|
|
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] در سال 1957، پس از حمایت از جنبش ضد راستگرایی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، به دبیركلی دبیرخانه های شورای وزیران منصوب و كلیه ی كارهای اجرایی هیئت دولت را زیر نظر لیوشائوچی پیگیری میكرد. ولی با آغاز اجرای طرح«جهش سریع به پیش» [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، دِنگ با این طرح مخالفت كرد و مشكلاتش با [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] و طرفدارانش از همین جا آغاز گردید. با مشكل و مخالفت هایی كه در اجرای این طرح پیش آمد، دِنگ و لیو هر دو از جناح چپ رادیكال به راست فرصت طلب تبدیل و با انتقاد از طرح های اقتصادی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، مورد غضب وی و طرفدارانش واقع شده و با انتقادات شدیدی از سوی جناح رادیكال چپ مواجه شدند. در این دوران بود كه جمله ی معروف«فرق نمی كند گربه سیاه و یا سفید باشد، مهم این است كه موش بگیرد» دِ[[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|نگ شیائوپینگ]] مطرح شد، چون وی معتقد بود در حال حاضر آنچه برای كشور مهم است، نجات از وضعیت اسفبار اقتصادی كنونی و قحطی و گرسنگی مردم است، فرق نمی كند با چه نوع ایدئولوژی این مشكل حل گردد!. | | پس از اعلام استقرار [[جمهوری خلق چین]] در پکن در سال 1949، هنوز بخش هایی از جنوب کشور در اختیار نیروهای وفادار به [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کایشِک]] بود. لذا، مسئولیت آزاد سازی جنوب به دِنگ واگذار شد. با هدایت و رهبری او بود که در اواخر نوامبر1949، چونگ چینگ آزاد و سپس [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای کمونیستی]] وارد شهر چِنگ دو آخرین استحکامات نیروهای ملی شدند. |
|
| |
|
| [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائوپینگ]] در سال1963، در رأس هیئتی برای ملاقات با خروشچف جانشین استالین به مسكو رفت تا مناسبات دو کشور را که پس از مرگ استالین با چالش مواجه شده بود، ترمیم کند، ولی با توفیقی همراه نبود و روابط همچنان تیره ماند. | | از همان زمان [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] به عنوان شهردار شهر مهم جنوبی چونگ چینگ انتخاب و همزمان مسئولیت حزب در مناطق جنوبی را نیز تا سال 1950که [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای کمونیستی]] جسته و گریخته با بقایای [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|کومین تانگ]] درگیر بودند، برعهده داشت. وی تا سال 1952در [[چونگ چینگ]] و جنوب بود و سپس به [[پکن]] منتقل و به معاونت نخست وزیر و معاون کمیته‌ی اقتصادی شورای دولتی منصوب شد. |
| ===کناره گیری از قدرت===
| |
| [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] که نسبت به طرح های اصلاحات اقتصادی لیو شائوچی و [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائوپینگ]] مشکوک شده بود، با اجرای انقلاب فرهنگی در سال1966، ورق را برگرداند و تمام قدرت حزب و دولت را در اختیار خود و طرفداران افراطیش گرفت و لیو و دِنگ را وادار به کناره گیری از تمام پست های حزبی و دولتی کرد. در سال1966، دِنگ و لیو هدف اصلی مبارزات دوران انقلاب فرهنگی واقع شدند. چون هر دو در خصوص چگونگی روند توسعه ی اقتصادی [[چین]] با [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] اختلاف نظر داشتند. [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] می ترسید كه جایگاه رهبری و نقش انقلابیش از سوی این دو نفر خدشه دار شود. [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] علیرغم اذعان به توانایی های [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] از این که او بدون مشورت با او تصمیم می گیرد همیشه ناراحت بود. لذا، [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] و لیو توسط افراطیون گارد سرخ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] کاملا تحقیر و مورد انتقاد قرار گرفته و پس از محاكمه تمام موقعیت ها و پست های دولتی و حزبی خود را از دست داده و [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] از سال1969تا1973 به همراه خانواده اش به بخش دور افتادهای در استان جیانگ شی در جنوب تبعید گردید. | |
|
| |
|
| در این مدت او مشغول مطالعه ی آثار [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] و کارل مارکس و كار در یك تعمیرگاه تراكتور شد. در مدت 4سال اقامت اجباری دِنگ در جیانگ شی، فرزندان وی نیز بارها از سوی اعضای گارد سرخ مورد اهانت و شکنجه واقع شده و پسر بزرگ او که دانشجوی رشته ی فیزیک در دانشگاه [[پکن]] بود از پنجره به بیرون انداخته شد که موجب معلولیت دایمی وی گردید.
