کراچی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «کراچی بزرگ­ترین شهر بندری جمهوری اسلامی پاکستان و نخستین پایتخت و مرکز سیاسی بعد از استقلال پاکستان بوده است. هم اکنون مرکز ایالت سند است. این شهر در ناحیه جنوب شرقی پاکستان بر کرانه­ی دریای عرب واقع شده و در شمال غربی دلتای رود بزرگ سند قرار گ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
کراچی بزرگ­ترین شهر بندری جمهوری اسلامی پاکستان و نخستین پایتخت و مرکز سیاسی بعد از استقلال پاکستان بوده است. هم اکنون مرکز ایالت سند است. این شهر در ناحیه جنوب شرقی پاکستان بر کرانه­ی دریای عرب واقع شده و در شمال غربی دلتای رود بزرگ سند قرار گرفته است. طبق آمار اخیر جمعیت این کلان شهر از 18 میلیون نفر گذشته است و از این نظر پرجمعیت­ترین شهر پاکستان و در ردیف پرجمعیت­ترین و پر جنب و جوش ترین شهرهای جهان است. قرار گرفتن کراچی در ساخل، این شهر را به داشتن آب و هوایی گرم با پستی سطوح تبدیل کرده است . میانگین بارش آن در سال نزدیک به 4/25 سانتی­متر می­رسد. از لحاظ آب و هوا، زمستان­ها معتدل و تابستان­ها گرم است. قرار گرفتن در مجاورت دریا موجب شده که رطوبت هوا، آب و هوا را یکسان نگه می­دارد و هوای معتدل را به سوی یک منطقه نزدیک، مرتفع و خنک در دریا می­برد. این شهر بزرگ­ترین مرکز تجاری و اقتصادی پاکستان است؛ شهری بندری، کاملا شلوغ، با دو فصل تابستان (دویار گرمای سخت)، زمستانی کوتاه، بهاری کوتاه تر و دلنشین و فصلی بارانی به نام مانسون. لقب این شهر «شهر قائد» است که منظور از قائد، محمدعلی جناح بنیانگذار پاکستان است. مساحت این شهر ۳٬۵۲۷ کیلومتر مربع می‌باشد که شامل قسمت بزرگی از آن  [[جلگه&action=edit&redlink=1|جلگه]] و اطراف جلگه ‌است و با تپه‌هایی در شمال و غربش، شهرنشینی پراکنده را به وجود آورده‌است. دو رود بخش­هایی از شهر را مشروب می­کند که در همه فصل‌های سال جاری هستند و از ابتدا تا انتهای شهر را می‌پیمایند. یکی [[رودخانه مالیر&action=edit&redlink=1|رودخانه مَلیر]] است که از شرق به سوی جنوب و مرکز شهر کراچی و دیگری [[رودخانه لیاری&action=edit&redlink=1|رودخانه لیاری]] است که از شمال تا جنوب و غرب شهر جریان دارد. بندر کراچی با داشتن ماسه سنگ‌های ساحلی در جنوب غرب شهر از بسیاری از طوفان‌ها و [[سیلاب&action=edit&redlink=1|سیلاب‌ها]] در امان است. جزیره‌ای با نام "[[مانورا&action=edit&redlink=1|مانورا"]] در حومه کراچی وجود دارد که صدف خوراکی و تخته سنگ‌های فراوان دارد. مراکز بزرگ دانشگاهی و علمی و فرهنگی بسیاری، دولتی و انتفاعی، در کراچی وجود دارند، مانند دانشگاه جامع کراچی که از بزرگترین و مجهزترین و قدیمی­ترین دانشگاههای پاکستان است. دانشگاههای و دانشجویان پاکستانی و دانشجویان خارجی بسیاری از کشورهای همسایه و به خصوص از کشورهای آفریقا در این دانشگاه حضور دارند. کراچی یکی از بزرگترین بنادر ماهیگیری آسیا نیز محسوب می­شود.
[[پرونده:Picture33.png|بندانگشتی|نمایی از شهر مدرن کراچی، برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی شهرداری مشهد، قابل بازیابی از [https://news.mashhad.ir/fa/news/1935442-%DA%A9%D8%B1%D8%A7%DA%86%DB%8C%D8%9B-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%B2-%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C.html https://news.mashhad.ir/fa/news/1935442.html]]]
[[پرونده:Picture34.png|بندانگشتی|میدان مشهور تِین تِلوار (سه شمشیر)  کراچی، برگرفته از آلبوم شخصی محمد مهدی توسلی  ]]
کراچی بزرگ­ترین شهر بندری جمهوری اسلامی پاکستان و نخستین پایتخت و مرکز سیاسی بعد از استقلال پاکستان بوده است. هم اکنون مرکز ایالت سند است. این شهر در ناحیه جنوب شرقی پاکستان بر کرانه­ ی دریای عرب واقع شده و در شمال غربی دلتای رود بزرگ سند قرار گرفته است.  
 
