طلاق در اردن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «طلاق در اردن به دليل نوع زندگي و آداب و رسوم خانواده ها، طلاق موضوعي منفور بين خانواده ها است. در اكثر مناطق اين كشور و به خصوص مناطق روستايي و قبيله نشين، تصميم گيري در مورد طلاق بر عهده رئيس يا بزرگ قبايل است كه اين موضوع خود مي تواند مشكلات ز...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
طلاق | در [[اردن در بحران خليج فارس و جنگ کويت|اردن]] به دلیل نوع زندگی و آداب و رسوم خانواده‌ها، طلاق موضوعی منفور بین خانواده‌ها است. در اکثر مناطق این کشور و به خصوص مناطق روستایی و قبیله‌نشین، تصمیم گیری در مورد طلاق بر عهده رئیس یا بزرگ قبایل است که‌این موضوع خود می‌تواند مشکلات زیادی را به وجود بیارد. هر شخص عضو گروهی است و به راحتی نمی‌تواند این موضوع را نادیده بگیرد. در چنین شرایطی اگر زنی با دلیلی موجه هم خواستار جدایی از همسر خود باشد موانع زیادی بر سر راه خود خواهد‌داشت. علاوه بر این خانواده زن نیز چنین کاری را ناپسند و مایه رسوایی می‌دانند. بنابراین زن را در رسیدن به حقوق قانونی خود یاری نخواهند کرد. | ||
در | با این حال مسئولیت فرزندان طلاق در شرایط خاصی به مادران تعلق می‌گیرد. در دادگاه‌های اسلامی حق نگهداری فرزندان تا 18 سالگی به مادران (سالم) داده‌می‌شود و اگر حق نگهداری فرزندان به زنی غیر از مادرشان داده‌شود، مسئولیت فرزند پسر در سن 9 سالگی و فرزند دختر در سن 15 سالگی به پدر واگذار می‌شود.[[پرونده:طلاق در اردن.png|بندانگشتی|لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)]]اما در عمل دادن حق مسئولیت بچه‌ها به زن به نفع پدر تمام می‌شود زیرا قوانین بسیاری از تسلط پدر (با وجود عدم مسئولیتش در قبال فرزندان) حمایت می‌کنند؛ به طور مثال اگر زن بخواهد با فرزندان به مسافرت برود بدون اجازه همسر قادر به چنین کاری نخواهد بود. علاوه بر آن قوانین و شرایط متعددی وجود دارند که همسر می‌تواند با استفاده از آن‌ها حق مسئولیت را از همسر خود سلب کند. مثلا اگر صلاحیت زن برای پرورش دینی کودکان توسط دادگاه محرض نشود این حق کفالت از زن سلب می‌شود. | ||
با | به طور کلی در مورد طلاق در [[اردن]]، حقوق زنان نادیده گرفته می‌شود و اگر از سوی خانواده خود مورد حمایت قرار نگیرند هیچ امتیازی عایدشان نمی‌شود. با این حال در سال‌های اخیر مسئولین با تغییر ساختار قضایی سعی در تغییر شرایط داشته‌اند<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جامعه اردن]]؛ [[نهاد خانواده در اردن]]؛ [[ازدواج در اردن]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۹
در اردن به دلیل نوع زندگی و آداب و رسوم خانواده‌ها، طلاق موضوعی منفور بین خانواده‌ها است. در اکثر مناطق این کشور و به خصوص مناطق روستایی و قبیله‌نشین، تصمیم گیری در مورد طلاق بر عهده رئیس یا بزرگ قبایل است که‌این موضوع خود می‌تواند مشکلات زیادی را به وجود بیارد. هر شخص عضو گروهی است و به راحتی نمی‌تواند این موضوع را نادیده بگیرد. در چنین شرایطی اگر زنی با دلیلی موجه هم خواستار جدایی از همسر خود باشد موانع زیادی بر سر راه خود خواهد‌داشت. علاوه بر این خانواده زن نیز چنین کاری را ناپسند و مایه رسوایی می‌دانند. بنابراین زن را در رسیدن به حقوق قانونی خود یاری نخواهند کرد.
با این حال مسئولیت فرزندان طلاق در شرایط خاصی به مادران تعلق می‌گیرد. در دادگاه‌های اسلامی حق نگهداری فرزندان تا 18 سالگی به مادران (سالم) داده‌می‌شود و اگر حق نگهداری فرزندان به زنی غیر از مادرشان داده‌شود، مسئولیت فرزند پسر در سن 9 سالگی و فرزند دختر در سن 15 سالگی به پدر واگذار می‌شود.
اما در عمل دادن حق مسئولیت بچه‌ها به زن به نفع پدر تمام می‌شود زیرا قوانین بسیاری از تسلط پدر (با وجود عدم مسئولیتش در قبال فرزندان) حمایت می‌کنند؛ به طور مثال اگر زن بخواهد با فرزندان به مسافرت برود بدون اجازه همسر قادر به چنین کاری نخواهد بود. علاوه بر آن قوانین و شرایط متعددی وجود دارند که همسر می‌تواند با استفاده از آن‌ها حق مسئولیت را از همسر خود سلب کند. مثلا اگر صلاحیت زن برای پرورش دینی کودکان توسط دادگاه محرض نشود این حق کفالت از زن سلب می‌شود.
به طور کلی در مورد طلاق در اردن، حقوق زنان نادیده گرفته می‌شود و اگر از سوی خانواده خود مورد حمایت قرار نگیرند هیچ امتیازی عایدشان نمی‌شود. با این حال در سال‌های اخیر مسئولین با تغییر ساختار قضایی سعی در تغییر شرایط داشته‌اند[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه اردن؛ نهاد خانواده در اردن؛ ازدواج در اردن
کتابشناسی
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)