کوهستان چینگ چنگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کوهستان | [[پرونده:Mount Qingcheng and the Dujiangyan Irrigation System.jpg|بندانگشتی|کوهستان چینگ چنگ. قابل بازیابی از https://www.travelbook.co.jp/topic/11567]] | ||
کوهستان چینگ چِنگ در این منطقه به عنوان یکی از محل‌های پیدایش [[آیین بومی تائو|آیین تائویی]] به‌شمار می رود، در طول تاریخ مورد توجه مردم منطقه و شاعران و پیروان [[آیین بومی تائو|طریقت تائویی]] بوده است. | |||
=== کتابشناسی | در دیواره‌های معابد موجود در این کوهستان نوشته، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]]، شعر و [[هنر مجسمه سازی در چین|مجسمه‌های زیادی]] در ستایش لی بینگ(Li Bing)بنیانگذار این سیستم آبیاری نوشته شده که در نوع خود قابل توجه است. | ||
در این کوهستان36قله در اندازه‌های مختلف و 8غار بزرگ و 72 غار کوچک و 108 مکان تاریخی و فرهنگی و طبیعی دیدنی یافت می شود<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 638-639.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[کوهستان های چین]]؛ [[کوهستان ووتی]]؛ [[کوهستان ووای]]؛ [[کوهستان تاریخی دنگ فنگ]]؛ [[کوهستان تی شن]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۶
کوهستان چینگ چنگ. قابل بازیابی از https://www.travelbook.co.jp/topic/11567
کوهستان چینگ چِنگ در این منطقه به عنوان یکی از محل‌های پیدایش آیین تائویی به‌شمار می رود، در طول تاریخ مورد توجه مردم منطقه و شاعران و پیروان طریقت تائویی بوده است.
در دیواره‌های معابد موجود در این کوهستان نوشته، نقاشی، شعر و مجسمه‌های زیادی در ستایش لی بینگ(Li Bing)بنیانگذار این سیستم آبیاری نوشته شده که در نوع خود قابل توجه است.
در این کوهستان36قله در اندازه‌های مختلف و 8غار بزرگ و 72 غار کوچک و 108 مکان تاریخی و فرهنگی و طبیعی دیدنی یافت می شود[۱].
نیز نگاه کنید به
آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ کوهستان های چین؛ کوهستان ووتی؛ کوهستان ووای؛ کوهستان تاریخی دنگ فنگ؛ کوهستان تی شن
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 638-639.