سلسله شانگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''''.سلسله­ی شانگ(1046-1700 پیش از میلاد)''''' یافته­های باستانشناسی شواهدی مبنی بر وجود سلسله­ی شانگ در میانه­ی 1600 تا 1046 پیش از میلاد ارایه می­کنند که به دو دسته تقسیم می­شوند. بخش اول از سایت­های باستانی اِرلیگانگ<sup>[1]</sup>، جِنگجو<sup>[2]</sup> و شانگ­چِن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''''.سلسله­ی شانگ(1046-1700 پیش از میلاد)'''''
[[پرونده:سلسله شانگ.jpg|بندانگشتی|تصویری از آثار باستانی دوران سلسله شانگ. قابل بازیابی از https://www.pinterest.com/]]یافته­‌های باستان‌شناسی شواهدی مبنی بر وجود سلسله­‌ی شانگ در میانه­‌ی 1600 تا 1046 پیش از میلاد ارایه می­ کنند(1046-1700 پیش از میلاد)که به دو دسته تقسیم می ­شوند. بخش اول از سایت­ های باستانی اِرلیگانگ(Erligang)، جِنگجو(Zhengzhou) و شانگ­ چِنگ(Shangcheng) متعلق به اوایل دوران شانگ به دست آمده­‌اند. بخش دوم، متعلق به اواخر دوران شانگ یا اوایل یین(Yin) در اَنیانگ(Anyang)، در خِه نَن امروز که به‌­عنوان آخرین پایتخت 9 گانه‌­ی شانگ شناخته می ­شود، به دست آمده اند.


یافته­های باستانشناسی شواهدی مبنی بر وجود سلسله­ی شانگ در میانه­ی 1600 تا 1046 پیش از میلاد ارایه می­کنند که به دو دسته تقسیم می­شوند. بخش اول از سایت­های باستانی اِرلیگانگ<sup>[1]</sup>، جِنگجو<sup>[2]</sup> و شانگ­چِنگ<sup>[3]</sup> متعلق به اوایل دوران شانگ، به دست آمده­اند. بخش دوم، متعلق به اواخر دوران شانگ یا اوایل یین<sup>[4]</sup> در اَنیانگ<sup>[5]</sup>، در خِه نَن امروز که به­عنوان آخرین پایتخت 9 گانه­ی شانگ شناخته می­شود، به دست آمده اند.
آثار مربوط به اَن یانگ، شامل قدیمی ­ترین نوشته­‌های مربوط به گذشته‌­های [[چین]] است که تاکنون کشف شده است، کتیبه‌­هایی از سوابق فالگیری روی استخوان و یا لاک لاک­پشت مربوط به تاریخ حدود 1200 سال پیش از میلاد. سلسله­‌ی شانگ دارای 31 پادشاه بود و در آن دوران مردم خدایان متعددی را می‌پرستیدند که بزرگترین آن­ها شانگدی(Shangdi) بود و بر سایر خدایان حکم‌فرمایی داشت. آن­ها هم­چنین معتقد بودند که نیاکانشان پس از مرگ خداگونه شده و از خانواده­‌های خود خواستار پرستش هستند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.112-113.</ref>.  


آثار مربوط به اَنیانگ، شامل قدیمی­ترین نوشته­های مربوط به گذشته­های چین است که تاکنون کشف شده است، کتیبه­هایی از سوابق فالگیری روی استخوان و یا لاک لاک­پشت مربوط به تاریخ حدود 1200 سال پیش از میلاد. سلسله­ی شانگ دارای 31 پادشاه بود و در آن دوران مردم خدایان متعددی را می­پرستیدند که بزرگترین آن­ها شانگدی<sup>[6]</sup> بود و بر سایر خدایان حکمفرمایی داشت. آن­ها هم­چنین معتقد بودند که نیاکانشان پس از مرگ خداگونه شده و از خانواده­های خود خواستار پرستش هستند<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>.
== نیز نگاه کنید به ==
----[1]- Erligang.
[[تاریخ چین]]؛ [[تاریخ دوران باستان چین]]


[2]- Zhengzhou.
== کتابشناسی ==
 
[3]- Shangcheng.
 
[4]- Yin.
 
[5]- Anyang.
 
[6]- Shangdi.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۹

تصویری از آثار باستانی دوران سلسله شانگ. قابل بازیابی از https://www.pinterest.com/

یافته­‌های باستان‌شناسی شواهدی مبنی بر وجود سلسله­‌ی شانگ در میانه­‌ی 1600 تا 1046 پیش از میلاد ارایه می­ کنند(1046-1700 پیش از میلاد)که به دو دسته تقسیم می ­شوند. بخش اول از سایت­ های باستانی اِرلیگانگ(Erligang)، جِنگجو(Zhengzhou) و شانگ­ چِنگ(Shangcheng) متعلق به اوایل دوران شانگ به دست آمده­‌اند. بخش دوم، متعلق به اواخر دوران شانگ یا اوایل یین(Yin) در اَنیانگ(Anyang)، در خِه نَن امروز که به‌­عنوان آخرین پایتخت 9 گانه‌­ی شانگ شناخته می ­شود، به دست آمده اند.

آثار مربوط به اَن یانگ، شامل قدیمی ­ترین نوشته­‌های مربوط به گذشته‌­های چین است که تاکنون کشف شده است، کتیبه‌­هایی از سوابق فالگیری روی استخوان و یا لاک لاک­پشت مربوط به تاریخ حدود 1200 سال پیش از میلاد. سلسله­‌ی شانگ دارای 31 پادشاه بود و در آن دوران مردم خدایان متعددی را می‌پرستیدند که بزرگترین آن­ها شانگدی(Shangdi) بود و بر سایر خدایان حکم‌فرمایی داشت. آن­ها هم­چنین معتقد بودند که نیاکانشان پس از مرگ خداگونه شده و از خانواده­‌های خود خواستار پرستش هستند[۱].

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ تاریخ دوران باستان چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.112-113.