نقاشی سوئیبوکوگا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[نقاشی ژاپن|نقاشی]] آب مرکب یا سوئیبوکوگا: این نوع [[نقاشی ژاپن|نقاشی]] که به آن سومیئه هم گفته میشود، تنها با استفاده از کم و زیاد کردن غلظت مرکب یا سومی خلق میشود. این هنر در [[سلسله تانگ|دوران دودمان تانگ]] در [[چین]] خلق شد، اما سبکها و روشهای آن در [[دوره کاماکورا|دوران کاماکورا]] همراه با آیین ذن به [[ژاپن]] آورده شد و در [[دوره موروماچی]] به اوج شکوفایی خود رسید. از آنجا که بیشتر امور مربوط به ذن در آن تصویر میشود و نقاشان سر آمد آن بیشتر راهبان آیین ذن هستند، به آن [[نقاشی ژاپن|نقاشی]] آیین ذن هم میگویند. معروفترین نقاش این نوع [[نقاشی ژاپن|نقاشی]] سشو راهب و نقاش [[دوره موروماچی]] است.<ref>ذاکری، قدرت اله (1402). «هنر [[ژاپن]]». در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ [[ژاپن]]، تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص.242- 281.</ref> | [[نقاشی ژاپن|نقاشی]] آب مرکب یا سوئیبوکوگا: این نوع [[نقاشی ژاپن|نقاشی]] که به آن سومیئه هم گفته میشود، تنها با استفاده از کم و زیاد کردن غلظت مرکب یا سومی خلق میشود. این هنر در [[سلسله تانگ|دوران دودمان تانگ]] در [[چین]] خلق شد، اما سبکها و روشهای آن در [[دوره کاماکورا|دوران کاماکورا]] همراه با آیین ذن به [[ژاپن]] آورده شد و در [[دوره موروماچی]] به اوج شکوفایی خود رسید. از آنجا که بیشتر امور مربوط به ذن در آن تصویر میشود و نقاشان سر آمد آن بیشتر راهبان آیین ذن هستند، به آن [[نقاشی ژاپن|نقاشی]] آیین ذن هم میگویند. معروفترین نقاش این نوع [[نقاشی ژاپن|نقاشی]] سشو راهب و نقاش [[دوره موروماچی]] است.<ref>ذاکری، قدرت اله (1402). «هنر [[ژاپن]]». در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ [[ژاپن]]، تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص.242- 281.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[هنر ژاپن]]؛ [[نقاشی ژاپن]]؛ [[نقاشی نيهونگا]] | |||
==منبع اصلی== | |||
== | <references /> | ||
== نویسنده مقاله == | |||
قدرت اله ذاکری | |||
[[رده:هنرهای تجسمی]] | |||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۰
نقاشی آب مرکب یا سوئیبوکوگا: این نوع نقاشی که به آن سومیئه هم گفته میشود، تنها با استفاده از کم و زیاد کردن غلظت مرکب یا سومی خلق میشود. این هنر در دوران دودمان تانگ در چین خلق شد، اما سبکها و روشهای آن در دوران کاماکورا همراه با آیین ذن به ژاپن آورده شد و در دوره موروماچی به اوج شکوفایی خود رسید. از آنجا که بیشتر امور مربوط به ذن در آن تصویر میشود و نقاشان سر آمد آن بیشتر راهبان آیین ذن هستند، به آن نقاشی آیین ذن هم میگویند. معروفترین نقاش این نوع نقاشی سشو راهب و نقاش دوره موروماچی است.[۱]
نیز نگاه کنید به
هنر ژاپن؛ نقاشی ژاپن؛ نقاشی نيهونگا
منبع اصلی
- ↑ ذاکری، قدرت اله (1402). «هنر ژاپن». در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن، تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص.242- 281.
نویسنده مقاله
قدرت اله ذاکری