| | وی در سال 1954 به وزارت اقتصاد و رییس بخش ارتباطات حزب دست یافت. در سال 1954تمام مسئولیت هایش غیر از پست معاونت نخست وزیری را رها و در سال 1956 دبیرکل کمیته‌ی مرکزی حزب، رییس سازماندهی حزب و معاون کمیسیون نظامی شد. |
| ===بازگشت به قدرت===
| |
| به هرحال، پس از بروز اختلافات میان [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] و لین بیائو دست راست [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] بر سر قدرت و نحوه ی اجرای اقلاب فرهنگی و کشته شدن لین بیائو در یک سانحه ی هوایی در سال 1971، و تجدید نظرهایی که در حزب صورت گرفت، دِنگ مجددا مورد توجه رهبری حزب واقع شد. البته [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] در پست نخست وزیری در ملایم تر کردن نظر [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] نسبت به دِنگ و بازگرداندن وی از تبعیدگاه نقش مؤثری داشت. باید اضافه کرد که شخصیت، هوش، استعداد و توانایی های فردی [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] او را از گذشته در میان رهبران حزب شاخص کرده بود و به دایره المعارف متحرک حزب مشهور بود. وقتی [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] به دلیل بیماری بستری شد، [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] را قانع کرد تا [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] را برگرداند و از او اعاده ی حیثیت شود. دِنگ پس از بازگشت از تبعیدگاه در بهار سال 1973سریعا به پست های بالایی گمارده و به عنوان جانشین اجرایی [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] مشغول به کار شده و کلیه ی امور اجرایی کشور بار دیگر در اختیار وی قرار گرفت. [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] نیز تمام هم خود را صرف سروسامان دادن به وضعیت نابسامان اقتصادی و باز گرداندن همدلی و وحدت به حزب و دولت کرد و خیلی مواظب بود که دوباره هدف حملات سیاسی افراطیون طرفدار انقلاب فرهنگی و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] قرار نگیرد. وی در اواخر سال 1973، در ساختار فرماندهان نظامی مناطق تغییراتی ایجاد و تعدادی از نظامیان همفکرش را اتقای مقام داده و به عضویت دفتر سیاسی حزب در آورد. با وخیم تر شدن شرایط جسمانی [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] و بستری شدنش در ماه مه1974، رهبری عملی کشور به صورت فزاینده در اختیار دِنگ قرار گرفت. وی در ژانویه ی1975 به پست معاونت رهبری حزب، معاون اول نخست وزیر و رییس ستاد مشترک ارتش ارتقای مقام یافت. در این دوران [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] تلاش می کرد جایگاه سیاسی خود را هرچه بیشتر تثبیت کند، ولی هنوز توان مقابله با جیانگ چِنگ همسر [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] و زن قدرتمند باند چهار نفره را نداشت.
| |
|
| |
|
| هنوز انقلاب فرهنگی در اوج خود بود و باند چهارنفره ی چپ رادیکال همچنان برای قبضه ی کامل قدرت با دیگران در حال رقابت بود. این باند [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] را بزرگترین چالش بر سرِ راه خود می دید و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] نیز از اینکه وجهه ی انقلاب فرهنگی توسط [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] تخریب شود در هراس بود. باند چهارنفره در اوایل1975، [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] را وادار به شرکت در یک سری جلسات انتقاد از خود که معمول سیاست آن روز جناح چپ بود کردند. وی علیرغم پذیرش برخی نقایص ایدئولوژیک خود، از پذیرش اشتباه بودن سیاست های اقتصادی اتخاذ شده از طرف خود سر باز زد و رقابت میان او با باند چهارنفره بیش از پیش بروز کرد و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] هم به جانبداری از باند چهارنفره پرداخت و عذر خواهی دِنگ را نپذیرفته و تعیین سرنوشت سیاسی وی را بر عهده ی کمیته ی مرکزی حزب گذاشت<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، </ref>.
