جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری تاجیکستان

از دانشنامه ملل

جاذبه ها و مراکز گردشگری تاجیکستان شامل کاخ باربد، میدان اسماعیل سامانی؛ میدان ابوعلی ابن سینا؛ آرامگاه صدرالدین عینی؛ آرامگاه میرزا تورسون‌زاده؛ آرامگاه میرزا تورسون‌زاده؛ ورزشگاه مرکزی است.

کاخ باربد

کاخ باربد در مرکز استراحتی شهر دوشنبه در جوار استخر ارگ زیبامنظر و ورزشگاه مرکزی جمهوری واقع می‌باشد. ساختمان اساسی کاخ مدور مخروطی ناقصی را داراست و از فاصله دور چنین به نظر می‌رسد که آن را از تخته‌سنگ‌های مرمری ساخته‌اند. این بنا فاقد پنجره و روزنه می‌باشد. دالان بزرگ و وسیع کاخ شیشه‌بندی شده‌ است. این کاخ به مناسبت 1400 سالگی باربد مروزی به سال 1990 به نام این خنیاگر شهیر مشرق‌زمین نامگذاری شد. تالار مرکزی کاخ دارای 1918 نشیمن­گاه و تالار کوچک آن دارای 320 نشیمن­گاه می‌باشد. اکثراً جلسات باشکوه و نمایش سینما و کنسرت­‌های جالب در کاخ باربد برگزار می‌شود. کاخ باربد همچنین دارای تالار تمرین هنرمندان، تالار و غرفه‌های ویژه، اتاق­‌های استراحت هنرمندان، استودیو ثبت صدا و سایر خدمات فرهنگی می‌باشد. گروه فولکلوری «گنجینه» فلارمونی دولتی تاجیکستان کاخ باربد را مقر خود قرار داده است[۱].

میدان اسماعیل سامانی
میدان اسماعیل سامانی(1403). برگرفته از سایت کجارو، قابل بازیابی از https://www.kojaro.com/attraction/29741-%D9%85%D8%AC%D8%B3%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C/

واژه «آزادی» برای تمام مردم جهان مقدس است. به دنبال رویدادهای سیاسی پاییز سال 1991 که با گردهمایی نیروهای آزادی‌خواه و به خاک و خون کشیده شدن آن‌ها همراه بود. میدان لنین نام «آزادی» را گرفت. اما پس از فروپاشی شوروی و استقلال جمهوری تاجیکستان، در سال 1999 به مناسبت 1100 سالگی سلسله سامانیان، تندیس اسماعیل سامانی در این میدان نصب و نام میدان به «اسماعیل سامانی» تغییر یافت.

این میدان در مرکز شهر دوشنبه و تقاطع خیابان‌­های عمده پایتخت واقع گردیده و توسط ساختمان­‌های محتشم مجلس عالی و وزارت امور خارجه جمهوری تاجیکستان و نیز تالار سینمای عبدالرحمان جامی (در حال حاضر متروک 2004م)، وزارت پست و تلگراف و پارک شهر محصور است[۲].

میدان ابوعلی ابن سینا

سال 1975 به مناسبت برگزاری جشن هزاره شیخ‌الرئیس ابو علی ابن سینا یکی از میدان­‌های شهر دوشنبه طبق مصوبه کمیته اجرائی شورای نمایندگان شهر، نام پرافتخار فیلسوف و دانشمند بزرگ مشرق‌زمین را گرفت. میدان در قسمت شمال و غرب شهر در منطقه قریه بالا قرار دارد.

سال1980 در ایام برگزاری جشن‌های هزاره ابوعلی سینا در این میدان تندیس ابن‌سینا نصب گردید. این تندیس برنجی در یکی از کارخانه‌های شهرسنکت پتربورگ ریخته‌گری شده است[۳].

آرامگاه صدرالدین عینی

تندیس صدرالدین عینی در میدان عینی

استاد صدرالدین عینی نویسنده، دانشمند، شخصیت دولتی و اجتماعی، نخستین رئیس اکادمی علوم ازبکستان و دارنده بسیاری جوایز و نشان‌های دولتی سابق اتحاد شوروی بود.

آثار ادبی استاد عینی از قبیل «مکتب کهنه»، «یتیم»، «داخونده»، «مرگ سودخور»، «غلامان»، «یادداشت‌ها» برای بازیابی هویت ملی مردم تاجیک نقش بسزا دارند. او سال 1878 در بخارا متولد و در 15 جولای سال 1954 در شهر دوشنبه وفات یافت.

آرامگاه استاد عینی طبق پروژه معمار یوری سنیگوفسکی سال 1956 بالای قبر او ساخته شده و مقبره در میدان مدور و مقابل دروازه شرقی پارک صدرالدین عینی قرار دارد. اطراف مقبره با تخته‌های بتونی فرش شده است. آرامگاه عبارت از گنبدی است که بالای شش ستون ساخته شده، در زیر گنبد تندیس نیم‌تنه استاد عینی قرار دارد. فرش مقبره از تخته‌های بتونی پوشیده شده و برای ساختن مقبره از انواع مرمر سرخ تیره و گلابی‌رنگ استفاده شده است. ستون‌ها دارای نقش زنجیری مرمر زرد رنگ است. مجسمه استاد عینی از مرمر سفیدرنگ بوده، در پایه آن نام و تاریخ تولد و وفات نویسنده با حروف زرین ثبت گردیده است. قسمت خارج گنبد کاشی­کاری و با رنگ آبی تزیین شده است[۴].

