ظهور دنگ شیائو یینگ و آغاز اصلاحات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Dengxiaoping.jpg|بندانگشتی|تصویر دنگ شیائو پینگ، رهبر اصلاحات در چین]] | [[پرونده:Dengxiaoping.jpg|بندانگشتی|تصویر دنگ شیائو پینگ، رهبر اصلاحات در [[چین]]. قابل بازیابی از https://www.quora.com/]]پس از مرگ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در سال 1976 و دستگیری باند چهار نفره به جرم افراط در [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]]، دنگ شیائو پینگ (Deng Xiaoping) سریعا قدرت را از هواکوفنگ(Hua Guofeng) جانشین [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] گرفت. اگرچه در ظاهر دِنگ رهبری کشور را برعهده نداشت، ولی او رهبر واقعی [[چین]] بود و نفوذ وی در حزب در سال 1978، کشور را به سمت اصلاحات اقتصادی معنا داری سوق داد. در نتیجه، دخالت حزب بر زندگی خصوصی جامعه کمرنگ‌تر و سیستم جامعه‌ی کمونی منحل و زمین‌های کشاورزی به‌صورت اجاره در اختیار دهقانان قرار گرفت. | ||
پس از مرگ مائو در سال 1976 و دستگیری باند چهار نفره به جرم افراط در انقلاب | |||
=== آغاز اصلاحات === | === آغاز اصلاحات === | ||
این اتفاق نقطه‌ی عطفی در تغییر سیاست اقتصادی چین از یک سیاست متمرکز اقتصادی برنامه ریزی شده به اقتصاد مختلط با گرایش بیشتر به فضای بازار آزاد بود که برخی نام آن را بازار سوسیالیسم گذاشتند و حزب کمونیست چین رسما آن را «سوسیالیسم با ویژگی | این اتفاق نقطه‌ی عطفی در تغییر سیاست اقتصادی [[چین]] از یک سیاست متمرکز اقتصادی برنامه ریزی شده به اقتصاد مختلط با گرایش بیشتر به فضای بازار آزاد بود که برخی نام آن را بازار سوسیالیسم گذاشتند و [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] رسما آن را «سوسیالیسم با ویژگی [[چین]]» نامگذاری کرد. قانون اساسی [[چین]] نیز برای زمینه سازی جهت اجرای اصلاحات، با ایجاد تغییراتی در 4 دسامبر سال 1982اصلاح و از سوی حزب به‌تصویب رسید. | ||
در سال 1989، مرگ خویائوبانگ(Hu Yaobang) طرفدار اصلاحات بیشتر، موجب | در سال 1989، مرگ خویائوبانگ(Hu Yaobang) طرفدار اصلاحات بیشتر، موجب تظا[[هرات]] گسترده در میدان تیَن آنمِن شد که طی آن دانشجویان و هوادارانشان برای چند هفته تظاهرات کرده و علیه فساد حاکم و برای ایجاد اصلاحات بیشتر، از جمله دموکراسی و حق آزادی بیان، شعار داده و به بحث و جدل پرداختند. این جنبش در 4 ژوئن همان سال، با ورود تانک‌ها و سربازان ارتش خلق به میدان تیَن آنمِن و پاکسازی قهری آن به پایان رسید و تلفات جانی زیادی برجای گذاشت. گزارش این حادثه به‌صورت گسترده به دنیا مخابره شد و محکومیت جهانی و تحریم اقتصادی و سیاسی دولت [[چین]] از سوی جامعه‌ی جهانی به ویژه غرب را در پی داشت.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.144-145.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[جمهوری خلق چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[جمهوری خلق چین]]؛ [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین]] | |||
== کتاب شناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۹
پس از مرگ مائو در سال 1976 و دستگیری باند چهار نفره به جرم افراط در انقلاب فرهنگی، دنگ شیائو پینگ (Deng Xiaoping) سریعا قدرت را از هواکوفنگ(Hua Guofeng) جانشین مائو گرفت. اگرچه در ظاهر دِنگ رهبری کشور را برعهده نداشت، ولی او رهبر واقعی چین بود و نفوذ وی در حزب در سال 1978، کشور را به سمت اصلاحات اقتصادی معنا داری سوق داد. در نتیجه، دخالت حزب بر زندگی خصوصی جامعه کمرنگ‌تر و سیستم جامعه‌ی کمونی منحل و زمین‌های کشاورزی به‌صورت اجاره در اختیار دهقانان قرار گرفت.
آغاز اصلاحات
این اتفاق نقطه‌ی عطفی در تغییر سیاست اقتصادی چین از یک سیاست متمرکز اقتصادی برنامه ریزی شده به اقتصاد مختلط با گرایش بیشتر به فضای بازار آزاد بود که برخی نام آن را بازار سوسیالیسم گذاشتند و حزب کمونیست چین رسما آن را «سوسیالیسم با ویژگی چین» نامگذاری کرد. قانون اساسی چین نیز برای زمینه سازی جهت اجرای اصلاحات، با ایجاد تغییراتی در 4 دسامبر سال 1982اصلاح و از سوی حزب به‌تصویب رسید.
در سال 1989، مرگ خویائوبانگ(Hu Yaobang) طرفدار اصلاحات بیشتر، موجب تظاهرات گسترده در میدان تیَن آنمِن شد که طی آن دانشجویان و هوادارانشان برای چند هفته تظاهرات کرده و علیه فساد حاکم و برای ایجاد اصلاحات بیشتر، از جمله دموکراسی و حق آزادی بیان، شعار داده و به بحث و جدل پرداختند. این جنبش در 4 ژوئن همان سال، با ورود تانک‌ها و سربازان ارتش خلق به میدان تیَن آنمِن و پاکسازی قهری آن به پایان رسید و تلفات جانی زیادی برجای گذاشت. گزارش این حادثه به‌صورت گسترده به دنیا مخابره شد و محکومیت جهانی و تحریم اقتصادی و سیاسی دولت چین از سوی جامعه‌ی جهانی به ویژه غرب را در پی داشت.[۱]
نیز نگاه کنید به
جمهوری خلق چین؛ دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین
کتاب شناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.144-145.