیمی از خاک این کشور را در کنترل داشت. این پدیده خونریز و و وحشی سلفی- تکفیری هم با دولتهای سوریه و عراق و هم با اپوزیسیون سوریه درگیر جنگ بود؛ اما از مارس سال ۲۰۱۹ مناطق تحت کنترل خود را تماماً از دست دادهاست.
5. ائتلاف بینالمللی تحت رهبری ایالاتمتحده آمریکا از سال ۲۰۱۴ به بهانه مبارزه با داعش وارد سوریه شدند و از سال ۲۰۱۵ از فدراسیون دموکراتیک شمال سوریه و جناح مسلح آن، نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF)[66] یا «قسد» (قوات سوریا الدیمقراطیة/ QSD)، حمایت مادی، مالی و لجستیکی میکنند و علی رغم مخالفت دولت سوریه، حاضر به ترک این سرزمین نیستند؛ بلکه مشغول غارت منابع نفتی سوریه شدهاند.
6. ترکیه از ماه اوت سال ۲۰۱۶ بهطور مستقیم در عملیات علیه دولت سوریه شرکت داشتهاست و با این که در حملات هوایی علیه داعش در کنار ائتلاف به رهبری آمریکا است، فعالانه از اپوزیسیون سوریه حمایت میکند و بخشهایی از سوریه را در کنترل دارد و در حال درگیر نبرد زمینی قابلتوجهی با اسدیافِ مورد حمایت آمریکا نیز هست!
7. بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷، جنگ داخلی سوریه به لبنان کشیده شد و مخالفان و حامیان دولت سوریه برای مبارزه و حمله به یکدیگر در خاک لبنان، به لبنان سفر کردهاند و گروههایی نظیر داعش و جبهه النصره نیز با ارتش لبنان درگیر شدهاند.
8. اسرائیل نیز به تبادل آتش با حزبالله و نیروهای ایرانی میپردازد که حضور آنها در جنوب غربی سوریه را به عنوان یک تهدید برای خود تلقی میکند. این کشور همچنین حملات مکرری را در سایر مناطق سوریه از زمان آغاز جنگ انجام دادهاست که عمدتاً نیروهای دولتی سوریه و شبه نظامیان ایرانی و حزبالله را هدف قرار میدهد.[۱]
نیز نگاه کنید به
دولت نجات سوریه در ادلب، دولت موقت سوریه در استانبول، ائتلاف ملی مخالفین اسد، تشکیل ارتش آزاد سوریه
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)