| | به طور کلی، [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] پس از تأسیس [[چین]] نو، از همان ابتدا به پست های سیاسی و نظامی مهمی مانند عضویت در ستاد عمومی ارتش، عضویت در کمیته‌ی مرکزی حزب، عضویت در دفتر سیاسی حزب، دبیرکلی کمیته‌ی مرکزی حزب و معاونت نخست وزیری در شورای دولتی و... گمارده شد. |
|
| |
|
| نیز نگاه کنید به [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین]] | | [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] در سال 1957، پس از حمایت از جنبش ضد راستگرایی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، به دبیرکلی دبیرخانه های شورای وزیران منصوب و کلیه‌ی کارهای اجرایی هیئت دولت را زیر نظر لیوشائوچی پیگیری میکرد. ولی با آغاز اجرای طرح«جهش سریع به پیش» [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، دِنگ با این طرح مخالفت کرد و مشکلاتش با [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] و طرفدارانش از همین جا آغاز گردید. با مشکل و مخالفت هایی که در اجرای این طرح پیش آمد، [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ]] و لیو هر دو از جناح چپ رادیکال به راست فرصت طلب تبدیل و با انتقاد از طرح های اقتصادی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، مورد غضب وی و طرفدارانش واقع شده و با انتقادات شدیدی از سوی جناح رادیکال چپ مواجه شدند. |
| | |
| | در این دوران بود که جمله‌ی معروف«فرق نمی کند گربه سیاه و یا سفید باشد، مهم این است که موش بگیرد» [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائوپینگ]] مطرح شد، چون وی معتقد بود در حال حاضر آنچه برای کشور مهم است، نجات از وضعیت اسفبار اقتصادی کنونی و قحطی و گرسنگی مردم است، فرق نمی کند با چه نوع ایدئولوژی این مشکل حل گردد!. |
| | |
| | [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین|دِنگ شیائوپینگ]] در سال1963، در رأس هیئتی برای ملاقات با خروشچف جانشین استالین به [[مسکو]] رفت تا مناسبات دو کشور را که پس از مرگ استالین با چالش مواجه شده بود، ترمیم کند، ولی با توفیقی همراه نبود و روابط همچنان تیره ماند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.238-240. </ref>. |
| | == نیز نگاه کنید به == |
| | [[دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین]] |
|
| |
|
| == کتابشناسی == | | == کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۶
پس از اعلام استقرار جمهوری خلق چین در پکن در سال 1949، هنوز بخش هایی از جنوب کشور در اختیار نیروهای وفادار به چیانگ کایشِک بود. لذا، مسئولیت آزاد سازی جنوب به دِنگ واگذار شد. با هدایت و رهبری او بود که در اواخر نوامبر1949، چونگ چینگ آزاد و سپس نیروهای کمونیستی وارد شهر چِنگ دو آخرین استحکامات نیروهای ملی شدند.
از همان زمان دِنگ به عنوان شهردار شهر مهم جنوبی چونگ چینگ انتخاب و همزمان مسئولیت حزب در مناطق جنوبی را نیز تا سال 1950که نیروهای کمونیستی جسته و گریخته با بقایای کومین تانگ درگیر بودند، برعهده داشت. وی تا سال 1952در چونگ چینگ و جنوب بود و سپس به پکن منتقل و به معاونت نخست وزیر و معاون کمیته‌ی اقتصادی شورای دولتی منصوب شد.
وی در سال 1954 به وزارت اقتصاد و رییس بخش ارتباطات حزب دست یافت. در سال 1954تمام مسئولیت هایش غیر از پست معاونت نخست وزیری را رها و در سال 1956 دبیرکل کمیته‌ی مرکزی حزب، رییس سازماندهی حزب و معاون کمیسیون نظامی شد.
به طور کلی، دِنگ پس از تأسیس چین نو، از همان ابتدا به پست های سیاسی و نظامی مهمی مانند عضویت در ستاد عمومی ارتش، عضویت در کمیته‌ی مرکزی حزب، عضویت در دفتر سیاسی حزب، دبیرکلی کمیته‌ی مرکزی حزب و معاونت نخست وزیری در شورای دولتی و... گمارده شد.
دِنگ در سال 1957، پس از حمایت از جنبش ضد راستگرایی مائو، به دبیرکلی دبیرخانه های شورای وزیران منصوب و کلیه‌ی کارهای اجرایی هیئت دولت را زیر نظر لیوشائوچی پیگیری میکرد. ولی با آغاز اجرای طرح«جهش سریع به پیش» مائو، دِنگ با این طرح مخالفت کرد و مشکلاتش با مائو و طرفدارانش از همین جا آغاز گردید. با مشکل و مخالفت هایی که در اجرای این طرح پیش آمد، دِنگ و لیو هر دو از جناح چپ رادیکال به راست فرصت طلب تبدیل و با انتقاد از طرح های اقتصادی مائو، مورد غضب وی و طرفدارانش واقع شده و با انتقادات شدیدی از سوی جناح رادیکال چپ مواجه شدند.
در این دوران بود که جمله‌ی معروف«فرق نمی کند گربه سیاه و یا سفید باشد، مهم این است که موش بگیرد» دِنگ شیائوپینگ مطرح شد، چون وی معتقد بود در حال حاضر آنچه برای کشور مهم است، نجات از وضعیت اسفبار اقتصادی کنونی و قحطی و گرسنگی مردم است، فرق نمی کند با چه نوع ایدئولوژی این مشکل حل گردد!.
دِنگ شیائوپینگ در سال1963، در رأس هیئتی برای ملاقات با خروشچف جانشین استالین به مسکو رفت تا مناسبات دو کشور را که پس از مرگ استالین با چالش مواجه شده بود، ترمیم کند، ولی با توفیقی همراه نبود و روابط همچنان تیره ماند[۱].
نیز نگاه کنید به
دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین
کتابشناسی
