ورزشگاه مركزی تاجیکستان: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مجموعه ورزشگاه مرکزی جمهوری [[تاجیکستان]] در [[شهر دوشنبه]] از بزرگترین میدانهای ورزشی میباشد. این ورزشگاه در زمان اتحاد شوروی «فُرونزه» نام داشت که پس از [[دوران استقلال تاجیکستان|استقلال تاجیکستان]]، در سال 1993 به نام ورزشگاه مرکزی نامزد شد. مجموعه ورزشگاه ورزشی مرکزی جمهوری در مرکز [[شهر دوشنبه]] در کنار مجتمع ساختمانهای دانشگاه دولتی ملی [[تاجیکستان]] قرار دارد. مساحت ورزشگاه 20 هکتار بوده و دارای یک زمین چمن با گنجایش 21400 نفر و چند مجموعه سرپوشیده میباشد. مسابقات فوتبال، کشتی، بسکتبال و دیگر انواع ورزش و همچنین گردهماییهای باشکوه مردم پایتخت از قبیل تجلیل عیدهای ملی «نوروز»، «مهرگان» و ... غالباً در این مجموعه برگزار میگردد<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 151</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[سیاست و حکومت تاجیکستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان]]؛ [[شهر دوشنبه]]؛ [[جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری تاجیکستان]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵
مجموعه ورزشگاه مرکزی جمهوری تاجیکستان در شهر دوشنبه از بزرگترین میدانهای ورزشی میباشد. این ورزشگاه در زمان اتحاد شوروی «فُرونزه» نام داشت که پس از استقلال تاجیکستان، در سال 1993 به نام ورزشگاه مرکزی نامزد شد. مجموعه ورزشگاه ورزشی مرکزی جمهوری در مرکز شهر دوشنبه در کنار مجتمع ساختمانهای دانشگاه دولتی ملی تاجیکستان قرار دارد. مساحت ورزشگاه 20 هکتار بوده و دارای یک زمین چمن با گنجایش 21400 نفر و چند مجموعه سرپوشیده میباشد. مسابقات فوتبال، کشتی، بسکتبال و دیگر انواع ورزش و همچنین گردهماییهای باشکوه مردم پایتخت از قبیل تجلیل عیدهای ملی «نوروز»، «مهرگان» و ... غالباً در این مجموعه برگزار میگردد[۱].
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت تاجیکستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان؛ شهر دوشنبه؛ جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151