آرامگاه میرزا تورسون‌زاده

آرامگاه میرزا تورسون‌زاده دانشمند و شاعر بلندآوازه مردمی تاجیکستان، در منطقه موسوم به لوچاب شهر دوشنبه قرار دارد. مقبره این دانشمند و شاعر توسط تیم معماری با راهبری  خ. ل. ظهورالدین‌اف و د. ب. ریابچف در سال 1981 ساخته و تندیس نیم‌تنه وی نصب گردید. در اطراف آرامگاه حوض آب و پلکان وجود دارد. شکل آرامگاه سه برج شبیه به سه جلد کتاب بوده که با مرمر سفید فرش شده‌ است. ارتفاع ستون مرکزی 5/13 متر و دو ستون پیشین 12 متر می‌باشد. ارتفاع داخل مقبره 5/5 متر بوده در کنار ستون مرکزی قرار دارد[۵].

ورزشگاه مرکزی

مجموعه ورزشگاه مرکزی جمهوری تاجیکستان در شهر دوشنبه از بزرگترین میدان­‌های ورزشی می‌باشد. این ورزشگاه در زمان اتحاد شوروی «فُرونزه» نام داشت که پس از استقلال تاجیکستان، در سال 1993 به نام ورزشگاه مرکزی نامزد شد. مجموعه ورزشگاه ورزشی مرکزی جمهوری در مرکز شهر دوشنبه در کنار مجتمع ساختمان­‌های دانشگاه دولتی ملی تاجیکستان قرار دارد. مساحت ورزشگاه 20 هکتار بوده و دارای یک زمین چمن با گنجایش 21400 نفر و چند مجموعه سرپوشیده می‌باشد. مسابقات فوتبال، کشتی، بسکتبال و دیگر انواع ورزش و همچنین گردهمایی‌های باشکوه مردم پایتخت از قبیل تجلیل عیدهای ملی «نوروز»، «مهرگان» و ... غالباً در این مجموعه برگزار می‌گردد[۶].

ترمینال اتوبوس شهر دوشنبه

ترمینال دوشنبه به مثابه دروازه شهر، محل استقبال و بدرقه مهمانان پایتخت جمهوری می‌باشد. ساختمان ترمینال اتوبوس­‌ها که یکی از بناهای زیبای شهر می‌باشد، در خیابان موسوم به «اتفاق‌های کسبه» در 18 هکتار زمین، در ناحیه سینا (فرونزه سابق) قرار دارد. مجتمع ترمینال از نظر بهداشتی و خدماتی در شرایط نسبتاً بدی قرار دارد، لیکن نسبت به دوران پس از استقلال بهتر است. در این مجتمع چندین فروشگاه و دکان­‌های مختلف اغذیه و ... است که فاقد کنترل بهداشتی است.

ساختمان ترمینال قدمتی چندان ندارد و در تابستان سال 1978 مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. تعداد کارمندان مؤسسه مذکور 120 نفر می‌باشد. اخیراً با تلاش حکومت تاجیکستان تعدادی اتوبوس از چین و هندوستان خریداری شده تا جایگزین اتوبوس­‌های بسیار فرسوده قدیمی گردند، اما هنوز اتوبوس‌­های مستهلک فعال­‌اند[۷].

هتل تاجیکستان

از جمله عمده‌ترین مهمان­سرا‌های پایتخت جمهوری تاجیکستان است. ساختمان شش‌ طبقه بزرگ مهمان­سرا در منطقه مرکز شهر دوشنبه در جوار پارک شهر، بازار «برکت» (بوتوفسکی سابق) در مرکز شهر ساخته شده است. اتاق‌­های دو، سه، چهار، پنج نفری مجهز با وسائل مدرن در خدمت میهمانان و مراجعین قرار دارد. رستوران و آشپزخانه و سایر سرویس و خدمات ضروری نیز مهیا است[۸].

هتل دوشنبه

هتل وخش دوشنبه

مهمان­سرای «دوشنبه» در مرکز شهر دوشنبه، در مقابل میدان صدرالدین عینی واقع می‌باشد. ساختمان هتل مذکور سال1964 تکمیل گردید. این مهمانسرا دارای 600 تختخواب است. مهمان­سرای دوشنبه بر اساس طرح‌­های مدرن از شیشه و بتون ساخته شده است[۹].

نیز نگاه کنید به

صنعت گردشگری زیمبابوه؛ مراكز مهم گردشگری اتیوپی؛ مراکز مهم گردشگری سیرالئون؛ جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری زیمبابوه

کتابشناسی

  1. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 149
  2. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 149
  3. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 150
  4. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 150
  5. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
  6. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
  7. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
  8. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
  9. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 152