طبق آمار اخیر جمعیت این کلان شهر از 18 میلیون نفر گذشته است و از این نظر پرجمعیت ­ترین شهر [[پاکستان]] و در ردیف پرجمعیت­ ترین و پر جنب و جوش ترین شهرهای جهان است. قرار گرفتن کراچی در ساخل، این شهر را به داشتن آب و هوایی گرم با پستی سطوح تبدیل کرده است.  
 
میانگین بارش آن در سال نزدیک به 25/4 سانتی­متر می ­رسد. از لحاظ آب و هوا، زمستان­ ها معتدل و تابستان­ ها گرم است. قرار گرفتن در مجاورت دریا موجب شده که رطوبت هوا، آب و هوا را یکسان نگه می­ دارد و هوای معتدل را به سوی یک منطقه نزدیک، مرتفع و خنک در دریا می ­برد.  
 
این شهر بزرگ­ترین مرکز تجاری و اقتصادی پاکستان است؛ شهری بندری، کاملا شلوغ، با دو فصل تابستان (دویار گرمای سخت)، زمستانی کوتاه، بهاری کوتاه تر و دلنشین و فصلی بارانی به نام مانسون. لقب این شهر «شهر قائد» است که منظور از قائد، محمدعلی جناح بنیانگذار [[پاکستان]] است. مساحت این شهر ۳٬۵۲۷ کیلومتر مربع می‌باشد که شامل قسمت بزرگی از آن  جلگه و اطراف جلگه ‌است و با تپه‌هایی در شمال و غربش، شهرنشینی پراکنده را به وجود آورده‌است.  
 
دو رود بخش­هایی از شهر را مشروب می­ کند که در همه فصل‌های سال جاری هستند و از ابتدا تا انتهای شهر را می‌پیمایند. یکی رودخانه مَلیر است که از شرق به سوی جنوب و مرکز شهر کراچی و دیگری رودخانه لیاری است که از شمال تا جنوب و غرب شهر جریان دارد. بندر کراچی با داشتن ماسه سنگ‌های ساحلی در جنوب غرب شهر از بسیاری از طوفان‌ها و سیلاب‌ها در امان است. جزیره‌ای با نام "مانورا" در حومه کراچی وجود دارد که صدف خوراکی و تخته سنگ‌های فراوان دارد.  
 
مراکز بزرگ دانشگاهی و علمی و فرهنگی بسیاری، دولتی و انتفاعی، در کراچی وجود دارند، مانند دانشگاه جامع کراچی که از بزرگترین و مجهزترین و قدیمی ­ترین دانشگاه های [[پاکستان]] است. دانشگاه های و دانشجویان پاکستانی و دانشجویان خارجی بسیاری از کشورهای همسایه و به خصوص از کشورهای آفریقا در این دانشگاه حضور دارند. کراچی یکی از بزرگترین بنادر ماهیگیری آسیا نیز محسوب می­ شود<ref>توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[انستیتو امور بین‌المللی پاکستان (کراچی)]]؛ [[انستیتو مطالعات آسیای میانه و غربی (دانشگاه کراچی)]]؛ [[انجمن دوستداران‌ ایران (کراچی)]]؛ [[انستیتو مرکزی تتبعات اسلامی (کراچی)]]؛ [[انجمن مطالعات تاریخی پاکستان (کراچی)]]؛ [[انجمن فرهنگی پاکستان و ‌ایران(کراچی)]]؛ [[پیشاور]]؛ [[راولپندی]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
 
