پیش از تاریخ چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:چین ماقبل تاریخ.jpg|بندانگشتی|تصویر چین ماقبل تاریخ]]تاریخ | [[پرونده:چین ماقبل تاریخ.jpg|بندانگشتی|تصویر چین ماقبل تاریخ. قابل بازیابی از https://www.etsy.com/ca/market/landscape_china]]تاریخ اولیهی [[چین]] به دلیل نبود اسناد و مدارک نوشته شده از آن دوران، قابل اطمینان نیست. این عدم اطمینان به خاطر تلاشهای صورت گرفته در چندین قرن بعد، برای نوشتن تاریخ آن دوران، دوچندان شده است. به یک معنا، این مشکل ناشی از چندین قرن درون گرایی حاکم بر بخشی از مردم چین است که به دنبال تمایز میان واقعیت و افسانه در تاریخ این کشور بودهاند. عصر ماقبل [[تاریخ چین]] به دو عصر حجر قدیم( پارینه سنگی) و [[عصر نوسنگی]] تقسیم میشود <ref name=":0">Ulrich Theobald(2000).”Chinese history”. In Online Encyclopedia on Chinese History, Literature and Art. Available for <nowiki>http://www.chinaknowledge.de/About/about.htm</nowiki></ref>. | ||
=== ''' | === '''عصر حجر قدیم(پارینه سنگی)''' === | ||
[[پرونده: | [[پرونده:تصویر سنگ آسیاب و غلتک در عصر پارینه سنگی در چین.jpg|بندانگشتی|تصویر سنگ آسیاب و غلتک در عصر پارینه سنگی در [[چین]]. قابل بازیابی از https://www.chnmus.net/sitesources/hnbwy/page_pc/Collections/StoneGraving/articled2f3161a6e504aa9b54188d8a8da7864.html]] | ||
آنچه امروزه [[چین]] نامیده | آنچه امروزه [[چین]] نامیده میشود، بیش از یک میلیون سال پیش محل سکونت خومو اِرِکتوس ها( Homo erectus)بوده است. مطالعات و آزمایشهای اخیر نشان میدهند که ابزارهای سنگی کشف شده در شیائوچانگ لیانگ( Xiaochang Liang)، متعلق به 36/1 میلیون سال پیش است. سایت باستانی شیخوو دو(Xihou Du)، در استان شانسی( Shanxi)، قدیمی ترین سند در مورد استفاده از آتش توسط خومو اِرِکتوس ها( Homo erectus) است که متعلق به 27/1 میلیون سال قبل است. به احتمال زیاد، مشهورترین نمونهی یافت شده از خومو اِرِکتوسها که در [[چین|سرزمین چین]] یافت شده، همان به اصطلاح [[خرابه های جو کودین و انسان پکن|مرد پکن]]( Beijing Man)است که در سالهای 27-1923 میلادی کشف گردیده است<ref name=":0" />. | ||
=== '''[[عصر نوسنگی]]''' === | |||
[[پرونده:57f0223f8ebc5.jpg|بندانگشتی|تصویر ظرف پخت و پز در عصر نوسنگی [[چین]]. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/people-culture/trending-china/article/3249617/strange-7700-year-old-china-bottle-find-offers-insights-transition-between-ancient-cultures]] | |||
[[عصر نوسنگی]] در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در [[چین]] که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در درهی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونهی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کنارههای آن آب رودخانه را زرد می کند<ref>سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.</ref>. | |||
در 7000 سال پیش از میلاد، چینیها به کشت ارزن پرداخته و زمینهی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقهی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخرهی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارندهی 8453 کاراکتر یا واژهی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنههای شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاریها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیهای هستند که ثابت شده نوشتهی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.109-110.</ref>. | |||
در 7000 سال پیش از میلاد، | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[تاریخ چین]]؛ [[تاریخ دوران باستان چین]]؛ [[عصر نوسنگی]]؛ [[دوران قدیم]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:سیر تطورات و تحولات تاریخی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۴
تاریخ اولیهی چین به دلیل نبود اسناد و مدارک نوشته شده از آن دوران، قابل اطمینان نیست. این عدم اطمینان به خاطر تلاشهای صورت گرفته در چندین قرن بعد، برای نوشتن تاریخ آن دوران، دوچندان شده است. به یک معنا، این مشکل ناشی از چندین قرن درون گرایی حاکم بر بخشی از مردم چین است که به دنبال تمایز میان واقعیت و افسانه در تاریخ این کشور بودهاند. عصر ماقبل تاریخ چین به دو عصر حجر قدیم( پارینه سنگی) و عصر نوسنگی تقسیم میشود [۱].
عصر حجر قدیم(پارینه سنگی)
آنچه امروزه چین نامیده میشود، بیش از یک میلیون سال پیش محل سکونت خومو اِرِکتوس ها( Homo erectus)بوده است. مطالعات و آزمایشهای اخیر نشان میدهند که ابزارهای سنگی کشف شده در شیائوچانگ لیانگ( Xiaochang Liang)، متعلق به 36/1 میلیون سال پیش است. سایت باستانی شیخوو دو(Xihou Du)، در استان شانسی( Shanxi)، قدیمی ترین سند در مورد استفاده از آتش توسط خومو اِرِکتوس ها( Homo erectus) است که متعلق به 27/1 میلیون سال قبل است. به احتمال زیاد، مشهورترین نمونهی یافت شده از خومو اِرِکتوسها که در سرزمین چین یافت شده، همان به اصطلاح مرد پکن( Beijing Man)است که در سالهای 27-1923 میلادی کشف گردیده است[۱].
عصر نوسنگی
عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در درهی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونهی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کنارههای آن آب رودخانه را زرد می کند[۲].
در 7000 سال پیش از میلاد، چینیها به کشت ارزن پرداخته و زمینهی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقهی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخرهی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارندهی 8453 کاراکتر یا واژهی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنههای شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاریها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیهای هستند که ثابت شده نوشتهی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد[۳].
نیز نگاه کنید به
تاریخ چین؛ تاریخ دوران باستان چین؛ عصر نوسنگی؛ دوران قدیم
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Ulrich Theobald(2000).”Chinese history”. In Online Encyclopedia on Chinese History, Literature and Art. Available for http://www.chinaknowledge.de/About/about.htm
- ↑ سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.109-110.