== نویسنده مقاله ==
محمد مهدی توسلی
[[رده:تقسیمات کشوری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۹

نمایی از شهر مدرن کراچی، برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی شهرداری مشهد، قابل بازیابی از https://news.mashhad.ir/fa/news/1935442.html
میدان مشهور تِین تِلوار (سه شمشیر)  کراچی، برگرفته از آلبوم شخصی محمد مهدی توسلی

کراچی بزرگ­ترین شهر بندری جمهوری اسلامی پاکستان و نخستین پایتخت و مرکز سیاسی بعد از استقلال پاکستان بوده است. هم اکنون مرکز ایالت سند است. این شهر در ناحیه جنوب شرقی پاکستان بر کرانه­ ی دریای عرب واقع شده و در شمال غربی دلتای رود بزرگ سند قرار گرفته است.

طبق آمار اخیر جمعیت این کلان شهر از 18 میلیون نفر گذشته است و از این نظر پرجمعیت ­ترین شهر پاکستان و در ردیف پرجمعیت­ ترین و پر جنب و جوش ترین شهرهای جهان است. قرار گرفتن کراچی در ساخل، این شهر را به داشتن آب و هوایی گرم با پستی سطوح تبدیل کرده است.

میانگین بارش آن در سال نزدیک به 25/4 سانتی­متر می ­رسد. از لحاظ آب و هوا، زمستان­ ها معتدل و تابستان­ ها گرم است. قرار گرفتن در مجاورت دریا موجب شده که رطوبت هوا، آب و هوا را یکسان نگه می­ دارد و هوای معتدل را به سوی یک منطقه نزدیک، مرتفع و خنک در دریا می ­برد.

این شهر بزرگ­ترین مرکز تجاری و اقتصادی پاکستان است؛ شهری بندری، کاملا شلوغ، با دو فصل تابستان (دویار گرمای سخت)، زمستانی کوتاه، بهاری کوتاه تر و دلنشین و فصلی بارانی به نام مانسون. لقب این شهر «شهر قائد» است که منظور از قائد، محمدعلی جناح بنیانگذار پاکستان است. مساحت این شهر ۳٬۵۲۷ کیلومتر مربع می‌باشد که شامل قسمت بزرگی از آن  جلگه و اطراف جلگه ‌است و با تپه‌هایی در شمال و غربش، شهرنشینی پراکنده را به وجود آورده‌است.

دو رود بخش­هایی از شهر را مشروب می­ کند که در همه فصل‌های سال جاری هستند و از ابتدا تا انتهای شهر را می‌پیمایند. یکی رودخانه مَلیر است که از شرق به سوی جنوب و مرکز شهر کراچی و دیگری رودخانه لیاری است که از شمال تا جنوب و غرب شهر جریان دارد. بندر کراچی با داشتن ماسه سنگ‌های ساحلی در جنوب غرب شهر از بسیاری از طوفان‌ها و سیلاب‌ها در امان است. جزیره‌ای با نام "مانورا" در حومه کراچی وجود دارد که صدف خوراکی و تخته سنگ‌های فراوان دارد.

مراکز بزرگ دانشگاهی و علمی و فرهنگی بسیاری، دولتی و انتفاعی، در کراچی وجود دارند، مانند دانشگاه جامع کراچی که از بزرگترین و مجهزترین و قدیمی ­ترین دانشگاه های پاکستان است. دانشگاه های و دانشجویان پاکستانی و دانشجویان خارجی بسیاری از کشورهای همسایه و به خصوص از کشورهای آفریقا در این دانشگاه حضور دارند. کراچی یکی از بزرگترین بنادر ماهیگیری آسیا نیز محسوب می­ شود[۱].

نیز نگاه کنید به

انستیتو امور بین‌المللی پاکستان (کراچی)؛ انستیتو مطالعات آسیای میانه و غربی (دانشگاه کراچی)؛ انجمن دوستداران‌ ایران (کراچی)؛ انستیتو مرکزی تتبعات اسلامی (کراچی)؛ انجمن مطالعات تاریخی پاکستان (کراچی)؛ انجمن فرهنگی پاکستان و ‌ایران(کراچی)؛ پیشاور؛ راولپندی

کتابشناسی

  1. توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.

نویسنده مقاله

محمد مهدی توسلی